Kafatasının Neoplastik ve Neoplastik Olmayan Lezyonları: Tek Merkez Tecrübelerimiz

GİRİŞ ve AMAÇ: Kafatası kemiklerinin tümöral lezyonları son derece nadir görülür, genellikle yavaş gelişen fakat klinik olarak agresif seyir gösterebilen tümörlerdir. Tüm kemik tümörlerinin yaklaşık %1 i dir. Genellikle benign olarak izlenmekle birlikte malign ve metastatik lezyonlar görülebilir. Primer tümörlerin kalvariuma metastaz insidansı yaklaşık olarak %12 dir. Genellikle ele gelen ağrılı ya da ağrısız kitle ile farkedilen lezyonlarda, tanı yöntemleriyle planlanan cerrahi girişim sonrası kesin tanı histopatolojik olarak konulabilir. Bu çalışmada retrospektif olarak histopatolojik tanının ve cerrahi eksizyon miktarının tedavinin devamının planlanmasındaki önemini vurgulamak amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalışmada 2010- 2020 yılları arasında kliniğimizce opere edilmiş, histopatolojik tanı almış 17 olgu üzerin-den olguların yaş ve cinsiyet dağılımı, lezyonların yerleşim yeri, cerrahi yöntem, histopatolojik tanılar ve tercih edilen kranioplasti yöntemleri çalışmaya dahil edilmiştir. 17 olgunun 9u erkek (%52), 8i kadın (%48) idi.Tanı konulduğunda olgularda ortalama yaş 24.3 (2yaş-49 yaş) iken olguların 7 tanesi çocuk (3 kız, 4 erkek ) hasta idi. Çalışmamızda 17 yaş altı çocukluk yaş dönemi olarak değerlendirmeye alındı.
BULGULAR: Hastaların başvuru semptomları ele gelen ağrısız kitle (n: 9),ağrılı kitle (n: 4), lezyon yerleşimi ile ilgili görme alan defekti ve/veya görme kaybı (n: 1), 7. kranial sinir tutulumuna bağlı fokal nörolojik defisit (n: 1), ekzoftalmus (n: 1), 1 hastada da primer hastalık için tetkik edilirken insidental tanı (n: 1) idi. Lezyonlar frontal kemik (frontal kemik ve orbital tavanı) (n: 9), oksipital kemik (oksipital kemik ve klivus) (n: 5), sfenoid kemik (sfenoid kanat ve parasellar) (n: 1), multiple (n: 2) yerleşimliydi. Hastaların birinde başvuru öncesi metastatik leiomyoma ve birinde de multiple mye-lom tanısı mevcutken, diğer hastalarda bilinen kronik hastalık yoktu.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Kafa kemiklerinin lezyonları nadir rastlanan lezyonlardır. Bunlar konjenital, inflamatuar, neoplastik lezyonlardır. Kalvarial lezyonlar üç temel gruba ayrılarak değerlendirilebilir: 1-Benign lezyonlar 2-Tümör benzeri lezyonlar 3- Malign lezyonlar. Bu lezyonlar için ayrıntılı klinik ve radyolojik değerlendirmeyi takiben, lezyonun mümkün olduğu ölçüde total eksizyonu hastalığın prognozu için özellikle önemlidir.

Neoplastic and Non-neoplastic Lesions of the Skull: Single-Center Experience

INTRODUCTION: Tumor lesions of the skull bones are extremely rare; they are usually slow-growing but clinically aggressive. They constitute approximately 1% of all bone tumors. Although they are usually benign, malignant and metastatic lesions may also be seen. This retrospective study aimed to emphasize the importance of the histo-pathological diagnosis and surgical excision amount inplanning the treatment in advance.
METHODS: In this study, the age and gender distribution of the cases, the location of the lesions, the surgical method, histopathological diagnoses and the preferred cranioplasty methods were included over 17 cases that were operated by our clinic between 2010-2020. Nine cases were male (52%) and eight cases were female (48%). When the diagnosis was made, the mean age was 24.3 (2 years-49 years) in the cases, while seven of the cases were children (3 girls, 4 boys). In our study, children under 17 were considered as childhood.
RESULTS: The patients’ admission symptoms were palpable pain-free mass (n=9), painful mass (n=4), visual field defect and/or vision loss related to lesion location, focal neurological deficits due to 7th cranial nerve involvement. (n=1), exophthalmos (n=1), and one patient was an incidental diagnosis while examined for primary disease. Lesions exerted locations in the frontal bone (frontal bone and orbital roof) (n=9), occipital bone (occipital bone and clivus) (n=5), sphenoid bone (sphenoid wing and paracellar (n=1), and lesions were multiple in two cases (n=2). One patient had a diagnosis of metastatic leiomyoma before admission and one had multiple myeloma, while the other patients had no known chronic diseases.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Lesions of the skull bones are rare in the clinic. Following the detailed clinical and radiological evaluation for these lesions, the total excision of the lesion to the extent possible is particularly important for the prognosis of the disease.