Clinicopathologic Results in Meniere Disease: Evaluation of 80 patients

INTRODUCTION: Meniere's disease is the second most common disease among peripheral vestibular diseases. However, clinicopathology and treatment of Meniere's disease are not yet fully understood. In this study we aimed to investigate the relationship between the demographic features, audiological findings and treatment modalities of the Meniere's disease.
METHODS: Demographic characteristics, additional diseases, pure audio audiometric test results and treatment modalities of 80 patients with Meniere's disease were compared retrospectively with statistical methods.
RESULTS: The study involved 54 (67.5%) female, and 26 (32.5%) male patients with an average age of 47.5±12.0.54. Right ear was affected in 31 (38.8%) patients, left ear in 38 (47.5%) patients, and both ears in 11 (13.8%) patients. The most common comorbid diseases were diabetes mellitus (n=11) and hypothyroidism (n=11). The average hearing threshold values of 250-1000 Hz were 35.5±27.4 dBHL for the right ear, 41.4±30.5 dBHL for the left ear. The average threshold values of 2000-8000 Hz were 36.9±29.6 dBHL for the right ear and 45.7±31.4 dBHL for the left ear. There was no statistically significant difference between low and high frequencies in right and left ear (p=0.84, p=0.073). To fix vertigo 35 (43.8%) patients received medical treatment, 17 (21.2%) patients treated with transtympanic steroid ablation, and 28 (35.0%) patients treated with transtympanic gentamycin ablation.
DISCUSSION AND CONCLUSION: The prolongation of diagnosis time in Meniere's disease induces additional impairment of high-frequency hearing and also causes difficulties in the diagnosis.

Meniere Hastalığında Klinikopatolojik Sonuçlar: 80 Hastanın Değerlendirilmesi

GİRİŞ ve AMAÇ: Meniere Hastalığı periferik vestibuler hastalıklar içerisinde en sık görülen ikinci hastalıktır. Ancak günümüzde Meniere hastalığının klinikopatolojisi ve tedavisi henüz tam olarak aydınlatılamamıştır. Bu çalışmada meniere hastalığının demografik özellikleri, odyolojik bulguları ve hastalara uygulanan tedavi yaklaşımları arasındaki ilişkiyi incelemeyi amaçladık.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışma meniere hastalığı tanısı alan 80 olgu ile gerçekleştirilmiştir. Hastaların demografik özellikleri, ek hastalıkları, saf ses odyometrik test sonuçları ve hastalara uygulanan tedavi yaklaşımları retrospektif olarak incelenerek istatistiksel yöntemler ile karşılaştırıldı.
BULGULAR: Çalışmaya dahil edilen hastaların yaş ortalaması 47.5±12.0’idi. Hastaların 54’ü (%67.5) kadın, 26’sı (%32.5) erkekti.Cinsiyetlere göre yaş ortalaması bakımından istatistiksel düzeyde anlamlılık saptanmadı (p>0.05). Hastaların 31’inde (%38.8) sağ, 38’inde (%47.5) sol, 11’inde (%13.8) her iki kulak etkilenmişti. Komorbid hastalıklar içerisinde en sık diabetes mellitus (n: 11) ve hipotiroidi (n: 11) saptandı. Hastaların tanı alma süreleri ortalama 5.43±5.21 yıl idi. 250-1000Hz frekans aralığında işitme eşik ortalaması sağ kulakta 35.5±27.4dBHL, sol kulakta 41.4±30.5dBHL olarak saptandı. 2000-8000Hz frekanslarında ise işitme eşik ortalaması sağ kulakta 36.9±29.6dBHL, sol kulakta 45.7±31.4dBHL’di. Düşük ve yüksek frekanslar incelendiğinde sağ ve sol kulak işitme eşikleri arasında istatistiksel düzeyde anlamlı fark saptanmadı (p=0.84, p=0.073). Tedavi yaklaşımları incelendiğinde hastaların 35’inde (%43.8) medikal tedavi, 17’sinde (%21.2) transtimpanik steroid, 28’inde (%35.0) transtimpanik gentamisin ablasyonu ile vertigo kontrolü sağlandı.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Meniere hastalığında tanı süresinin uzaması, işitme kaybından yüksek frekansların da etkilenmesine ve hastalık tanısında zorluklara neden olmaktadır.