GÝRÝÞ ve AMAÇ: Böbrek biyopsileri renal parankimal hastalý klarýn tanýsýnýn konmasýnda altýn standart olarak kullanýlan bir yöntemdir. Hastalýðýn prognozunun belirlenmesinde ve doðru tedavinin seçimi için gereklidir. Bu çalýþmada böbrek biyopsisi sonuçlarý mýzýn klinikopatolojik açýdan deðerlendirilmesi amaçlanmýþtýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþmamýzda 2004-2009 yýllarý arasýnda 2. ve 5. dahiliye kliniklerinde yapý lmýþ olan 140 adet nativ böbrek biyopsileri retrospektrif olarak deðerlendirilmiþtir. Biyopsiler USG eþliðinde otomatik biyopsi iðneleri kullanýlarak yapýlmýþtýr. Iþýk mikroskop inceleme için hematoksilen eozin (HE), periodic-acid-schiff (PAS), periodic-acid-silver-metanamin (PAS-M), Mason trikrom, kristal viole ve Kongo kýrmýzýsý boyalarý kullanýlmýþ, immün þoresan inceleme için IgA, IgG, IgM, C3 ve fibrinojen antikorlarý ile direk immün þoresan yöntemle boyanmýþtýr.
BULGULAR: Hastalarýn yaþ ortalamasý 43.2±17.1 olup, 81’i (%58.7) erkek,57’si (%41.3) kadýndý. Taný konulan biyopsilerde glomerül sayýlarý 2 ile 37 arasýnda deðiþmekte olup ortalama glomerül sayýsý 15.3±7.5 olarak bulundu. Yeterli materyal oraný %70 (98/140) olarak saptandý. 104(%75.4) biyopside immünþoresan çalýþma yapýldý. Biyopsi endikasyonlarý arasýnda en sýk olaný 85(%60.7) hastada nefrotik sendromdu. Biyopsiler arasýnda en sýk karþýlaþýlan taný Fokal segmental glomeroloskleroz (FSGS)(n=29, %21) olarak saptandý.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Çalýþmamýzda biyopsi tanýlarý arasýnda en sýk FSGS ikinci sýklýkta amiloidoz gelmekteydi. Yapýlan çeþitli çalýþmalarda en sýk biyopsi taný sý olarak IgA nefropatisi olarak raporlanmasýna raðmen bizim çalýþmamýzda %5.8 ile düþük bir oranda saptandý. Ayrýca FSGS tanýsý alan biyopsiler incelendiðinde bir kýsmýnýn benign nefroskleroz olarak deðerlendirilebileceði kanýsýna varýlmýþ olup FSGS tanýsý konulurken, sekonder FSGS ‘lerin mutlaka titiz bir klinikopatolojik deðerlendirme ile ayýrt edilmesi tedavi ve prognoz açýsýndan önemli olduðunu düþünmekteyiz.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu araþtýrma; istanbul’da bir eðitim ve araþtýrma hastanesinde, personelin dýþardan satýn alýnan hizmetleri tercih ve tercih etmeme nedenleri ile bu hizmetlerden genel memnuniyet düzeyini belirlemek amacýyla yapýlmýþtýr. Hastanede týbbi olmayan hizmetler olarak; özel güvenlik hizmetleri, malzemeli yemek (beslenme) hizmetleri, bilgi iþlem hizmetleri, malzemeli genel temizlik hizmetleri, teknik bakým onarým hizmetleri ve týbbi hizmet olarak; bilgisayarlý tomografi hizmetleri dýþardan satýn alýnmaktadýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Araþtýrmada yüzyüze görüþme ve çalýþmacýlar tarafýndan hazýrlanan anket yöntemi uygulanmýþtýr. Ankette beþli Likert ölçeði kullanýlmýþtýr.
BULGULAR: Anketin deðerlendirilmesinde sorularýn yanýtlandýrýlma aðýrlýklarýný belirlemek için SPSS 11,5 paket istatistik programý kullaný lmýþtýr. Araþtýrma kapsamýna; kadrolu personelden tesadüfü örnekleme yöntemiyle belirlenen 300 kiþi örneklem olarak alýnmýþtýr.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Hastanede çalýþan taþeron þirket personeli ile yardýmcý hizmetliler kapsam dýþýnda býrakýlmýþtýr. Araþtýrma tanýmlayýcý niteliktedir. Araþtýrma sonuçlarýna göre; genel olarak hastane personelinin dýþ kaynaklardan yararlanma (DKY) konusunda olumlu bir bakýþ açýsýna sahip olduklarý belirlenmiþtir. DKY yöntemini tercih etme nedenlerinin baþýnda hizmetin sürekliliðini saðlamak (%67.9), tercih etmeme nedenlerinin baþýnda ise personelin iþsiz kalma kaygýsý taþýyabileceði (%53.6) yer almaktadý r. Personelin DKY yöntemiyle saðlanan hizmetlerden (genel temizlik %51.5, yemek %62.2 ) önemli oranda memnun olmadýklarý bulunmuþtur. DKY yöntemiyle saðlanan hizmetlerin bulgularý literatür ile uyumlu olmakla birlikte, kurumlarý n DKY ve yararlanmama nedenlerinde önceliklerin farklý olabileceði, personelin hizmetlerden memnuniyet düzeylerinin deðiþebileceði belirlenmiþtir. DKY uygulamasýnýn olumlu katkýlarda bulunabileceði görülmektedir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Ýntermittan ekzotropya (X(T))’nýn cerrahi tedavisinde çeþitli yöntemler ileri sürülmüþ ve bu yöntemlerin baþarý ve nüks oranlarý ile ilgili farklý sonuçlar bildirilmiþtir. Biz bu çalýþmamýzda X(T)’li olgularýmýzýn horizantal þaþýlýk cerrahi sonuçlarýný ve nüks oranlarýný deðerlendirdik.
YÖNTEM ve GEREÇLER: 17 yýllýk kayýtlarýmýzdan çalýþma kriterlerine uyan 70 X(T)’li olgu çalýþmaya alýndý. Olgular 1 saatlik diagnostik kapama testi (DKT) sonucunda uzak ve yakýn deviasyonlar arasýnda 10 prizm dioptri (PD) fark esas alýnarak temel tip, diverjans fazlalýðý, konverjans yetmezliði ve pdödodiverjans fazlalýðý olmak üzere 4 grupta deðerlendirildi. Tüm hastalar klinik özelliklerine göre iki cerrah tarafýndan opere edildi. Olgular ortalama 31,4±25,6 ay süre ile takip edildi.
BULGULAR: 1 saatlik DKT sonucunda psödodiverjans fazlalýðý olarak görülen 1 olgu temel X(T)’ye dönüþtü ve olgularýn subgruplara göre daðýlýmý sonucunda 38’i temel X(T), 13’ü konverjans yetmezlið i, 19’u diverjans fazlalýðý olarak tespit edildi. 38 temel X(T)’li olgudan 29’una bilateral MR kýsaltma, 4’üne geriletme-kýsaltma, 1’ine tek LR geriletme, 4’üne tek MR kýsaltma operasyonu uygulandý. 13 konverjans yetmezliði X(T) subgrubundaki olgunun 11’ine bilateral MR kýsaltma, 1’ine geriletme- kýsaltma, 1’ine tek MR kýsaltma, 19 diverjans fazlalýðý X(T) subgrubundaki olgunun 12’sine bilateral LR geriletme, 7’sine tek LR geriletme cerrahisi uygulandý. Olgularýn tümünde, postoperatif uzakta ve yakýnda kayma miktarlarý nýn preoperatif kayma miktarlarý ile kýyaslandýðý nda azalmanýn istatiksel olarak anlamlý olduð u gözlendi. Tüm X(T) subgruplarýnda da azalma istatiksel olarak anlamlý idi. Olgularýmýzýn postoperatif takibi sonucunda 20 (% 28,6) olguda nüks saptandý. 6 (%8,6) olgudan 1’i konsekütif ezotropya, 5’i rezidü ekzotropya nedeniyle reopere edildi. Olgularda hiçbirine 3. kez operasyon uygulanmadý. Reopere olan olgularda baþarý oranlarý uzak ve yakýnda %83,3 idi.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Biz bu çalýþmanýn sonucunda diagnostik kapama testi ile doðru X(T) subgrubunun ve maksimal kayma açýsýnýn tesbiti ile, uygun cerrahi teknik uygulanmasý sonucunda X(T) tedavisinde baþarýlý sonuçlar alýnacaðýný düþünmekteyiz.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Prostat biyopsisi sýrasýnda farklý anestezi ve analjezi kombinasyonlarýnýn aðrý kontrolü üzerine etkisini karþýlaþtýrmak, hasta konforunu arttýrýp biyopsi örnekleme kalitesini yükseltecek minimal invazif bir anestezi protokolü geliþtirmek.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Þubat 2008-Haziran 2009 arasýnda PSA düzeyi >2,5 ng/ml ve/veya parmakla rektal inceleme bulgusu nedeniyle TRUS eþliðinde standart 10 kadran prostat biyopsisi yapýlan hastalar çalýþmaya alýndý. Hastalar, intrarektal topikal %2’lik lidokainli jel + Petidin 100mg i.m (Grup 1, n: 25), topikal %2’lik lidokainli jel + Lornoksikam 8mg i.m (Grup 2, n: 21), topikal %2’lik lidokainli jel + Midazolam 3mg i.m (Grup 3, n: 20) ve %2 prilokain ile apikal infiltratif anestezi + Petidin 100mg (Grup 4, n: 28), %2 prilokain + Lornoksikam 8mg i.m (Grup 5, n: 54), %2 prilokain + Midazolam 3mg i.m. (Grup 6, n: 45) olacak þekilde 6 gruba ayrýldý. Aðrý þiddeti, 0 (hiç aðrý hissetmemesi) ila 10 (hayatýnda duyduklarý en þiddetli aðrý) arasýnda deðiþen 10 ölçekli VAS (vizüel analog skala) ile deðerlendirildi.
BULGULAR: Çalýþmaya alýnan 193 hasta için yaþ ortalamasý 64,7± 8,7 idi. Gruplar arasýnda yaþ, serum PSA deðerleri, prostat hacimleri için anlamlý farklýlýk saptanmadý (p>0,05). Lokal anestezi + larnoksikam uygulamasýnýn (Grup 5) en yüksek, topikal anestezi ve midazolam kombinasyonun (Grup 3) en düþük aðrý kontrolü saðladýðý saptandý. Lokal anestezi ile kombinasyon kullaný mýnýn (grup 4,5,6), topikal anestezi ile kombinasyon tedavilerine (grup 1,2,3) göre daha düþük VAS skorlarý saðladýðý bulundu. Topikal lidokain grubuna Petidin eklenmesi, lokal prilokain gruplarýyla benzer etkinlik gösterdi.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Prostat biyopsisinde aðrý kontrolünde topikal lidokain + Petidin kombinasyonu, en az lokal infiltratif anestezi kadar etkili yöntemdir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Hepatit B enfeksiyonu akut, fulminan ve kronik hepatit; karaciðer sirozu ve sonunda hepatoselüler kansere neden olduðu için dünya genelinde yaygýn ve önemli bir saðlýk sorunudur. Hepatit B Virus (HBV) enfeksiyonu vertikal geçiþ nedeniyle gebelerde de önemli bir saðlýk sorunudur. Bu çalýþmamýzda kliniðimize baþvuran gebelerde antenatal dönemdeki Hepatit B Yüzey Antijeni (HBsAg) pozitiþiðini ve bunun sosyodemografik faktörlerle olan iliþkisini araþtýrmayý amaçladýk.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþmamýza 2009 yýlý Ocak-Temmuz aylarý arasýnda kliniðimize baþvuran 15-44 yaþlarý arasýndaki toplam 140 gebe hasta katýldý. Gebeler sosyodemografik özelliklerine (doðum yeri, saðlýk güvencesi, meslek, önceki cerrahi vs.) göre sýnýþandý.
BULGULAR: HBsAg (Hepatit B Yüzey Antijeni) pozitifliði yalnýzca 9 hastada (% 6.4) ve antiHBs antikoru pozitiþiði 20 hastada (% 14.2) saptandý. Bu 9 hastanýn tümünde Anti-HBs antikoru negatifti ve HBV aþýsý uygulanmamýþtý. Daha önce sezaryen öyküsü olanlarda öncesinde sezaryen öyküsü olmayanlardan istatistiksel olarak anlamlý þekilde daha yüksek HBsAg pozitiþiði bulundu (sýrasýyla, % 15.3’e karþý % 5.5, p< 0.05). Sezaryen dýþýnda herhangi bir operasyon geçiren gebeler opere olmamýþ hastalara göre anlamlý derecede daha yüksek HBsAg’e sahipti (sýrasýyla, % 12.9’a karþýn % 4.5, p< 0.05). AntiHBs antikor pozitiþiði saðlýk çalýþaný gebelerde % 62.5, diðer iþlerde çalýþan gebelerde ise % 11.3 idi.
TARTIÞMA ve SONUÇ: HBs Ag pozitifliði daha önce yapýlan çalýþmalarýn sonuçlarýyla uyumlu bulunmuþtur. HBsAg pozitiþiði önceden sezaryen ve/veya baþka bir cerrahi iþlem geçiren hastalarda daha yüksek bulunmuþtur. Ancak, virusun diðer bulaþma yollarý da göz önünde bulundurulmalýdýr.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Romatoid Artirit (RA) de mortalitenin en önemli sebebi kardiyovasküler sistem (KVS) tutulumudur. Aortun mekanik özelliklerinin invaziv olmayan yöntemlerle deðerlendirilmesi aterosklerozun erken tanýsýnda oldukça yararlýdýr. Bu çalýþmada; ateroskleroz geliþimine yol açabilecek baþka hastalýðý ve risk faktörleri olmayan RA’lý hastalarda aortun elastisite parametreleri ile hastalýðýn aktivite ölçümleri arasýnda etkileþim olup olmadýðý araþtýrýlmýþtýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþmaya 46 RA’li hasta ve 20 saðlýklý birey alýndý. Hastalarýn hastalýk süresi, DAS-28 skorlarý, eritrosit sedimentasyon hýzý (ESH), Creaktif proteinleri (CRP) ve lipid düzeyleri kaydedildi. Ekokardiyografik deðerlendirme ile aortun elastik parametreleri hesaplandý ve gruplar arasý nda karþýlaþtýrma yapýldý. RA’lý hastalarýn aktivite ölçümleri ile aortun elastik parametreleri arasýndaki iliþki araþtýrýldý.
BULGULAR: RA’lý hastalarýn aortik strain ve distensibilite düzeyi; kontrol grubuna göre daha düþük bulundu (p<0.002). Aortik strain ile ESH arasýnda istatistiksel olarak ileri düzeyde anlamlý bir iliþki saptanmýþtýr (p<0.01). Distensibilite ile DAS28 ve ESH arasýnda istatistiksel olarak anlamlý bir iliþki bulundu (p<0.05).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Ekokardiyografi ile noninvaziv metod olarak ölçülen aortik elastisite parametreleri hastalýðý n erken döneminde kardiyovasküler riski tahmin etmede faydalý olabilir.

Pelvik radyoterapi, birçok malignite tedavisinde sýklýkla uygulanmaktadýr. Radyoterapinin erken ve geç dönemde gastrointestinal sistem üzerinde etkileri iyi bilinmektedir. Erken dönemde meydana gelen enterit çoðu zaman konservatif yöntemler ile tedavi edilir. Geç dönemde görülen barsak yapýþýklýklarý, obstrüksiyon, perforasyon ve fistül oluþumu gibi kompikasyonlar cerrahi müdahale gerektirir. Radyoterapiye baðlý barsak perforasyonu nadirdir. Akut peritonit bulgularý geç dönemde ortaya çýkar ve taný zorluklarýna sebep olur. Hastane yatýþý sonrasý akut batýn bulgularý geliþen ve radyoterapiye baðlý ince barsak perforasyonu nedeni ile opere ettiðimiz hastayý sunuyoruz.

Osteoporoz; kemik kitlesinde azalmaya baðlý olarak, kemiðin zayýþamasý, özellikle vertebra, kalça ve el bileðinde kýrýk riskinde artýþa yol açan bir iskelet sistemi hastalýðýdýr. Osteoporoz tanýsý sýklýkla postmenopozal veya senil osteoporoza indirgenmiþ olup, kemik mineral yoðunluðu (KMY) düþük olan hastalar primer osteoporoz tanýsý ile tedavi edilmektedir. Bu durum sekonder osteoporoz nedenlerinin atlanmasýna veya tanýsýnýn konulmasýnda gecikmelere neden olmaktadý r. Altý ay önce bel aðrýsý þikayetiyle özel bir hastaneye baþvuran, yapýlan Dual Enerji X-ray Absorpsiyometre (DEXA) ölçümü sonrasý osteoporoz tanýsý konularak bifosfonat baþlanan ancak iç hastalýklarý kliniðimizde multipl miyelom taný sý konulan bir olguyu sunmak istedik.

Sturge Weber sendromu, yüzde porto þarabý rengi leke, glokom ve koroidal hemangioma gibi göz anomalileri ve leptomeningial anjioma ile karakterize sporadik, nörokutanöz bir hastalýktýr. Klinik belirtiler, hafif inkomplet formdan leke, nöbetler, mental retardasyon ve glokom gibi tüm belirtilerin olduðu komplet forma kadar deðiþkenlik gösterebilir. Yüzün üst yarýsýnda, porto þarabý rengi leke ile doðmuþ çocuklar beyin tutulumu açýsýndan yüksek risk altýndadýr. Bu çocuklarda, nöbet ve diðer nörolojik tutulumlarýn geliþme sýklýðý yüksektir. Bu olguda, 8 aylýk kýz bebek kliniðimize travma sonrasý kusma, konvülziyon semptomlarý ile getirildi. Çocuðun yüzünün üst yarýsýnda, þarap rengi nevus mevcuttu. Beyin MR ý leptomeningial anjiomatozis ve cerebral atrofi ile uyumlu olup hastalýðý destekliyordu. Yaþamý n ilk bir yýlýnda nöroljik geliþim normal bile olsa, Sturge Weber Sendromlu infant ve küçük çocuklarý n erken tanýnmasý gereklidir çünkü fokal nöbetler ve lokal hipoksinin yol açtýðý serebral atrofi, ilerde geliþecek mental retardasyon, öðrenme ve davranýþ bozukluklarýnýn sorumlusudur.