GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmada, hastanemiz Anestezi Yoðun Bakým ünitesinde (AYBÜ) iki yýllýk bir sürede alet iliþkili enfeksiyon hýzlarýnýn ve enfeksiyon etkeni mikroorganizmalarýn yýllara göre daðýlýmlarýnýn saptanmasý ve sonuçlarýnýn irdelenmesi amaçlanmýþtýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþma iki yýllýk bir sürede gerçekleþtirilmiþtir. Yoðun bakým ünitemizde 48 saatten fazla kalan hastalar çalýþmaya dahil edilmiþ olup, günlük vizitlerle elde edilen veriler enfeksiyon takip formuna kaydedilmiþtir. Hastalar prospektif olarak laboratuvara ve hastaya dayalý, aktif sürveyans yöntemi ile deðerlendirilmiþtir. Nozokomiyal alet iliþkili enfeksiyon tanýlarý Centers for Disease Control and Prevention (CDC) kriterleri esas alýnarak konulmuþtur. Enfeksiyon hýzlarýnýn hesaplanmasýnda National Nosocomial Infections Surveillance (NNIS) kriterleri kullanýlmýþtýr.
BULGULAR: Çalýþmanýn yapýldýðý iki yýllýk sürede toplam 718 hasta AYBÜ’de takip edildi. Takip edilen hastalarýn 58’inde (%8) 75 AÝHE saptandý. Alet iliþkili hastane enfeksiyonu geliþen grupta ortalama mortalite oraný %56,8 olarak bulundu. Alet iliþkili hastane enfeksiyonu daðýlýmýna bakýldýðýnda en fazla mekanik ventilatör iliþkili pnömoni (%53,2) görülür iken ikinci sýklýkta üriner kateter iliþkili enfeksiyonu (%33.7) üçüncü sýrada ise santral kateter iliþkili bakteriyemi (%10.3) rastlandý. Çalýþmamýzda 2004 yýlýnda 378 hasta, 1481 yatýþ gününde takip edildi. Ýnvaziv giriþim gün sayý sý mekanik ventilatör için 1279, üriner kateter için 1332 ve santral kateter için 947 gün idi. Bu süre içinde 22 MVÝP, 16 ÜKÝE ve 3 SVKÝB meydana geldi. 2005 yýlýnda ise 340 hasta 1545 yatýþ gününde takip edildi. Ýnvaziv giriþim gün sayýsý mekanik ventilatör için 1112, üriner kateter için 1313, santral kateter içinse 911 gün idi. Ayný yýl 19 MVÝP, 10 ÜKÝE ve 5 SVK‹B meydana geldi.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Yoðun bakým üniteleri gibi kritik hastalarýn takip ve tedavilerinin yapýldýðý ünitelerde daha sýk olarak uygulanan invaziv iþlemlerin endikasyonlarý iyi konulmalý, kullaným süreleri minimuma indirgenmeli ve sterileteye azami ölçüde dikkat edilmelidir.

INTRODUCTION: In this study, it is aimed to evaluate the insidence of device-associated infection rates and the distribution of isolated pathogens according to years in the Anesthesiology Intensive Care Unit (AICU) for two years time.
METHODS: In two years time, patients stayed for more than 48 hours in the ICU were included to the study. Patients were followed with active prospective surveillance method. Nosocomial device-associated infections were defined according to the Centers for Disease Control and Prevention (CDC) criteria. To calculate infection rates the criteria of National Nosocomial Infections Surveillance (NNIS) is used.
RESULTS: During the two-year period, 718 patients were analyzed. 75 device-associated hospital infections were detected in 58 (8%) patients. In this group of patients mortality rate was 56.8%. The most common device-associated hospital infection was ventilator associated pneumoniae (VAP) (53.2%) followed by urinary catheter related infection (UC-I) (33.7%) and central venous catheter related blood stream infection (CVC-BSI) (10.3%). In 2004 378 patients were followed for 1481 patient-days. Invasive medical procedures duration was 1279 days for mechanical ventilation, 1332 days for urinary catheter and 911 days for central venous catheter. 19 VAP, 10 UC-I and 5 CVC-BSI were detected in the same period.
DISCUSSION AND CONCLUSION: In intensive care units where critic patients in bad general condition were hospitalized, there should be good indications of more frequent invasive procedures, reduction of the minimum usage duration and sterility must be taken to the maximum extent.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Batýn içi yaygýn enfeksiyonlarda veya artmýþ batýn içi basýnç durumunda batýn duvarýnýn geçici olarak kapatýlmasý gerekebilir. Barsaklarýn canlýlýðýnýn þüpheli olduðu durumlarda veya batýn içinin tekrar gözden geçirilmesi gerektiði durumlarda da batýnýn geçici olarak kapatýlmasý planlanabilir. Batýnýn Bogota bag ile kapatýlmasý, batýn içine kolayca ulaþýlmasýný saðlayan bir teknik olarak görünmektedir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Batýn duvarý Bogota bag ile kapatýlan 15 hasta retrospektif olarak incelendi. Bogota bag olarak 3L’ lik steril irrigasyon sývýsý torbasý kullanýldý. Bogota bag subkutan dokuya 1 numara polipropilen ile kotüne olarak tespit edildi. Batýn içi genel anestezi altýnda 24 ila 72 saat aralýklarla tekrar deðerlendirildi. Batýn içi yýkandý, gerekli olan cerrahi iþlemler uygulandý ve batýn duvarý yeni bir Bogota bag ile tekrar kapatýldý. Batýn duvarý batýn içi enfeksiyon düzeldiðinde ve/veya barsaklarýn canlýlýðýnda þüphe kalmayýnca kalýcý olarak kapatýldý.
BULGULAR: Bogota bag her hasta için bir ila dokuz kes deðiþtirildi. Ortalama hastanede yatýþ zamaný 22 gündür. Üzücü olarak 15 hastanýn 6’ sý (%40) hastanede yatarken sepsisten veya diðer ek hastalýklardan dolayý öldü. Hastalarýn hiçbirinde Bogota bag ve batýn içi organlar arasýnda yapýþýklýk görülmedi. Hastalarýn hiçbiri yeni fistül geliþtirmedi ve batýn içi enfeksiyonda artma görülmedi. Bogota bag yara dudaklarýnýn birbirine yakýn durmasýný saðlayarak batýnýn kalýcý olarak kapatýlmasýnda kolaylýk saðladý.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Batýnýn geçici olarak kapatýlmasýnda ideal yöntem batýn içi organlarý korumalý ve zarar vermemeli, kontaminasyonu engellemeli, eviserasyon riskini azaltmalýdýr. Bogota bag ile batýn duvarýnýn geçici olarak kapatýlmasý güvenli, basit, ucuz ve etkili bir yöntemdir. Batýn içine kolayca ulaþmamýzý saðlar.

INTRODUCTION: Because of the intra-abdominal sepsis or increased intra-abdominal pressure, abdomen should be closed temporary. Temporary abdominal closure is also planned when the bowel viability is questionable or re-exploration is required. Abdomen closure with Bogota bag is an easy technique that allows for easy access.
METHODS: We presented 15 patients with abdominal closure with Bogota bag, sterile 3L irrigation bag. It was sutured with running no.1 polypropylene through the subcutaneous tissue. Re-exploration was performed every 24-72 hours under general anesthesia. The abdomen was irrigated and the surgical procedure was performed and covered with a new Bogota bag. Abdomen was permanently closed when abdominal sepsis was resolved and/or absence of viability questionable bowel segment.
RESULTS: Bogota bag had changed one to nine times for every patient. The mean hospital stay length was 22 days. Regrettably, 6 of 15 (40%) patients died during hospitalization due to sepsis or co-morbid disease. The abdomen was closed with skin layer alone in surviving patients. We did not find any adherences between bag and visceral surfaces. None of the patients had developed a new fistula and also the intra-abdominal infection had not aggravated. It permits bringing the edges of the wound to make final closure easier.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Conclusion: Ideally technique for temporary abdominal closure should protect and avoid damaging abdominal viscera, prevent contamination, minimize the risk of evisceration. Bogota bag is safe, simple, cheap and effective procedure. It can be easily performed and offer a simple access to abdominal cavity.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Hemorajik þok nadir rastlanýlan ancak hemodinamik bozukluk, oksijen taflýnýmýnda ve doku perfüzyonunda azalma, hücresel hipoksi, organ hasarý ve ölüme neden olan ciddi bir komplikasyondur. Bu çalýþma, kanama ile hipovolemi oluþturulan sýçanlarda tam kan, düþük moleküler aðýrlýklý niþasta solüsyonu ve dekstranlý hipertonik saline solüsyonlarýnýn hemodinamik parametreler, koagülasyon ve doku perfüzyonu üzerine olan etkinliklerini araþtýrmak amacýyla tasarlanmýþtýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Deneylerde 200–250 g Sprague Dawley sýçanlar (her grupta n=7) kullanýlmýþtýr. Sýçanlar, sol iliak arterden 20 dakikalýk üç birbirini takip eden basamakla kanama yapýlarak ortalama kan basýncý yaklaþýk 20 mmHg da stabilize edilene kadar düþürülmüþtür. Gruplardaki sýçanlara sonrasýnda dekstranlý hipertonik saline solüsyon (4 ml/kg; i.v.), düþük moleküler aðýrlýklý niþasta solüsyonu (4 ml/kg; i.v.) ya da saklanmýþ tam kan transfüzyonu (2 ml/100 g; i.v.) 30 dakika süresince uygulanmýþtýr.
BULGULAR: Tam kan ya da dekstranlý hipertonik saline solüsyonu uygulanan sýçanlardaki ortalama kan basýncý düþük moleküler aðýrlýklý niþasta solüsyonu uygulanan sýçanlarýn ortalama kan basýncýndan yüksek bulunmuþtur. Gruplar arasýnda kalp hýzý deðerleri arasýnda anlamlý bir farklýlýk görülmedi. Düþük moleküler aðýrlýklý niþasta solüsyonu koagülasyonu olumsuz yönde etkilerken (p<0.01), diðerlerinde böyle bir etki görülmedi. Kan gazlarýný parsiyel basýncý ve oksijen saturasyonu gruplar arasýnda farklýlýk göstermedi. Baz fazlalýlýðý tedavi öncesi ve sonrasýnda farklý bulunmadý. Dekstranlý hipertonik saline solüsyonu grubunda metabolik asidoz görüldü. Tam kan uygulanan sýçanlarda laktat düzeyi anlaml› olarak düþük bulundu (p=0.03).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Dekstranlý hipertonik saline solüsyonu ve tam kan kombinasyonu daha olumlu geniþ profilli hemodinamik etkiler sunmakta, hemorajik þokta daha iyi hemostaz ve daha iyi doku perfüzyonu saðlamaktadýr.

INTRODUCTION: Hemorrhagic shock is a rare but serious complication which may lead to hemodynamic instability, decrease in oxygen delivery and decreased tissue perfusion, cellular hypoxia, organ damage and death. Current study was designed to study the efficiency of whole blood, low molecular weight starch solution (LWS) and hypertonic saline with dextrane (HSD) on hemodynamics parameters, coagulation and tissue perfusion of rats bled to hypovolemia.
METHODS: Experiments were performed with Sprague Dawley rats (n=7 per group), weighing 200–250 g. The rats were bled through left iliac artery for 20 min in three successive steps until the mean arterial pressure fell to and stabilized at approximately 20 mmHg. Then animals in each group was treated either with HSD (4 ml/kg; i.v.) or LWS solution (4 ml/kg; i.v.) or stored whole blood transfusion (2 ml/100 g; i.v.) for 30 minutes.
RESULTS: In rats treated either with whole blood or HSD, the mean arterial pressure values were found to be higher than the rats treated with LWS solution. There was no significant difference in heart rate values among all three groups. LWS solution treatment adversely affected coagulation (p<0.01) whereas no effect was recorded with HSD and whole blood treatments. The partial pressure of blood gases and oxygen saturation did not show any significant difference in all three groups. Base excess has not been found to be different in terms of pre- and post-treatment values. Metabolic acidosis was observed in HSD treatment group. Lactate was detected to be statistically lower in rats treated with whole blood (p=0.03).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Use of combination of small volume of HSD and whole blood as fluid resuscitation may exert a favorable extended profile of hemodynamic effects, better hemostasis and tissue perfusion in hemorrhagic shock.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Pnömoni çocukluk çaðýnýn en önemli mortalite sebeplerinden biridir. Pnömonide etyolojik ajanýn saptanmasý, sýk rastlanýlan etkenlere yönelik kesin ve hýzlý taný yöntemlerinin olmamasý nedeniyle zordur. Bu nedenle pnömonilerde genellikle ampirik antibiyotik tedavisi baþlanmaktadýr. Sýklýkla seçilen antibiyotiklerin Mycoplasma pneumoniae tedavisinde etkili olamamasý tedavi baþarýsýný azaltmaktadýr. Bu çalýþma sýk karþýlaþýlan pnömoni etkenlerinden biri olan Mycoplasma pneumoniae (MP) sýklýðýný araþtýrarak daha isabetli tedavi seçimine yardýmcý olmayý amaçladýk.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Pnömoni tanýsý alan hastalarýn kan örneklerinde Mycoplasma pneumoniae‘ya karþý geliþen serum spesifik Ýmmunglobulin M indirekt immünofloresan yöntemiyle araþtýrýldý.
BULGULAR: Pnömoni tanýsý konan hastalarýn % 18,6’sýnda Mycoplasma pneumoniae hastalýk etkeni saptandý.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Pnömoni tanýsý konan çocuk yaþ grubu olgularda ampirik antibiyotik tedavisi baþlanmasýnda seçilecek ajanýn M. pneumoniae’yý da kapsayacak þekilde etkin bir spektruma sahip olmasýna dikkat edilmelidir.

INTRODUCTION: The pneumonia is one of the most important causes of mortality in childhood. Since there are not adequate fast and widespread laboratory techniques available for establishing the common microorganisms causing pneumonia, it is not easy to find the causative agent every time. For this reason, antibiotic therapies for pneumonia are started empirically in general. Most of the antibiotics preferred for the empirical treatment of the pneumonia are not effective on the microorganism, Mycoplasma pneumonia, so it leads to decrease the overall success of empirical treatment. Aim of our study is to find out the incidence of Mycoplasma pneumonia and to increase the overall efficacy of empirical antibiotic treatment of pneumonia by improving the choice of appropriate agent.
METHODS: Serum specific IgM antibody against Mycoplasma pneumonia is investigated in the specimens of patients with pneumonia.
RESULTS: Mycoplasma pneumonia was the causative organism in 18.6 % of the patients with pneumonia.
DISCUSSION AND CONCLUSION: It is important to choose the empirical antibiotic treatment for childhood pneumonia as broad spectrum as that covers one of the mportant causative agents, mycoplasma pneumonia.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Çalýþmamýzda abdominal cerrahi uygulanan hastalarda propofol ile saðlanan total intravenöz anesteziye (T‹VA) epidural yoldan perfüzyon þeklinde % 0.5 bupivakain-fentanil kombinasyonu eklenmesinin hemodinamik stabilite ve propofol tüketimi üzerine etkilerini karþýlaþtýrdýk.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþmaya alt ve üst batýn cerrahisi planlanan 40 olgu kabul edildi. Hastalar sadece TÝVA uygulanacak olanlar (Grup TÝVA) ve TÝVA ile birlikte lumbal epidural anestezi uygulanacak (Grup TÝVA+LE) olanlar olmak üzere rastgele 20’þerli 2 gruba ayrýldý. Monitörizasyon sonrasý Grup TÝVA+LE hastalarýna epidural kateter yerleþtirilerek % 0.5 bupivakain 6 cc bolus olarak epidural kateterden yapýldý. Tüm hastalara anestezi indüksiyonu için 1 Ìg.kg-1 fentanil, 2 mg.kg-1 propofol ve 0.1 mg.kg-1 veküronyum ÝV uygulandý. Her iki gruba anestezi idamesi için 6 mg.kg- 1.st-1 propofol infüzyonu ile TÝVA yapýlýrken; Grup TÝVA+LE’deki olgulara ek olarak epidural kateterden 6 ml.st-1 bupivakain-fentanil kombinasyonu (% 0.5 bupivakain 62.5 mg, fentanil 100 μg ile % 0.9 NaCl 35.5 ml) infüzyon þeklinde baþlandý. Hastalarýn hemodinamik verileri, anestezik madde tüketimleri ve anestezi maliyetleri karþýlaþtýrýldý.
BULGULAR: Çalýþmamýzda tüketilen ortalama propofol miktarý TÝVA grubunda anlamlý olarak yüksek bulunmuþtur (p<0.05). Gruplar arasýnda OAB ve KAH deðiþiklikleri açýsýndan anlamlý farklýlýk bulunmamaktadýr.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Major abdominal cerrahi uygulanan hastalarda, genel anestezi uygulamalarýna ek olarak hem ilaç tüketimini azaltmak hem hemodinamik stabiliteye katkýda bulunmak amacýyla epidural anestezi uygulamalarýnýn eklenmesinin faydalý olacaðý düþünüldü.

INTRODUCTION: We compared the effects of adding epidural perfusion of 0.5 % bupivakain-fentanyl combination to total intravenous anestesia (TIVA) with propofol on hemodynamic stabilation and propofol consumption in inferior and superior abdominal surgery.
METHODS: 40 inferior or superior abdominal surgery planned patients were randomized in the study. The patients were randomized into 2 arms of both 20 patients, only TIVA applied group (Group TIVA) and TIVA with lumbal epidural anestesia applied group (Group TIVA+LE). After the monitorization a bolus of 6 cc 0.5 % bupivacain was infused through epidural catheter placed in the sitting position in the Group TIVA+ LE. All patients received 1 μg.kg-1 fentanyl, 2 mg.kg-1 propofol and 0.1 mg.kg-1 veküronium ÝV as anestesia induction. While the maintanance of anestesia was achieved with 6mg.kg-1.h-1 propofol infusion and TIVA in both groups, 6 ml.h-1 bupivacain-fentanyl combination (0.5 % bupivakain 62.5 mg, fentanyl 100 μg ile 0.9 % NaCl 35.5 ml) was also induced through epidural catheter in Group TIVA+LE. Hemodynamic data of patients (heart rate [HR] and mean arterial pressure [MAP]), anesthetic drug consumption and costs of anesthesia were compared.
RESULTS: In our study, the mean propofol amounts were statistically significantly higher in TIVA group (p<0.05). For both groups there was no significant difference between the control HR and the MAP.
DISCUSSION AND CONCLUSION: We believe that in major abdominal surgeries, it is efficacious to add epidural anaesthesia to general anaesthesia to reduce drug consumption as well as to asist in hemodinamic stability also considering its positive additions to the post operative analgesia.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Son yýllarda yapýlan bazý çalýþmalar, Romatoid Artritli (RA) ve Sistemik Lupus Eritematozuslu (SLE) hastalarýn bazýlarýnda hiperprolaktinemi varlýðýna iþaret etmektedir ancak serum prolaktin düzeyi ile bu hastalýklar arasýndaki iliþki net deðildir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalýþmada, sistemik organ tutulumu olmayan RA ve SLE’li hastalarda serum prolaktin düzeyleri saðlýklý kontrol grubuyla karþýlaþtýrýlarak deðerlendirilmiþtir. RA’lý 23 hasta, SLE’li 41 hasta ve her iki hasta grubu ile yaþ ve cinsiyet açýsýndan uyumlu 25 saðlýklý gönüllü çalýþmaya dâhil edilmiþtir.
BULGULAR: Son yýllarda yapýlan bazý çalýþmalarda RA’lý hastalarýn sedimentasyon hýzý (ESH) ve C-reaktif protein (CRP) düzeyleri, SLE grubundaki hastalardan anlamlý yüksek bulunmuþ (p>0.05), serum prolaktin düzeyleri açýsýndan gruplar arasýnda anlamlý farklýlýk saptanmamýþtýr (p<0.05). Her iki hasta grubunda ve kontrol grubunda prolaktin düzeyi ile ESH, CRP ve beyaz küre sayýsý (WBC) arasýnda anlamlý iliþki saptanmamýþtýr (p<0.05).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Hastalarýn sistemik organ tutulumu olmayan remisyondaki hastalar olmasý sebebiyle prolaktin düzeylerinin yükselmemiþ olabileceði, hastalýk aktivitesi yüksek hastalardan oluþan geniþ hasta populasyonlu çalýþmalarýn bu konuyu aydýnlatmada faydalý olabileceði yorumu yapýlmýþtýr.

INTRODUCTION: In recent years some studies indicate the presence of hyperprolactinemia in some patients with Rheumatoid Arthritis (RA) and Systemic Lupus Erythematosus (SLE), but relationship between serum prolactin levels and these diseases is not clear.
METHODS: In this study serum prolactin levels of RA and SLE patients without systemic organ involvement were evaluated by comparing with healthy control group. 23 patients with RA, 41 patients with SLE and, 25 age-sexes matched healthy volunteers included in the study.
RESULTS: In RA group, erythrocyte sedimentation rate (ESR) and C-reactive protein (CRP) levels were found significantly higher than in SLE group (p<0.05), serum prolactin levels didn’t significantly differ between the groups (p>0.05). Both patient groups and control group, prolactin levels were not significantly correlated with ESR, CRP and white blood cell count (WBC) (p 0.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: We thought that prolactin levels didn’t raise in patient groups due to these patients has no systemic organ involvement and new studies with large patient populations who have high disease activity may be useful for illuminating interpretation in this matter.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Akut iskemik hepatit; karaciðerde ani geliþen dolaþým yetmezliði veya hipoksiye baðlý olarak geliþir. Genellikle 1 hafta içinde gerileyen, subklinik seyirli ve iyi prognoza sahiptir, çok nadir olarak fulminan seyredebilir. En yaygýn nedenler sistemik hipotansiyona yol açan myokard enfarktüsü sonrasý kardiyopulmoner kollaps, dekompanse konjestif kalp yetmezliði veya pulmoner embolidir. Ýskemik hepatitin ayýrýcý özeliði aspartat aminotransferaz (AST), alanin aminotransferaz (ALT) ve laktat dehidrogenez (LDH) düzeyinin bir hipotansiyon ataðýndan 1 ile 3 gün sonrasýnda aþýrý artýþýdýr. Hemodinamik stabilite saðlandýktan sonra AST, ALT ve LDH düzeyleri 1 ile 3 gün içerisinde pik yapar ve 7 ile 10 gün içinde normale döner. LDH düzeyi hýzlý þekilde artmaya eðilimlidir ve ALT/LDH oraný akut hepatitin diðer nedenlerinden farklý olarak iskemik hepatit de 1.5’in altýndadýr. Ýskemik hepatit için spesifik bir tedavi yoktur. Bu hastalarda amacýmýz kardiak outputu düzeltmek ve dolayýsýyla hemodinamik bozukluðun altýnda yatan durumu düzeltmek olmalýdýr. Prognoz çoðunlukla altta yatan sistemik hastalýðýn aðýrlýðý ile iliþkilidir.

Acute ischemic hepatitis, can occur due to sudden circulatory failure or hypoxia in the liver. It regressed usually within 1 week and has subclinical course and a good prognosis, very rarely, fulminant course. The most common causes are systemic hypotension leading to cardiopulmonary collapse after myocardial infarction, decompensated congestive heart failure or pulmonary embolism. The hallmark finding of ischemic hepatitis is a massive increase in aspartate aminotransferase (AST), alanine aminotransferase (ALT), and lactate dehydrogenase (LDH) levels 1 to 3 days after an episode of systemic hypotension. After obtaining hemodynamic stability, AST, ALT and LDH levels peak within 1 to 3 days and return to normal within 7 to 10 days. LDH level tends to rise quickly and ALT / LDH ratio is less than 1.5 in ischemic hepatitis unlike other causes of acute hepatitis. There is no specific treatment for ischemic hepatitis. In these patients our aim is to rectify cardiac output and underlying situation of hemodynamic deterioration. Prognosis is usually associated with severity of the underlying systemic disease.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Çocukluk çaðýnda hipokalemik metabolik alkaloz sýklýkla kusmayla mideden kayýplara yol açan nedenler ile, kistik fibrozis, tübulopati veya endokrinopati varlýðýnda görülmektedir. Sývý tedavisine cevap vermeyen hipokalemisi olan hastalarda hiperaldosteronizm saptandýðýnda, kan basýncý normal veya normalden düþük olarak bulunursa tuz kaybettiren tübulopatilerin araþtýrýlmasý gerekir. Bu makalede, kliniðimize kusma yakýnmasýyla baþvuran ve dirençli hipokalemik metabolik alkalozu olan, Gitelman sendromu düþündüðümüz bir hasta sunulmuþtur.

Gastric losses by vomiting, cystic fibrosis, tubulopathies and endocrinopathies are the major factors associated with childhood hypokalemic metabolic alkalosis. Hypocalemic patients resistant to fluid replacement therapy with suspected hyperaldosteronism and normal/low arterial blood pressure must be carefully evaluated for salt wasting tubulopathies. In this case report, we summarize a patient who presented to our clinic with vomiting and resistant hypokalemic metabolic alkalosis and diagnosed as Gitelman syndrome.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Amaç: Doðum anýnda tanýsý konan Gastroflizis’li bir olguyu sunmayý amaçladýk.
Olgu: 31 yaþýnda, gravida 3, parite 3 olan hasta kliniðimizde sezaryen seksiyo ile doðum yaptý. Canlý doðan ve 1. dakikadaki APGAR’ý 4 olan bebek doðumdan 24 saat sonra ex oldu. Yeni doðanýn makroskopik bulgularý ve otopsisine göre taný kondu.
Tartýþma: Gastroflizis nispeten nadir karþýlaþýlan karýn ön duvarý anomalilerinden biri olup 3/10.000 sýklýkta görülür. Önceleri yalnýzca doðum anýnda tanýnan bir patoloji iken, ultrasonografinin yaygýn olarak kullanýlmasýyla birlikte artýk prenatal dönemde tanýsý konulabilmektedir. Prenatal tanýsý konabilen vakalarda yeni doðanýn doðumunun optimal þartlarda ve tersiyer merkezlerde yapýlmasý ile yeni doðanlarýn sað kalýmýnda artýþ bildirilmektedir.

Objective: We aimed to present a case which was diagnosed in the instant of the delivery with Gastroschisis. Case: 31 year-old, gravida 3, parity 3 patient had caesarean section in our clinic. The fetus who was delivered live and the APGAR score in the first minute was 4, had exitus 24 hours after the delivery. The diagnosis is made according to the macroscopic findings and autopsy of the neonate. Discussion: Gastroschisis is one of the relatively rare met abdominal wall defects and it is seen in 3/10.000 incidence. Formerly, it was a pathology just diagnosed in the instant of the delivery, with using of the ultrasonography widely it can be diagnosed in the prenatal period. It is reported that an increase of the survival of the neonates which diagnosed prenatally, due to the delivery of the neonate in tertiary centers and optimal conditions.

Makale Özeti | Tam Metin PDF