Larengeal Travma Sonrası Hayatı Tehdit Eden Pnömomediastinum

Larengeal travmalar mandibula, sternum ve sternokleidomastoid kasın korumasından dolayı ender görülen ancak ciddi ölümcül olabilecek yaralanmalardır. Travmanın şekil ve şiddetine, yaşla birlikte larenks elastikiyet ve kemikleşmesine bağlı olarak bu yaralanmalar, tiroid kıkırdağın basit kırıklarından, kıkırdak ayrılmaları, endolaringeal mukozal yırtıklar veya larengotrakeal ayrışmalar, bunlara eşlik eden ödem hematom ve üst hava yolunun bütünlüğünün kaybına kadar değişen aralıkta olabilir. Servikal subkutanöz amfizem, üst hava yolu bütünlüğünün kaybı ile ilişkilidir. Hava miktarı hafif bir yumuşak doku amfizeminden masif pnömomediastinuma kadar değişebilir. Klinisyen minimal ses değişikliği ve hafif ağrı şikayeti ile gelen laringeal travmalı hastada çok dikkatli olmalı; dakikalar, saatler içinde olası meydana gelebilecek solunum sıkıntısı açısından hastayı yakından takip etmelidir. Larengeal travmadan şüphe edilen hastada öncelikle hava yolunun stabilitesi sağlanmalı, fonksiyonun kazanılması ile hayatın korunması amaçlanmalıdır. Tedavi
seçenekleri konservatif yaklaşımlardan cerrahi girişime kadar uzanan çeşitli öğeleri içermektedir.

Pneumomediastinum After Laryngeal Trauma

Because of under the protection of mandible, sternum and sternocleidomastoid muscle laryngeal traumas are rare but potentially lethal injuries. Depending on the amount and type of force and the degree of ossification with elasticity of the larynx according to age, this may result in a variety of injury patterns. These injuries may range from a simple cartilaginous fracture of thyroid cartilage with cartilaginous displacement, cartilaginous defect, endolaryngeal mucosal disruption, or laryngotracheal separation, oedema, hematoma and upper airway obstruction problems accompanying. Cervical subcutaneus amphysem is releated with the damage of upper airway integrity. The amount of air could change between a minimal tissue amphysem to massive pneumomediastinum. The clinician should have a high suspicion for laryngeal trauma patients and should closely follow because of probable respiratory distress occur in minutes or hours. When evaluating the patient with suspected laryngeal trauma, the stability of the airway must first be established and to gain the function and to protect the life must be aimed. Management of laryngeal trauma may include various items ranging from conservative approaches to surgical treatments.