The Evaluation of use of Complementary and Alternative Medicine Practices in the Treatment of Children with Chronic Neurological Disease

INTRODUCTION: The aim of present study was to search the use of complementary and alternative medicine practices in children with chronic neurological disorders and associated factors
METHODS: The prepared questionnaire was applied to parents of children admitted to the pediatric child neurology unit.
RESULTS: A total of 832 parents participated in the search. Twenty-five per cent of parents stated that they had been using complementary and alternative medicine for the treatment of their children over the past year. It has been found that the incidence of complementary and alternative medicine increases with increasing maternal education level and income level of the family. The religious methods were most frequent modality. Only 5.8% of parents informed their doctors who managed follow-up and treatment.
DISCUSSION AND CONCLUSION: One of every 4 children is using complementary and alternative medicine practices. Considering the possible side effects, we think that this question should be asked during routine visits to the outpatient clinic and pediatricians.

Kronik nörolojik hastalığı olan çocuklarda tedavisinde tamamlayıcı ve alternatif tıp uygulamalarının kullanılma durumunun belirlenmesi

GİRİŞ ve AMAÇ: Çalışmamızda kronik nörolojik hastalığı olan çocuklarda tamamlayıcı ve alternatif tıp uygulamalarının kullanım sıklığının ve etki eden faktörlerin belirlenmesi amaçlandı.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çocuk nörolojisi polikliniğine başvuran çocukların ebeveynlerine yüz yüze görüşme yöntemi ile hazırlan anket formu uygulandı.
BULGULAR: Araştırmaya 832 ebeveyn katıldı. Katılımcıların %25'i son bir yıl içerisinde çocuklarının tedavisi amacıyla tamamlayıcı ve alternatif tıp uygulaması kullandıklarını belirttiler. Hastalık tanılarının kullanım sıklığı üzerine etkisi olmadığı, anne eğitim düzeyi ve ailenin gelir düzeyi arttıkça tamamlayıcı ve alternatif tıp uygulama sıklığının artış gösterdiği tespit edildi. En sık dini yöntemlere başvurulmaktaydı. Ebeveynlerin yalnızca %5,8'i takip ve tedavilerini yöneten doktorlarına bu konuda bilgi vermişlerdi.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Her dört çocuktan birinde tamamlayıcı ve alternatif tıp uygulamalarının kullanılmaktadır. Olası yan etkiler göz önüne alındığında rutin poliklinik ziyaretleri sırasında bu konuda sorgulama yapılmasının ve çocuk hekimlerinin bu hususu akılda tutmaları gerektiğini düşünmekteyiz.