The Effectiveness of Lateral Tarsal Strip Procedure and/or Everting Sutures for the Repair of Involutional Entropium

INTRODUCTION: To evaluate the success and complication rate of lateral tarsal strip procedure and /or everting sutures in the treatment of involutional entropion.
METHODS: Medical records of 27 eyelids of 20 patients (65-75 years, mean 70.85 years) who underwent surgical repair of involutional lower eyelid entropion between November 2010- March 2012 from two different hospital were retrospectively reviewed in the study. The patients were followed up 4 -18 months after the procedures. Faliure is defined as recurrence of the involutional entropion. Complications are incomplete recovery, suture failure, scleral exposure, subconjunctival hemorrhage and/or ectropion development.
RESULTS: Patients were divided into three groups based on surgical procedures performed: Group 1 who underwent lateral tarsal strip (n=11, 11 eyelids); Group 2 who underwent everting sutures (n=3, 6 eyelids); and Group 3 who underwent combination of lateral tarsal strip and everting sutures (n=6, 10 eyelids). Failure rate was 0/15; 2/6 (same patient) and 0/ 10 events per eyelid for Grup 1, 2 and 3 respectively. Complication rates of the groups were as following: in group 1 incomplete repair (1/11, 0/6 ve 0/10); suture failure and fistule formation (1/11, 0/6 and 0/10) subkonjunctival hemorage (0/11, 2/6 (same patient) ve 0/10) events per eyelid for Grup 1, 2 and 3 respectively. No scleral exposure and ectropion development was defined.
DISCUSSION AND CONCLUSION: The combination of lateral tarsal strip prosedure and everting sutures not only could increase the success rate but also reduce the rate of complications in the repair of involutional entropion with respect to either of these procedures performed alone.

Lateral Tarsal Şerit Tekniği Ve/Veya Çevirici Sütürlerin Involüsyonel Entropium Tedavisindeki Etkinliği

GİRİŞ ve AMAÇ: İnvolüsyonel entropiumun cerrahi yolla tamirinde lateral tarsal şerit tekniği ve/veya döndürücü sütürlerin kullanılmasının işlem başarısızlığı ve komplikasyon oranlarını saptamaktır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Kasım 2010 ve Mart 2012 dönemleri arasında iki merkezde alt kapak entropionu tanısı ile cerrahi tedavi uygulanan 20 hastanın (65-75 yaşlar arası, ortalama 70.85) 27 göz kapağına ait kayıtları geriye dönük olarak taranmıştır. Operasyon sonrası hastalar 4-18 ay takip edilmişlerdir. Başarısızlık ameliyattan sonra entropionun tekrarlaması olarak değerlendirilirken komplikasyonlar ise yetersiz düzelme, sütür açılması, skleral açıklık, subkonjonktival hemoraji ve/veya ektropium gelişmesi olarak değerlendirilmiştir.
BULGULAR: Hastalar uygulanan cerrahi tekniğe göre 3 gruba ayrıldı: Grup 1 sadece lateral tarsal şerit tekniği uygulanan (n=11 hastada 11 göz kapağı), Grup 2 sadece döndürücü sütür uygulanan (n=3 hastanın 6 göz kapağı) ve Grup 3 ise hem lateral tarsal şerit hem de döndürücü sütür uygulanan (n=6 hastanın 10 göz kapağı) hastalar yer aldı. Başarısızlık oranları sırası ile Grup 1’de 0/11 göz kapağı; Grup 2’de 2/6 göz kapağı (aynı hastada) ve Grup 3’de 0/ 10 göz kapağı olarak saptanmıştır. Komplikasyonlar ise şöyledir: Grup 1, 2 ve 3 için sırası ile yetersiz düzeltme (1/11, 0/6 ve 0/10), sütür açılması ve fistül oluşumu (1/11, 0/6 ve 0/10), subkonjonktival hemoraji (0/11, 2/6 (aynı hastada) ve 0/10) olay/göz kapağı olarak kaydedilirken skleral açıklık ve ektropion gelişmesi hiçbir grupta saptanmadı.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Ünvolüsyonel entropion tamirinde lateral tarsal şerit tekniği ve döndürücü sütürün birlikte uygulanmasının her iki tekniğin tek başına kullanıldığı duruma göre işlem başarısını artırdığı gibi postoperatif dönemde komplikasyon gelişme sıklığını da azaltabileceği gösterilmiştir.