Relationship between Body Mass Index and Ductus Venosus Doppler Measurements at 11-14 Gestational Weeks

INTRODUCTION: In this study, we aimed to investigate the possible causative relationship between maternal obesity and flow patterns of ductus venosus.
METHODS: One hundred twenty three pregnant women with a body mass index of 25 or higher and 83 pregnant women with body mass index lower than 25 in gestational weeks between 11-14, were included in the present study.
RESULTS: The findings showed that there was no statistically significant difference between the two groups for a combined test, three-component antenatal tests, second-level ultrasonography. In 12% of the women, loss of a wave and/or inverse a wave was noted. In the rest of the women, there were no pathological waves. In 4.8% of women with a BMI less than 25, there was an abnormality in ductus venosus flow pattern, whereas this ratio was 17% in the other group consisted of women with BMI higher than 25; and the difference was statistically significant (p=0.008).
DISCUSSION AND CONCLUSION: We concluded that maternal hyperglycemia and high body mass index might cause abnormal flow patterns in ductus venosus in pregnancies with normal first-trimester scanning and abnormal flow patterns of ductus venosus.

Maternal Vücut Kitle İndeksi İle 11-14 Haftalarda Yapılan Duktus Venozus Doppler İncelemesi Arasındaki İlişki

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmamızda maternal kilo ile duktus venozus kan akım paterni arasında ilişki olup olmadığını incelemeyi planladık.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Hastanemiz gebe polikliniğine başvuran 11-14 hafta arası, vücut kitle indeksi<25 olan 83 gebe ve vücut kitle indeksi ≥25 olan 123 gebe çalışmaya dahil edildi.
BULGULAR: Her iki grup arasında kombine test, üçlü test, 2.Düzey ultrasonografi sonuçları açısından istatiksel anlamlı bir farklılık saptanmadı. Çalışmaya alınan gebelerin %12’sinde DV’da a dalgası kaybı ve/veya ters a dalgası izlendi. Geri kalan gebelerde ise a dalgası patolojisi izlenmedi. Çalışmaya alınan gebelerden VKİ 25 altında olanların %4.8’inde duktus venozus akım paterninde anormallik bulunurken, VKİ≥25 olan gebelerin %17’sinde duktus venozus akım paterninde bozulma izlendi ve istatistiksel olarak bu fark anlamlı bulundu (p=0,008).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Birinci trimester prenatal taraması normal olup tek anomal bulgusu duktus venozus akım paterninde bozulma olan fetüslerde maternal hipergliseminin ve vücut kitle indeksinin bunda rol oynayabileceği düşüncesindeyiz.