Üriner inkontinansı olan kadınlarda fiziksel aktivite ve denge değişiklikleri; prospektif çalışma

GİRİŞ ve AMAÇ: Çalışmamızın ana amacı, idrar kaçıran aşırı aktif mesane ve stres tip idrar kaçırması olan hastalardaki fiziksel aktivite ve denge değişikliklerini, kontrol bireylere oranla objektif ve subjektif ölçütler eşliğinde karşılaştırmaktır. İkincil amaç ise, bu değişikliklerle idrar kaçırma şiddet ölçütleri arasındaki ilişkiyi değerlendirmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Hastanemiz üroloji polikliniğine başvuran, idrar kaçırma nedeniyle transobturator teyp operasyonu uygulanan veya aşırı aktif mesane (ıslak) semptomları bulunan toplam 14 hasta ile herhangi bir alt üriner sistem yakınması olmayan 11 kişi çalışmaya dahil edildi.İdrar kaçırma şiddeti subjektif olarak ICIQ-SF, IIQ-7, UDI-6, OAB-V8 ile, objektif olarak pad testi ile değerlendirilirken, fiziksel aktivite IPAQ-SF ve tarafımızca hazırlanan ‘Hareket Etmekten Kaçınma Sorgulama Anketi’ ile değerlendirildi. Denge değerlendirmesi ise genel stabilite endeksi, göz açık ve göz kapalı testleri ile yapıldı. Ayrıca, hastalara Tinetti denge ve yürüme testi, Berg ölçeği, Kalk ve yürü testi uygulandı.
BULGULAR: Ortanca yaş 48(39-68) idi. Yaşam kalite değerlendirmelerinde, fiziksel rol kısıtlılığı hariç tüm parametrelerde istatistiksel anlamlı düşüş belirlendi. Hasta grubunda, kontrol grubuna göre fiziksel aktivite düzeyinde anlamlı azalma olduğu saptandı. Ortanca metabolik eşdeğer (MET) skoru hasta grubunda 697(49-2400) karşılık kontrol grubunda 2100(580-2900) idi (p=0,001). Aynı şekilde “hareket etmekten kaçınma anket” skoru hasta grubunda medyan 21.5 iken kontrol grubunda 16 olarak saptandı (p=0,004).İki grup arasında denge ve yürüme ölçümleri açısından anlamlı fark gözlendi. Hastaların ortalama Tinetti denge ve yürüme testi, berg ölçeği, kalk ve yürü test, göz açık test ve göz kapalı test değerleri kontrol grubuna göre anlamlı olarak düşük iken stabilometri testi her iki grupta benzerdi. Korelasyon analizinde, denge testleri ile objektif ve subjektif idrar kaçırma ölçütleri arasında ilişki bulunmadığı, ancak “hareket etmekten kaçınma anketi” ile idrar kaçırma şiddeti arasında pozitif korelasyon olduğu saptandı.

TARTIŞMA ve SONUÇ: İdrar kaçıran hastalarda, kontrol bireylere göre fiziksel aktivite kısıtlanmış, yaşam kalitesi azalmış, denge muayene ve ölçümlerinde anlamlı bozulma saptanmıştır. Bununla birlikte, idrar kaçırmanın objektif ve subjektif şiddet ölçümleri ile denge ölçekleri arasında anlamlı bir korelasyon saptanmamıştır.

Physical activity and balance changes in women with urinary incontinence; a prospective study

INTRODUCTION: The main purpose of this study is to compare the physical activity and balance, in patients with stress urinary incontinence,overactive bladder and control group, objectively and subjectively. Secondary purpose was to assess these findigs in the terms of incontinence severity.
METHODS: In this study, 14 patients with stress urinary incontinence and overactive bladder and 11 patients with no lower urinary tract symtpoms were included.. Incontinence severity was evaluated with ICIQ-SF, IIQ-7, UDI-6, OAB-V8 forms subjectively and pad test objectively, physical activity were evaluated with IPAQ-SF and the form that we prepared for this study: ‘Avoidance of movement questionnaire’. Balance was evaluated with stability index, open eye and closed eye test. Tineti gait and balance instrument, Berg balance scale, go and up test are also evaluated.
RESULTS: Median age was 48(39-68). In study group all domains of Qualtiy of Life(QoL) except physical role functioning were lower than control group. Physical activity level was significantly lower in study group. Median metabolic equivalent score(MET) was 697(49-2400) in study group and 2100(580-2900) in control group(p=0.001). The median ‘Avoidance of movement questionnaire’ was 21.5 in study group and 16 in control group and it was statistically significant(p=0.004). Balance and gait was affected in study group compare to control group. Mean Tineti score, Berg balance scale, go and up test, open eye and closed eye test were significantly low in study group but stabilometry test is equal in these two groups. Incontinence severity were not correlated with subjective and objecitve balance evaluation but we found correlation with Avoidance of movement questionnaire and incontinence severity in correlation analysis.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Physical activity restriction, balance problem in tests and exam, imparied QoL score were found in patients with urinary incontinence compare to control group. Subjective and objective incontinence severity assesment and balance evaluation were not significicantly correlated.