INTRODUCTION: To measure the medial and lateral posterior tibial slopes separately on conventional Magnetic Resonance Imaging (MRI) and to investigate whether this method can be used in the prediction of anterior cruciate ligament (ACL) rupture.
METHODS: This study included 31 consecutive patients with a definitive diagnosis of isolated ACL rupture and 31 healthy subjects. The medial and lateral posterior tibial slopes, intercondylar notch distance, notch width index (NWI), distal femur width, medial and lateral condylar width and depth were measured by MRI in both groups. The difference between patients with ACL rupture and controls were studied using the Student’s t-test.
RESULTS: The lateral posterior tibial slope and lateral condylar depth measurements were significantly higher, and the distal femur width was lower in the group with ACL rupture when compared to controls (p<0.005).
DISCUSSION AND CONCLUSION: MRI is the modality to measure lateral and medial tibial slopes separately. A combination of increased lateral posterior tibial slope, lateral condylar depth and decreased distal femur width could be a risk factor in ACL rupture.
GİRİŞ ve AMAÇ: Medial ve lateral posterior tibial eğimlerinin konvansiyonel Manyetik Rezonans Görüntüleme (MRG)’ de ayrı ayrı ölçülmesi ve bu ölçümlerin ön çapraz bağ (ÖÇB) yaralanmalarını öngörebilmedeki yerinin ortaya konulması amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmaya klinik ve radyolojik olarak ÖÇB yaralanması tanısı alan 31 hasta ve 31 kontrol grubu dahil edildi. Her iki grupta da konvansiyonel MRG’de medial ve lateral posterior tibial eğimler, interkondiler çentik genişliği, çentik genişlik indeksi (ÇGİ), distal femur genişliği, medial ve lateral kondiler genişlik ve derinlik değerleri ölçüldü. İstatistiksel analizde hasta ve kontrol grubu arasındaki fark Student t testi ile değerlendirilmiştir.
BULGULAR: ÖÇB yaralanması olan grupta lateral posterior tibial eğim ile lateral kondiler derinlik değerleri daha yüksek bulunurken distal femur genişliği kontrol grubuna göre daha düşük bulundu (p<0.005).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Medial ve lateral posterior tibial eğimin ayrı ayrı ölçülmesine MRG olanak sağlamaktadır. Yüksek lateral posterior tibial eğim ve lateral kondiler derinlik ile düşük distal femur genişliğinin kombinasyonu ÖÇB yaralanması için major bir risk faktörü olabilir.