Akciğer Apseli Olgularımızın Özellikleri

GİRİŞ ve AMAÇ: Son yıllarda pnömoni tedavisinde erken ve etkili antibiyotiklerin kullanımı ile akciğer apselerin insidansı azalsa da, hala nadir olarak görülmektedir. Bu çalışmada, kliniğimizde nekrotizan akciğer enfeksiyonlarına bağlı, piyojenik bakterilerle oluşan, akciğer apsesi tanısı alan olguların etyolojik ve klinik özelliklerini değerlendirmeyi amaçladık.
YÖNTEM ve GEREÇLER: 2002–2008 yılları arasında Süreyyapaşa Hastanesi 3. kliniğinde, 11 akciğer apseli ( K/E = 2/9, yaş ortalaması: 44( 23-65 yıl )) olgu geriye dönük olarak incelendi.
BULGULAR: En yaygın risk faktörü pnömoni tedavisinin gecikmesi, diyabet ve yaştı (sırasıyla: n= 4, 3, 3). En sık semptom öksürük-balgam ve halsizlikti (sırasıyla: n=9, 6). Apselerin radyolojik yerleşiminde fark yoktu. Bakteriyolojik çalışmalar etkeni belirlemede yardımcı olmadı. Ayırıcı tanı ve bakteriyolojik örnekleme amacıyla bronkoskopi kullanıldı (n=9 ). Tedavide, genellikle 4 haftadan 4 aya kadar uzayan sürelerde, amoksisilin-sulbaktam ve/veya clindamisin kullanıldı. Tüm olgular klinik ve laboratuar olarak düzelirken; radyolojik olarak 5 olguda tam düzelme, 5 olguda sekelli düzelme görüldü. 1 olguda radyoloji aynı kaldı, cerrahi gerektiren vaka olmadı.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Sonuç olarak; kliniğimizde takip edilen akciğer apseli olgularda etkeni saptamada yetersiz kalınsa da ampirik tedavi ile başarılı sonuçlar alınmıştır.

Features Of The Patients With Lung Abscess In Our Clinic

INTRODUCTION: Although the incidence of abscess has decreased recently because of using effective antibiotic therapy, it has still observed rarely. Our aim in this study was to assessment clinical and etiologic features of lung abscess that was arouse from necrotizing lung infection due to pyogenic bacteria, in our clinic
METHODS: 11 in patients with lung abscess [F/M=2/9, mean age: 44 (23–65) years] were reviewed at Süreyyapasa Hospital in the 3rd Clinic from 2004 to 2008, retrospectively.
RESULTS: The most common predisposing factors included; delayed of pneumonia treatment, diabetes mellitus and age (respectively n=4,3,3). The most frequent symptoms were cough-sputum and weakness (respectively n =9,6). There were no differences in radiologic zones of lung abscess. Bacteriological examination was not confirm to ethology. Fiberoptic bronchoscopy was extremely used to differentiate diagnosis and bacteriological sampling (n=9). Antibiotics such as amoxicillin-sulbactame and/ or clindamisine have been used to treatment for a long period, usually four weeks to four months. While all cases were complete clinical and laboratory improvement; in five patients complete radiological improvements and other five of them recovered with radiologic sequel, one case was stable radiological feature and no patient had to be operated.
DISCUSSION AND CONCLUSION: As a conclusion; in patients with lung abscess which were follow up in our clinic were improved by empiric antibiotic treapy, although insufficient of detected of bacteriologic agents.