ISSN: 2630-5720 | E-ISSN: 2687-346X
Journal of Psychiatric Nursing
Tip 2 Diyabetik Mikroalbüminürik Hiperlipidemik Hastalarda Atorvastatin Tedavisinin IL-1β VE IL-10 Düzeylerine Etkisi [Haydarpasa Numune Med J]
Haydarpasa Numune Med J. 2011; 51(2): 52-56

Tip 2 Diyabetik Mikroalbüminürik Hiperlipidemik Hastalarda Atorvastatin Tedavisinin IL-1β VE IL-10 Düzeylerine Etkisi

Funda Türkmen1, Ferhan Aytuğ1, Gülbu Işıtmangil2, İbrahim Berber3, Emre Erişkon1, Can Sevinç1, Ali Özdemir1
1Haydarpaşa Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Dahiliye Kliniği
2Haydarpaşa Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi İmmünoloji Bölümü
3Acıbadem International Hospital, Genel Cerrahi ve Transplantasyon

GİRİŞ ve AMAÇ: Statinlerin dislipidemiyi düzeltici etkileri yanı sıra antiinflamatuar etkileri de bildirilmiştir. Bu çalışmada Tip 2 diyabetik mikroalbüminürik hiperlipidemik hastalarda atorvastatin tedavisinin IL-1β ve IL-10 sitokinleri üzerine etkisini araştırmayı hedefledik.
YÖNTEM ve GEREÇLER: En az 5 yıldır tip 2 diabetes mellitus (DM) tanısı olan insülin ve herhangi bir antilipidemik ajan kullanmayan, sadece oral antidiyabetik ve antihipertansif kullanan 25 hasta çalışmaya alındı. Çalışmaya alınan hastaların yaş ortalaması 56±6 (yaş aralığı: 41-68) idi. Hasta serumlarında IL-1β and IL-10 düzeyleri ELISA yöntemi ile atorvastatin (20 mg/gün) ve kan şekeri regülasyonu için insülin glargine 12 hafta süre ile kullanımından önce ve sonra olmak üzere iki kez ölçüldü.
BULGULAR: Hastaların serum IL-1β düzeyleri atorvastatin tedavisi sonrası; tedavi öncesi değerlere göre düşmekle birlikte istatistiksel anlamlı bir fark saptanmadı (p>0,05). Aksine antiienflamatuar sitokin olan IL-10 serum düzeylerinde atorvastatin tedavisi sonrasında önceye göre anlamlı düzeyde artış olduğu saptandı (p=0,032). Atorvastatin tedavisi sonrası mikroalbuminüride azalma istatistiksel olarak anlamlı bulunmadığı halde (p= 0,321); AKŞ, HbA1c, total ve LDL kolesterol ile trigliserid düzeyleri başlangıç değerleri ile karşılaştırıldığında; atorvastatin tedavisi sonrasında anlamlı bir düşme tespit edildi (p<0,001). Tedavi sonrası CPK ve HDL kolesterol düzeylerinde anlamlı artış saptandı (p=0,018 ve p=0,022). ALT, AST, ürik asit, GFR, CRP düzeyleri tedavi öncesi ve sonrası değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmad› (p>0,05).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Atorvastatin tedavisi ile antiinflamatuar bir sitokin olan IL-10 düzeyleri bazale göre artarken; inflamatuar bir sitokin olan IL-1β düzeyleri bazal değerlere göre değişmemiştir. İnflamasyondaki bu düzelmeye atorvastatin yanı sıra glargine insülinin AKŞ ve HbA1c gibi biyokimyasal parametrelerdeki iyileştirici etkisi de yardımcı olabilir. Atorvastatinin antiinşamatuar etkisini destekleyen bu bulgular daha geniş serilerde çalışılmalıdır.

Anahtar Kelimeler: Tip 2 diyabet, hiperlipidemi, atorvastatin, sitokin.

The Effect Of Atorvastatin Therapy On IL-1β And IL-10 In Type 2 Diabetic Microalbuminuric Hyperlipidemic Patients

Funda Türkmen1, Ferhan Aytuğ1, Gülbu Işıtmangil2, İbrahim Berber3, Emre Erişkon1, Can Sevinç1, Ali Özdemir1
1Haydarpaşa Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Dahiliye Kliniği
2Haydarpaşa Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi İmmünoloji Bölümü
3Acıbadem International Hospital, Genel Cerrahi ve Transplantasyon

INTRODUCTION: Statins have been reported to have both anti-lipidemic and anti-inflammatory effects. We aimed to investigate the effect of atorvastatin therapy on IL-1β and IL-10 cytokines in type 2 diabetic microalbuminuric hyperlipidemic patients.
METHODS: Twenty-five patients diagnosed Type 2 diabetes mellitus at least 5 years ago who have not been given insulin and antilipidemic therapy but administrated oral anti-diabetic and antihypertensive drug were included into this study. Mean age of these patients were 56±6 years (range: 41-68). IL-1β and IL-10 levels of the patient sera were measured with ELISA technique before and after atorvastatin (20mg/day) and insulin glargine therapy for 12 weeks.
RESULTS: Serum IL-1β levels of patients have decreased after atorvastatin therapy compared to basal level (p>0.05) but this is not statistically significant. On contrary; there is a significant increase in serum IL-10 levels after atorvastatin therapy compared with basal level (p=0,032). Microalbuminuria was decreased after atorvastatin therapy but this was not significant (p= 0.321) however fasting blood glucose, HbA1c, total and LDL cholesterol, triglyceride levels were significantly decreased comparing to basal levels (p<0,001). After therapy CPK and HDL cholesterol levels were significantly increased (p=0,018 and p=0,022) but ALT, AST, uric acid, GFR, CRP levels were not statistically different before and after therapy (p>0,05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Anti-inflammatory IL-10 levels have been increased compared to basal levels however inflammatory cytokine IL-1β levels have not changed after atorvastatin therapy. Atorvastatin and glargine insulin which regulates fasting glucose and HbA1c may both induce this anti-inflammatory effect. These results confirming the anti-inflammatory effect of atorvastatin in type 2diabetic microalbuminuric hyperlipidemic patientsshould be studied with larger series.

Keywords: Type 2 diabetes, hyperlipidemia, atorvastatin, cytokines.

Funda Türkmen, Ferhan Aytuğ, Gülbu Işıtmangil, İbrahim Berber, Emre Erişkon, Can Sevinç, Ali Özdemir. The Effect Of Atorvastatin Therapy On IL-1β And IL-10 In Type 2 Diabetic Microalbuminuric Hyperlipidemic Patients. Haydarpasa Numune Med J. 2011; 51(2): 52-56

Sorumlu Yazar: Funda Türkmen, Türkiye
Makale Dili: Türkçe
LookUs & Online Makale