GÝRÝÞ ve AMAÇ: Sürdürülen sayýsýz araþtýrmaya ve geliþtirilen ilaçlara raðmen günümüzde kanser hala milyonlarca insanýn ölümüne neden olan hastalýklarýn baþýnda gelmektedir. Over kanseri en ölümcül kanserlerden biri olup kadýnlarda en çok görülen beþinci kanser türüdür. Uygulanan tedavi yöntemleri arasýndan kemoterapiye nispeten daha iyi yanýt alýnmasýna raðmen over kanseri halen tam olarak tedavi edilememektedir. Bu nedenle geleneksel tedavi yöntemlerinin aðýr yan etkilerinden sýyrýlmýþ, kanser hücresine karþý seçicilik gösteren etkili yöntemlerin geliþtirilmesi ve/veya var olan yöntemlerin birleþtirilerek özgün tedavilerin geliþtirilmesi gerekmektedir. Fotodinamik Terapi (FDT), ýþýkla aktive olan molekül (fotosensitizer), oksijen ve uygun dalga boyundaki ýþýðýn birleþmesi sonucu ortaya çýkan bir dizi fotokimyasal/fotofiziksel reaksiyonlar sonucu hücrenin ölümü prensibine dayanýr. Özgün, suda çözünürlüðü yüksek fotosensitizerin SKOV-3 over kanser hattýnda FDT çalýþmalarý yapýldý. 100 µM konsantrasyona kadar karanlýk toksisite görülmezken, ayný deðerde ýþýkla aktivasyonu sonucu fotosensitizerin reaktif oksijen türleri üreterek yüksek fototoksisiteye sebep olduðu görüldü. SKOV-3 over kanseri hücre hattýnda IC50 deðeri 79 µM olarak belirlendi.
YÖNTEM ve GEREÇLER:
BULGULAR:
TARTIÞMA ve SONUÇ:

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Rejenerasyon, fonksiyonel bir kayýp yaþamadan hasarlý dokunun, organýn ya da uzvun restore edilmesi iþlemidir. Su semenderlerinden olan Aksolotl kendisini öldürmeyecek iç organ, merkezi sinir sistemi ve uzuv hasarlarýný baþarý ile tamir edebilmektedir. miRNA’lar hedef mRNA’larýn translasyon düzeyini düþürerek yazýlým sonrasý gen ifadesinin kontrolünde önemli roller üstlenirler. Biz de bu çalýþmada Aksolotl’un kuyruk rejenerasyonu sýrasýnda deðiþen miRNA profilini ve bu miRNA’larýn moleküler yolaklara olasý etkilerini araþtýrdýk.
YÖNTEM ve GEREÇLER: 6-8 aylýk 60 adet Aksolotl’un kuyruk bölgesinden ampütasyon yapýlmýþ ve hayvanlar 4 gruba ayrýlmýþtýr. Ampütasyondan hemen sonra (0. gün) ve rejenerasyonun 1., 4. ve 7. günü örnek toplanmýþtýr. Toplanan örneklerden yeni nesil dizileme yöntemi ile miRNA tespiti yapýlmýþtýr. Bulunan miRNA’lar içinde rejenerasyonun farklý evrelerinde miktarý anlamlý olarak deðiþenlerin hangi yolaklarý regüle ettiði analiz edilmiþtir.
BULGULAR: Bulunan miRNA’lar içinden 52 tanesinin miktarý 1.5 kat ve üzeri deðiþtiði (arttýðý veya azaldýðý) için bu miRNA’lar yolak analizlerinde kullanýlmýþtýr. Rejenerasyon ile birlikte artýþ gösteren miRNA’larýn hemostazla iliþkili yolaklarý regüle ettiði görülmüþtür. Rejenerasyon sürecinde azalýþ gösteren miRNA’larýn ise hücre bölünmesi ve hücre bölünmesinin kontrolü ile ilgili yolaklarý regüle ettiði bulunmuþtur.
TARTIÞMA ve SONUÇ: miRNA’lar canlýlýkta birçok görev (hemostaz, geliþim, büyüme ve hastalýk durumunun regülasyonu vb.) üstlenirler. miRNA profilinin deðiþmesi rejenerasyonun baþarý ile sürmesi ve tamamlanmasý için gerekli bir mekanizmadýr. Biz de bu çalýþmada Aksolotl’un kuyruk rejenerasyonu sürecinde miktarý artan ve azalan miRNA’larýnýn dinamik deðiþimini tanýmlayýp, bu deðiþimin moleküler yolaklar üzerine etkisini araþtýrdýk.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Hemodiyaliz ve periton diyalizi hastalarýnda uyku bozukluklarý sýkça rapor edilmekte olup, bu hastalarýn rüyalarýný araþtýran çalýþma bulunmamaktadýr. Biz hemodiyaliz ve periton diyalizi hastalarýnda rüya bunaltýsý düzeyindeki farklýlýklarý araþtýrmayý planladýk. Bu iki grup arasýnda depresyon ve anksiyete semptomlarý,uyku kalitesi ve uykusuzluk düzeylerini de karþýlaþtýrmayý planladýk.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu gözlemsel kesitsel çalýþmaya nefroloji kliniðinde ayaktan takip edilen 49 hemodiyaliz hastasý ve 29 peritoneal diyaliz hastasý alýndý. Gerekli özelliklerin deðerlendirilmesi için Sosyodemografik Veri Toplama Formu, Van Rüya Bunaltýsý Ölçeði (VDAS), Pittsburg Uyku Kalitesi Ýndeksi (PSQI), Uykusuzluk Þiddet Ýndeksi (ISI), Beck Depresyon ve Anksiyete Envanteri kullanýldý. Hemoglobin (Hb), Kt / V üre indeksi ölçüldü.
BULGULAR: Rüya bunaltýsý (p=0.517), depresyon (p = 0,889), uyku kalitesi (p = 0,221), uykusuzluk þiddeti (p = 0,152) ve hb (p = 0,505) açýsýndan gruplar arasýnda anlamlý farklýlýk yoktu.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Çalýþmamýzda hemodiyaliz ve periton diyalizi hastalarý arasýnda depreyon, anksiyete, uyku kalitesi ve uykusuzluk þiddeti düzeyleri açýlarýndan anlamlý fark bulmadýk. Benzer þekilde rüya bunaltýsý düzeyi de bu bulgularla tutarlý bulundu.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Böbrek tümörü nedeniyle yapýlan nefron koruyucu cerrahi yöntemlerin, radikal nefrektomi olgularý ile benzer onkolojik sonuçlara ve uzun dönemde daha iyi fonksiyonel sonuçlara sahip olduðu bilinmektedir. Deneyimli merkezlerde minimal invaziv cerrahi yöntemlerle yapýlan nefron koruyucu operasyonlar (Laparoskopik Parsiyel Nefrektomi, LPN) radikal nefrektomiye karþý güvenli ve etkin bir alternatif olarak kabul görmüþtür. Bu çalýþma ile laparoskopik operasyonlarda kendinden dikenli dikiþ materyalinin (KDDM) kullanýlmasýnýn perioperatif parametreler ve postoperatif fonksiyonel sonuçlar üzerindeki etkilerinin deðerlendirilmesi amaçlanmýþtýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Baðcýlar Eðitim ve Araþtýrma Hastanesi, Üroloji Kliniði’nde Kasým 2008 ile Aralýk 2016 tarihleri arasýnda, renal kitle nedeni ile tek cerrah tarafýndan LPN yapýlan 83 hastanýn verileri retrospektif olarak incelenmiþtir. Hastalar operasyonlarda kullanýlan dikiþ materyalinin türüne göre iki gruba ayrýlmýþtýr. Birinci grupta; renorafi ve/veya toplayýcý sistem onarýmýnýn 3/0 emilebilen polyglactin dikiþ materyali ile yapýldýðý 38 hasta, ikinci grupta; renorafi ve/veya toplayýcý sistem onarýmýnýn KDDM (V-Loc) ile yapýldýðý 45 hasta bulunmaktadýr. Ýki grup arasýnda; demografik özellikler, radyolojik bulgular, tahmini kan kaybý miktarý ve sýcak iskemi süresi (SÝS) gibi perioperatif deðerler, onkolojik sonuçlar, komplikasyonlar ve postoperatif fonksiyonel deðerler karþýlaþtýrýlmýþtýr.
BULGULAR: Yaþ, Vücut kitle indeksi (VKÝ), ASA (American Society of Anesthesiologists) skoru, tümör boyut ve taraflarý, PADUA skoru, operasyon süresi, komplikasyon oraný ve hastanede kalýþ süresi gibi temel özelliklerin gruplar arasýnda benzer olduðu görülmüþtür. Ýkinci grupta birinci gruba göre tahmini kan kaybý miktarý daha az olarak saptanmýþtýr (grup I: 202,1 cc; grup II: 179,77 cc, p=0,001). Ýkinci grupta SÝS daha kýsa olarak saptanmýþtýr (grup I: 23,81 dk.; grup II: 16,42 dk. p=0,001). Operasyon sonrasý takiplerde böbrek fonksiyonlarý ikinci grupta daha iyi olarak saptanmýþtýr (p=0,003).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Böbrek tümörü tedavisinde uygulanan LPN’de kullanýlan KDDM’nin sýcak iskemi süresi, tahmini kan kaybý ve postoperatif fonksiyonel sonuçlarda olumlu kazanýmlar saðladýðý görülmüþtür. Laparoskopik parsiyel nefrektomi operasyonlarýnda KDDM’nin kullanýlmasý etkin ve güvenilir bir seçenek olarak deðerlendirilmiþtir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Kanser geliþimi ve kansere baðlý ölümde yakýn iliþkisi birçok çalýþmada gösterilen metabolik sendromun dünya genelinde olduðu gibi ülkemizde de insidansý her geçen gün artmaktadýr. Kliniðimizde mesane tümörü nedeniyle deðerlendirdiðimiz hastalarda; metabolik sendrom ve metabolik sendrom bileþenlerinin; mesane kanserinin evresi, derecesi, CIS (Carsinoma Ýn Situ) varlýðý ve nüks sayýsýna olan etkilerini araþtýrmayý amaçladýk.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Üroloji Kliniði’nde, Temmuz 2010 – Temmuz 2013 tarihleri arasýnda mesane kanseri ön tanýsý ile sistoskopi ve doku rezeksiyonu yapýlan hastalar deðerlendirildi. Ýlk kez kliniðimizde mesane kanseri tanýsý alan, 100’ü metabolik sendromlu ve 100’ü metabolik sendromlu olmayan toplam 200 hasta çalýþmaya dahil edildi. Hastalar yaþ, cinsiyet, sigara kullanýmý, ailede kanser öyküsü, HT, metabolik sendrom, metabolik sendrom bileþenleri (bel çevresi, trigliserid, HDL ( High Density Lipoprotein), kan basýncý, açlýk kan þekeri), BMI (Body Mass Ýndex) parametrelerinin; mesane kanseri evresi, derecesi, CIS varlýðý ve nüks sayýlarý ile iliþkisi retrospektif olarak deðerlendirildi.
BULGULAR: Metabolik sendrom ve metabolik sendrom bileþenlerinin mesane kanseri evresi, derecesi, CIS varlýðý ve nüks sayýsýna olan etkilerini istatistiksel olarak deðerlendirdiðimiz çalýþmaya katýlan hastalarýn 25’i kadýn 175’i erkek olup yarýsýnda metabolik sendrom tanýsý mevcuttu. Yaþ ortalamasý 63±12 yýl olan hastalarýn 40’ýnda diyabet, 70’inde hipertansiyon, 49’unda ailede kanser öyküsü, 125’inde sigara kullaným hikayesi mevcuttu. Hastalarýn ortalama; sistolik kan basýncý 127±10 mmHg, diastolik kan basýncý 82±8 mmHg, Bel çevresi 97±10 cm, BMI 25,5±2,3 kg/m2, açlýk kan þekeri 104±24 mg/dl, HDL 47±9 mg/dl, trigliserid 163±64 mg/dl olarak saptandý. Mesane tümörü patolojisi; 24 hastada Ta, 135 hastada T1 ve 41 hastada T2 iken tümör derecesi; 125 hastada düþük grade, 75 hastada yüksek grade saptandý. CIS (+)’liði 58 hastada saptandý. Ortalama 18±4,2 aylýk takipte; 55 hastada mesane tümör nüksü gerçekleþmezken, 87 hastada 1 kez, 49 hastada 2 kez ve 9 hastada ise 3 kez nüks gerçekleþti.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Mesane kanseri evresi için, 40 paket/yýl üzeri sigara kullanýmý (p=0,001) ve 60 üstü yaþ (p=0,024) baðýmsýz risk faktörleri olarak belirlenirken; mesane kanseri derecesi için ise aile öyküsü (p=0,003) ve 40 paket/yýl üzeri sigara kullanýmý (p=0,012), baðýmsýz risk faktörleri olarak belirlendi. 18±4,2 aylýk takipte metabolik sendromun tüm taný kriterleri ile bir bütün olarak, mesane kanseri parametreleri ile iliþkisi saptanmamýþtýr. Fakat sistolik kan basýncý yükseklikleri, düþük trigliserid ve HbA1c düzeyleri, mesane kanseri seyrini olumsuz yönde etkilemektedir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Çalýþmamýzýn amacý çocukluk çaðý nörofibromatosis tip 1 olgularýnýn klinik bulgularýnýn deðerlendirilmesi.
YÖNTEM ve GEREÇLER: 2010-2017 yýllarý arasýnda Eskiþehir Osmangazi Üniversitesi Týp Fakültesi Çocuk Nöroloji Bilim Dalý tarafýndan takip ve tedavileri yapýlan çocukluk hastalarýn klinik özellikleri retrospektif olarak deðerlendirildi.
BULGULAR: Çalýþmaya 49 çocuk alýndý. Olgularýn 23’ü erkek, 26’sý kýzdý. Yaþ ortalamasý 11.71 ± 4.05 yýl saptandý 14 (%28.6) olgunun ailesinde nörofibromatosis öyküsü mevcuttu. Lisch nodülü 20 hastada, koltukaltý çillenmesi 15 hastada görüldü. Olgularýn 10’nunda nörofibrom vardý. Pleksiform nörofibrom hiçbir olguda yoktu. Dört çocukta skolyoz, bir çocukta tibiada psödoartroz mevcuttu. Olgularýn onunda öðrenme güçlüðü vardý.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Çalýþmamýzdaki olgularýn semptom, bulgu ve komplikasyonlarý literatürle uygun¬luk göstermektedir. Komplikasyonlarýn az olmasýnýn olgularýn yaþlarýnýn küçük olmasýna baðlý olduðu düþünüldü. Bu çalýþmada NF-l’in erken tanýnmasýnýn ailelerin hastalýk hakkýnda bilgilen¬dirilmesi ve bu çocuklarýn düzenli klinik takibiyle tedavi edilebilir komplikasyonlarýn önlenmesi açýsýndan önemini vurguladýk.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmamýzdaki amaç iyot eksikliðine baðlý endemik bir bölgede yapýlan guatr ameliyatlarýndan sonra tiroid kanser oranýný saptamak ve histopatolojik hücre tiplerini belirlemektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþtýðýmýz endemik bir bölgede ameliyat edilen 332 guatr olgusu deðerlendirmeye alýnmýþtýr. Tüm olgular fizik muayene, tiroid hormon seviyeleri (sTSH,FT3,FT4 ) ve tiroid ultrasonografisi (USG) ile deðerlendirildi. Bazý olgulara ince iðne aspirasyon biyopsisi (ÝÝAB) ve tiroid sintigrafisi uygulanarak preoperatif tanýlara ulaþýldý. Postoperatif histopatolojik incelemelere göre tiroid kanser oraný ve hücre tipleri ortaya kondu.
BULGULAR: Ardýþýk olarak tiroidektomi yapýlan hastalarýn yaþ ortalamasý 43.6 + 13.7 (17-67), Kadýn/Erkek daðýlýmý ise sýrasýyla %84 (n=279) ve %16 (n=53) olarak saptandý. Olgularýmýzýn preoperatif tanýlarý multinodüler guatr %77.4 (n=257), soliter tiroid nodülü %20.8 (n=69), toksik diffüz guatr %1.8 (n=6) olarak belirlendi. Hastalara cerrahi prosedürler % 80.4 (n=267) total tiroidektomi, % 6 (n= 20) unilateral total kontrlateral totale yakýn tiroidektomi, %3 (n=10) unilateral total tiroidektomi, istmektomi, % 10.6 (n=35) bilateral subtotal tiroidektomi þeklinde uygulandý. Postoperatif histopatolojik deðerlendirmeye göre papiller karsinom oraný %77.8 (n=21), Folliküler karsinom oraný %7.4 (n=2), diðer karsinom oranlarý %14.8 (2 olgu malign potansiyeli belirsiz folliküler tümör, 1 olgu malignite potansiyeli belirsiz iyi differansiye tümör, 1 olgu iyi differansiye karsinom –NOS grubu) saptandý.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Ýyot eksikliðine baðlý endemik bir bölgede yapýlan bu çalýþmada guatr nedeni ile ameliyat edilen hastalarda tiroid karsinom oraný %8.1 olarak bulunmuþtur. Kontrolsüz iyot profilaksisi uygulanmakta olan endemik bu bölgemizdeki çalýþmada, tiroid kanser histopatolojik hücre oranlarýndaki deðiþiklik literatür ile uyumlu olarak; papiller karsinom oranýnýn arttýðý, folliküler karsinom oranýnýn azaldýðý yönündedir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Hemodiyaliz hastalarýnda üst gastrointestinal sistem yakýnmalarý sýk görülmektedir ve ülkemizde diyaliz hastalarýnda gastroözefageal reflü hastalýðý (GÖRH) prevelansý araþtýrýlmamýþtýr. Bu çalýþmada hemodiyaliz hastalarýnda GÖRH sýklýðýný ve iliþkili olduðu faktörleri araþtýrmayý amaçladýk.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Kesitsel tipteki bu çalýþmaya 107 standart hemodiyaliz tedavisi uygulanan hasta dahil edildi. Hastalarýn gastrointestinal sistem þikayetleri, özgeçmiþ özellikleri ve kullandýklarý ilaçlar yüz yüze görüþme yöntemi ile elde edildi. Anket formu, bireylerin sosyodemografik özelliklerini, gastroözefageal reflü hastalýðý (GÖRH) ile iliþkili olduðu düþünülen bazý faktörler ile ilgili sorularý içermekteydi. Çalýþmada gastroözofageal reflü hastalýðýnýn deðerlendirilmesinde National Ýnstitutes of Health (NIH) PROMÝS GERD Ölçeði kullanýlmýþtýr.
BULGULAR: Çalýþmaya dahil edilen hastalarýn 59’u (%55.1) erkek, 48’i (%44.9) ise kadýndý. Hastalarýn yaþlarý 30-89 arasýnda deðiþmekte olup, yaþ ortalamalarý 61.3±12.2 yýl idi. Hastalarda GÖRH sýklýðý % 14,0 oranýnda tesbit edildi. Hastalarýn %72.9’u gastroprotektif ajan kullanmakta idi. GÖRH olanlarla olmayanlar arasýnda yaþ, cins, vücut kitle indeksi, sigara kullanýmý, medeni durum, gastroprotektif ilaç kullanýmý, nonsteroid antienflamatuar ilaç kullanýmý, diyaliz süresi açýsýndan fark bulunmadý. Eðitim düzeyi arttýkça gastroözofageal reflü hastalýðý sýklýðýnýn azaldýðý bulundu (p<0.05).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Genel Türk popülasyonu ile karþýlaþtýrýldýðýnda (%33.9), hemodiyaliz hastalarýnda GÖRH sýklýðý daha az (%14) bulunmuþtur. Hemodiyaliz hastalarýnda yüksek gastroprotektif ilaç kullaným oraný daha az GÖRH sýklýðý ile iliþkili olabilir.

Piriformis sendromu (PS), siyatik sinirin piriformis kasý tarafýndan tuzaklanmasý ile oluþan bir klinik tablodur. Siyatik sinir ile piriformis kasýnýn anatomik iliþkisi ile ilgili çeþitli varyasyonlar görülebilir. Piriformis kasý kalça eklemine uyluk ekstansiyondayken dýþ rotasyon, kalça fleksiyondayken abduksiyon yaptýrýr. Piriformis kasýnda miyofasial tetik nokta, hipertrofi, inflamasyon, travmatik yaralanmalar, piriformis kasý ve/veya siyatik sinirin anatomik varyasyonlarý ve myositis ossifikans gibi nedenler PS’na yol açabilmektedir. Siyatik aðrýsý vakalarýnýn %5-6’sýnýn PS olduðu gösterilmiþtir. Ancak radiküler aðrý ile karýþtýðý için bu oranýn daha fazla olduðu düþünülmektedir. Bu derlemede nondiskojenik siyatalji ayýrýcý tanýsýnda düþünülmesi gereken PS ve ultrasonografinin PS taný ve tedavisindeki öneminden bahsedilmiþtir.

Kolloidal bizmut subsitrat gastrit ve helikobakter pilori eradikasyonu tedavisinde sýk kullanýlan bir bileþiktir. Gastrointestinal emilimi az olmakla birlikte yüksek dozlarda alýndýðý zaman hepatik ensefalopati veya daha nadiren nefropati þeklinde yan etkiler geliþebilir. Bizmut intoksikasyonuna baðlý akut nefrotoksisite tedavisinde hemodiyaliz ve þelasyon tedavilerini erken uygulamak önemlidir. Bu vakada intihar giriþimi amaçlý yüksek doz bizmut alýmý sonrasý akut böbrek yetmezliði geliþen bir hasta sunuldu.

Temiz aralýklý kateterizasyon uygulayan hastalarda, katetere baðlý mesane perforasyonu nadir görülen bir komplikasyondur. Biz burada 6 ay önce geçirdiði ateþli silah yaralanmasý sonrasý (servikal spinal kord hasarý) tetraplejik olan ve nörojenik mesane nedeniyle kazadan bu yana sondalý olup; son 5 gündür hasta yakýný tarafýndan TAK yapýlan 40 yasýnda erkek hastada oluþan ve akut abdomen bulgularý ile acile baþvuran mesane perforasyonu olgusunu raporladýk.

Kabuki make-up sendromu (KMS) multipl konjenital anomaliler ve mental retardasyonla seyreden, kalýtým þekli tam bilinmeyen ancak otozomal dominant bir mutasyonun sebep olduðu düþünülen nadir bir sendromdur. Bu yazýda, mental-motor retardasyon, geniþ alýn, yukarý doðru kavisli kaþ kemeri, lateral 2/3’si dökük kaþý, çekik ve ayrýk gözleri, alt göz kapak lateralinde dýþa dönüklüðü, basýk ve geniþ burun kökü, gaga burnu, bilateral geniþ ve düþük kulak sayvanlarý, seyrek ve kýrýlgan saçlarý, dar ve yüksek damaðý, dismorfik diþleri, belirgin el parmak pulpalarý, 5. parmak kýsalýðý ve karaciðer enzim yüksekliði saptanan 27 aylýk bir kýz çocuðu literatüre katkýda bulunmak amacýyla sunulmuþtur.