GÝRÝÞ ve AMAÇ: Kritik bacak iskemisi, aterosklerotik periferik arter hastalýðýnýn (PAH) son aþamasýný temsil eder. Kritik bacak iskemisinden etkilenen hastalar, PAH'ýn en karmaþýk alt kümesidir ve tipik olarak hipertansiyon, hiperlipidemi, diyabet ve böbrek yetmezliðinin kronik patolojik sonuçlarýný taþýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Biz çalýþmamýzda infrapopliteal seviyede darlýðý veya oklüzyonu olan hastalarda perkütan transluminal anjiyoplasti (PTA) nin erken dönem ve 6.aydaki sonuçlarýný deðerlendirdik. Hastalara bir seansta yalnýzca bir bacaða tedavi uygulandý. Hiç bir hastada infrapopliteal stent uygulamasý yapýlmamýþ olup hastalara yalnýzca balon anjioplasti yapýldý
BULGULAR: Çalýþmamýzda 31 hastadaki toplam 48 lezyonu olan 41 damar tedavi edildi. Takipte tedavi edilen damar segmentlerinin primer açýklýk oraný %72.9 olarak bulundu.
TARTIÞMA ve SONUÇ: PTA da, prosedürdeki baþarýsýzlýklar ve patensi kaybý, çözülmesi gereken temel terapötik zorluklardýr. Çaðdaþ, kanýtlanmýþ tedavi standartlarýný geliþtirmek için mevcut infrapopliteal tedavi yöntemlerini sistematik olarak deðerlendiren geniþ ölçekli, çok merkezli, prospektif çalýþmalara ihtiyaç vardýr.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Ektopik pankreas dokusu (EP), %95 oranýnda gastrointestinal sistemde görülür, genellikle rastlantýsal olarak saptanýr. Pediyatrik vakalar nadir olarak bildirilmiþtir. Burada 2015-2018 yýllarý arasýnda endoskopik iþlem sýrasýnda saptanan hastalar sunulmuþtur.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Ýki farklý merkezde Özofagogastroduodenoskopi yapýlan (2015-1018 yýllarý arasýnda) 475 hasta retrospektif olarak deðerlendirildi.
BULGULAR: Ýþlem sýrasýnda makroskopik olarak ektopik pankreas dokusu ile uyumlu olabilecek lezyon 14 hastada (8 erkek, 6 kýz) saptandý. Hastalarýn yaþ aralýðý 12.3±4.1 idi. Lezyonlarýn 11’ü pre-pilorik antrumda, 1’i distal özofagusa lokalize idi. Histopatolojik deðerlendirme ile özofagustaki biyopsi örneðinde ve antrum biyopsi örneklerinin 6’sýnda ektopik pankreas dokusu gösterildi.
TARTIÞMA ve SONUÇ: EP, patogenezi tam olarak bilinmeyen, embriyonik hayatta ön barsaðýn rotasyonu sýrasýnda ortaya çýkan bir defektten kaynaklandýðý düþünülen konjenital bir lezyondur. Otopsi serilerinde %0.55-13 oranýnda saptandýðý bildirilmiþtir.
EP sýk olarak gastrointestinal sistemde görülmektedir (özofagus, mide, duodenum, jejunum, ileum, omentum, safra kesesi, Meckel divertikülü), ancak; karaciðer, dalak, mesane, akciðer ve mediastinal yerleþim saptanan olgu raporlarý mevcuttur. Mide yerleþimi en sýk prepilorik antrumda ve büyük kurvaturdadýr. EP, tüm yaþ gruplarýnda görülebilmektedir, sýklýkla asemptomatiktir. Bununla birlikte spesifik olmayan dispeptik yakýnmalara, lezyon boyutuyla iliþkili olarak gastrointestinal sistemde obstrüksiyona, daha nadir olarak pankreatite neden olabilir. Lezyon boyutlarý deðiþken olup, genellikle merkezinde bir çentik olan, krater görünümünde submukozal bir nodul þeklindedir. Tanýda altýn standart histopatolojik deðerlendirmedir. Biyopsi örneklerinde pankreas dokusunu göstermek lezyonun submukozal yerleþimi nedeniyle her zaman mümkün olamayabilir. Pediatrik yaþ grubuna az sayýda vaka sunumu þeklinde yayýnlar mevcuttur. Biz, serimizde EP görülme sýklýðýný %1 olarak saptadýk.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Medial ve lateral posterior tibial eðimlerinin konvansiyonel Manyetik Rezonans Görüntüleme (MRG)’ de ayrý ayrý ölçülmesi ve bu ölçümlerin ön çapraz bað (ÖÇB) yaralanmalarýný öngörebilmedeki yerinin ortaya konulmasý amaçlanmýþtýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþmaya klinik ve radyolojik olarak ÖÇB yaralanmasý tanýsý alan 31 hasta ve 31 kontrol grubu dahil edildi. Her iki grupta da konvansiyonel MRG’de medial ve lateral posterior tibial eðimler, interkondiler çentik geniþliði, çentik geniþlik indeksi (ÇGÝ), distal femur geniþliði, medial ve lateral kondiler geniþlik ve derinlik deðerleri ölçüldü. Ýstatistiksel analizde hasta ve kontrol grubu arasýndaki fark Student t testi ile deðerlendirilmiþtir.
BULGULAR: ÖÇB yaralanmasý olan grupta lateral posterior tibial eðim ile lateral kondiler derinlik deðerleri daha yüksek bulunurken distal femur geniþliði kontrol grubuna göre daha düþük bulundu (p<0.005).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Medial ve lateral posterior tibial eðimin ayrý ayrý ölçülmesine MRG olanak saðlamaktadýr. Yüksek lateral posterior tibial eðim ve lateral kondiler derinlik ile düþük distal femur geniþliðinin kombinasyonu ÖÇB yaralanmasý için major bir risk faktörü olabilir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Metabolik sendrom kardiyovasküler hastalýk riskini arttýrmaktadýr. Koroner arter hastalýðýnda (KAH) kýrmýzý kan hücresi daðýlýmýnýn (KKHD)önemi bir çok çalýþmada gösterilmiþtir. Bu çalýþmanýn amacý, koroner arter hastalýðý olan metabolik sendromlu hastalarda KKHD’ nin anlamlýlýðýný araþtýrmaktýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþmaya anjiografi yapýlan 120 hastanýn 89’u dahil edildi. Tüm grup kritik ve nonkritik KAH olarak 2’ye ayrýldý. Altgruplar, kritik KAH olan metabolik sendromlu hastalar ve kritik KAH olan metabolik sendromu olmayan hastalardan oluþturuldu. Kardiyometabolik risk parametreleri deðerlendirildi ve KKHD tam kan sayýmýndan hesap edildi.
BULGULAR: Metabolik sendrom prevalansý, kritik (%71) ve nonkritik (%59.5) KAH arasýnda anlamlý olarak farklý deðildi. RDW tüm populasyonda anlamlý olarak metabolik sendroma eþlik etmekteydi (p=0.037) ve kritik koroner arter hastalýðý olan metabolik sendromlu hastalarda anlamlý olarak yüksekti (p=0.018).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Sonuç olarak, KKHD koroner arter hastalýðý olan metabolik sendromlu hastalara eþlik eden bir inflamasyon belirtecidir. Yüksek düzey KKHDdeðerleri kritik koroner arter hastalýðýna eþlik etmektedir. Uzun dönemde geliþebilecek kardiyak olaylarý tahmin etmek için, KKHD ’nin metabolik sendrom üzerine olan etkisini gösteren gelecek çalýþmalara ihtiyaç vardýr.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Akut pankreatit vakalarýnýn çoðu iyi seyirlidir ancak aðýr vakalar risklidir ve erkenden baþlanan yoðun tedaviden fayda görebilirler. Kýrmýzý küre daðýlým geniþliði (KKDG) indeksini akut pankreatit þiddetini öngörmede potansiyel bir belirteç olarak incelemeyi amaçladýk.

YÖNTEM ve GEREÇLER: Toplam 123 akut pankreatitli hasta yüksek riskli (Ranson skoru 3 ve üstü) ve düþük riskli (Ranson skoru 1-2) olarak sýnýflandýrýldý. Hastalar kýrmýzý küre daðýlým geniþliði indeksinin hastalýðýn þiddetine olan iliþkisi ve hastanede uzamýþ kalýþ süresine etki eden faktörler açýsýndan incelendiler.
BULGULAR: Medyan yaþ ve hastanede kalýþ süresi 56 (46-71) yýl ve 4 (3-5) gün idi. Artmýþ KKDG deðerleri düþük riskli hastalar le karþýlaþtýrýldýðýnda yüksek riskli hastalarla anlamlý olarak iliþkili olarak bulundu, 13,40(13,00-1400)'e karþý 13,90(13,40-14,78), P=0.001. Hastanede uzamýþ kalýþ daha yüksek Ranson skorlarý ve artmýþ lipaz deðerleri ile anlamlý oranda ilgili (sýrasýyla p=0.001 ve P=0.006) ancak KKDG ve amilaz düzeyleri ile ilgisiz olarak bulundu, (sýrasýyla P=0.805 ve P=0.058).

TARTIÞMA ve SONUÇ: Artmýþ lipaz deðerleri uzamýþ hastanede kalýþ süreleri ile iliþkili olarak bulunmuþtur. Hasteneye yatýþ anýnda artmýþ olarak bulunan KKDG deðerleri akut pankreatit hastalarý arasýnda yüksek riskli olanlarýn öngörülmesi konusunda yardýmcý olabilir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Periodontitis (PD) ve romatoid artrit (RA), genetik, çevresel ve inflamatuar faktörler dahil olmak üzere karmaþýk multifaktöriyel patolojik süreçleri paylaþan kronik enflamatuar hastalýklardýr. Bu çalýþmanýn amacý RA'lý hastalarda periodontal durumu ve sosyodemografik ve klinik faktörlerle iliþkisini deðerlendirmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþmaya 51 RA hastasý dahil edildi; yaþ ortalamasý 49.75 ± 9.79 ve hastalýk süresi 10.59 ± 6.37 yýl idi. Sosyodemografik veriler ve hastalýðýn detaylý profilini içeren romatolojik deðerlendirme ve seroloji kaydedildi. Gingival indeks, Plak indeksi, Cep sondalama derinliði ve Klinik ataþman seviyesini içeren tam aðýz periodontal muayenesi bir periodontist tarafýndan yapýldý. Periodontal durum, Hastalýk Kontrol Merkezi-Amerikan Periodontoloji Akademisi klinik olgu tanýmlarýna göre sýnýflandýrýldý.
BULGULAR: Kýrk beþ hasta (% 88.2) kadýndý. Hastalarýn% 37.3'ünde DAS28> 3.2 idi. Tüm hastalarda hafif (% 54.9) ila orta (% 45.1) þiddette PD vardý. Yaþlanma, bozulmuþ oral hijyen, sigara içme, sekonder Sjögren sendromu ve yüksek hastalýk aktivitesi, orta derecede PD ile iliþkiliydi.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Bu çalýþma sonuçlarý, RA hastalarýnda aðýz saðlýðýna özel bir dikkat gösterilmesi gerektiðini ve bu hastalarý periodontal deðerlendirme ve tedavi için yönlendirmenin ciddi bir ihtiyaç olduðunu belirledi. Periodontal hastalýklarý önleme çabalarýnýn RA'nýn önlenmesine yardýmcý olup olmayacaðýný daha iyi belirlemek için gelecek çalýþmalara ihtiyaç vardýr.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Tiroit nodülleri ciddi bir klinik problemdir ve çoðunlukla neoplastik özellik taþýmayýp ameliyat gerektirmez. Ýnce iðne aspirasyon biyopsisi (ÝÝAB) tiroit nodüllerinin deðerlendirilmesi ve gereksiz cerrahinin önlenmesi için en önemli taný aracýdýr. Bu çalýþmada; tiroit nodülü nedeniyle opere edilen hastalarýn ÝÝAB sonuçlarý, postoperatif histopatoloji sonuçlarý ile karþýlaþtýrýldý ve frozen section uygulanan hastalarýn sonuçlarý deðerlendirildi.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþmaya 1999-2003 yýllarý arasýnda Ýstanbul Haydarpaþa Numune Eðitim ve Araþtýrma Hastanesi 2. Genel Cerrahi Kliniði’nde soliter tiroit nodülü ve multinodüler guatr nedeni ile opere edilen ve preoperatif ÝÝAB uygulanan 206 hasta dahil edildi. Hasta dosyalarýnýn retrospektif olarak deðerlendirilmesinde; Tiroit Hastalýklarý Formu ve patoloji raporlarýndan yararlanýldý.
BULGULAR: Ýki yüz altý hastanýn 170’i (%82.52) kadýn ve 36’sý (%17.48) erkek olup, yaþ ortalamasý 46,56 idi. ÝÝAB’de benign lezyon olarak deðerlendirilen 179 olgudan 4’ü histopatolojik inceleme sonucunda tiroid kanseri (%2,23) olarak bildirilirken, atipik/þüpheli olarak deðerlendirilen 13 olgudan 9’u (%69,24), malign olarak bildirilen 7 olgunun tamamý histopatolojik inceleme sonrasýnda tiroit kanseri (%100) olarak bildirilmiþtir. ÝÝAB sonuçlarý ile histopatolojik sonuçlar arasýndaki iliþki tüm gruplarda istatistiksel olarak anlamlý bulunmuþtur (p < 0.05).
TARTIÞMA ve SONUÇ: ÝÝAB’nin, tiroit nodüllerinde cerrahi hasta seçiminde ve tiroit karsinomlarýnýn ameliyat öncesi tanýsýnda kullanýlabilecek ucuz ve güvenilir bir taný aracý olduðu ve birçok gereksiz cerrahi giriþimi önleyebileceði sonucuna varýldý. ÝÝAB sitolojisinin atipik/þüpheli olarak bulunduðu hastalarda frozen section’ýn operasyonu yönlendirme bakýmýndan yararlý olabileceði deðerlendirildi.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Kardiyovasküler tutulum, akut biliyer pankreatitin, multisistemik tezahürlerinden biridir. Bizler akut biliyer pankreatit hastalarýnda prediktivitesi yüksek bir elektrokardiyografik marker olan Tpeak-Tend aralýk süresinin nasýl etkilendiðini literatürde ilk kez incelemeyi amaçladýk.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu retrospektif vaka kontrol çalýþmasýna toplam 68 birey dahil edildi. QTc ve Tpeak-Tend aralýk sürelerini belirlemek için tüm katýlýmcýlarýn elektrokardiyografileri precordial V5 lead de manuel olarak incelendi.
BULGULAR: Çalýþmamýzda hasta grubunun Tpeak-Tend ve QTc aralýk süresi kontroller göre daha uzundu ve bu fark istatistiksel olarak anlamlýydý (p<0,05). Akut biliyer pankreatit için QTc'nin duyarlýlýk ve özgüllüðü ise sýrasýyla %68,4 ve %67 (AUC = 0.660, CI: 0.529-0.791; p= 0.024) Tpeak-Tend 'in ise sýrasýyla %76,3 ve %63,3 (AUC = 0,647, CI: 0.508-0.787; p= 0.038) olarak hesaplandý.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Tpeak-Tend süresi, akut bilyer pankreatit hastalarýnda aritmi riski açýsýndan deðerlendirildi. Çalýþmamýz akut pankreatit hastalarýnda QTc süresi ile beraber Tpeak-Tend süresinin nasýl etkilendiðini, akut pankreatitin uzamýþ QTc ve Tpeak-Tend nedenleri arasýnda olabileceðini gösterdi.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý acil servise ev içi düþme nedeni ile baþvuran 65 yaþ ve üstü hastalarýn evde düþme nedenleri ve klinik sonuçlarý açýsýndan deðerlendirilmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu retrospektif çalýþma Acil Servise 2 aylýk dönemde ev içi düþme ile baþvuran hastalar üzerinde yapýlmýþtýr. Hastalarýn sosyodemografik verileri, ilaç kullanýmý, evin hangi bölümünde düþtüðü, düþmeye neden olan durum, hastaya konan taný, yatýþ/ taburculuk gibi veriler belirlenmiþ ve bu veriler birbiriyle karþýlaþtýrmalý olarak analiz edilmiþtir.
BULGULAR: Bu kriterlerle baþvuran 159 hastadan 73’ü kriterlere uymadýðý için çalýþma dýþýnda kalmýþtýr. Olgularýn 59’u (%68,4) kadýn; ortalama yaþ 76,7’dir. Olgularýn 69’u (%81,2) yumuþak doku travmasý (YDT), 16’sý (%18,9) kýrýk tanýsý almýþtýr. Kýrýk saptanan 16 hasta daha yaþlýdýr (p=0.016). Ayak takýlmasý en sýk düþme nedenidir.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Ev içi düþme nedeni ile baþvuran yaþlýlarda düþmeler büyük oranda basit yaralanmalar ile sonuçlansa da daha yaþlý, sigara/alkol alýþkanlýðý olan, düzenli ilaç kullananan hastalarda kýrýk saptanma oraný yüksektir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmada dudak vermilyon sýnýrýndaki piyojenik granülom tedavisinde cerrahi eksizyon sonrasý elektrokoter uygulamasýnýn etkiliðinin deðerlendirilmesi amaçlandý.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Þanlýurfa Mehmet Akif Ýnan Eðitim ve Araþtýrma Hastanesi Plastik cerrahi ve Þanlýurfa Balýklýgöl Devlet Hastanesi Dermatoloji polikliniklerine dudak vermilyonu yerleþimli kitlesi mevcut olup cerrahi eksizyon sonrasý patoloji raporlarýnda piyojenik granülom olduðu bildirilen 16 olgu çalýþmaya dâhil edilerek gerçekleþtirilmiþtir. Olgularýn yaþ, cinsiyet, lezyon yerleþimi ve çapý, uygulanan tedavi, nüks varlýðý ve klinik özellikleri deðerlendirildi ve analiz edildi.
BULGULAR: Çalýþmaya 12 kadýn (% 75) ve 4 (% 25) erkek hasta olmak üzere 16 hasta dâhil edilmiþtir. Hastalarýn yaþlarý 14-42 arasýnda deðiþmekteydi. (Ortalama yaþ: 26,25). Olgularýn 9’unda (% 56) kanama en belirgin þikâyet olarak belirlendi. 7 olgu (% 43) ise kozmetik nedenler ile kliniðimize baþvurdu. 16 yaþ altýnda 3 olgu mevcuttu. (% 18) 2 olguda (% 12,5) lezyon üst dudak, 14 (% 87,5) olguda alt dudak vermilyonu yerleþimliydi. Hastalarýn þikâyetleri 2 hafta ve 6 ay arasýnda deðiþmekteydi.Olgularýn ortalama takip süresi 13 aydýr. (6-17 ay) Operasyonlar sonrasý hiçbir olguda komplikasyon ve nüks geliþmemiþtir.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Cerrahi eksizyonun avantajlarý, bir seansta lezyonun çýkarýlmasýna izin vermesi ve düþük nüks oranýnlarýdýr. Vermilyon yerleþimli piyojenik granülomlarýn tedavisinde ülserli ve hemorajik lezyonlarýn malignite ve çeþitli hastalýklarla iliþkili olabileceðini düþünerek tam histopatolojik muayene yapýlmasýna izin vermesi nedeniyle cerrahi eksizyonu önermekteyiz.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Týp fakültesi öðrencilerine verilen rasyonel farmakoterapi eðitimi, hekimlerin hastalarýný rasyonel ilaç kullaným ilkelerine uygun olarak tedavi etmelerini saðlar. Bu tanýmlayýcý analiz, dördüncü sýnýf týp fakültesi öðrencilerinin eðitim programýna iliþkin algýlarýný tespit etmek için geri-bildirim formu ile yapýlmýþtýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: 2018-19 eðitim-öðretim yýlýnda bir haftalýk klinik farmakoloji stajýna toplam 100 dördüncü sýnýf týp öðrencisi katýlmýþtýr. Stajýn tamamlanmasýnýn ardýndan, öðrencilere program hakkýndaki görüþlerini sorgulayan geri-bildirim formu daðýtýldý ve isimsiz doldurmalarý istendi.
BULGULAR: Toplam 100 öðrenci staja katýldý ve forma cevap verenlerin oraný %72 idi. Staj sonu anket sonuçlarýna göre, öðrencilerin % 77.8'inin stajýn týp öðrencileri için faydalý olduðu ve öðrencilerin programýn bileþenlerinden genellikle memnun olduðu görülmüþtür. En yüksek memnuniyet, eðitim ortamýnýn görüþlerini ifade edebilmelerine uygun olmasý (%88,9) ve tartýþmalarýn etkileþimli bir ortamda yapýlabiliyor olmasý idi (%79,2). Çoðu (% 88,9) kiþisel (K-) ilaç seçimi rasyonelini kavradýklarýný belirtti. En düþük memnuniyet, oturum süresi (% 51,4) ve eðitim süresi (% 58,3) ile ilgili olup, tartýþma süresinin daha kýsa olabileceði ve staj süresinin iki haftaya kadar uzayabileceði þeklinde olmuþtur.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Sonuç olarak, bu analiz, týp fakültesinin dördüncü yýlýnda klinik farmakoloji programýna katýlan öðrencilerin staj ile ilgili olumlu algýlarý olduðunu göstermektedir. Öðrenciler eðitimin faydalý olduðunu, tartýþmalara aktif olarak katýldýklarýný, K-ilaç seçimini öðrendiklerini ve bunlarýn meslek yaþamlarýna katkýda bulunacaklarýný belirtti.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Major alt ektremite amputasyonlu hastalarda sosyal fobi, depresyon ve yaþam kalitesini ampute olmayanlara göre karþýlaþtýrmayý amaçladýk.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Geçmiþte diz üstü veya diz altý amputasyonu geçiren hastalar, hastane kayýtlarý incelenerek retrospektif olarak deðerlendirildi. Kontrol grubu, hastanede yakýnlarýný ziyaret eden kiþiler arasýndan rastgele seçildi. Tüm katýlýmcýlara Liebowitz Sosyal Anksiyete Skalasý (LSAS), Hastane Anksiyete ve Depresyon Skalasý (HADS) ve Kýsa-Form 36 (SF-36) uygulandý.
BULGULAR: Hasta sayýsý, amputasyon grubunda 30 (21 erkek, 9 kadýn) ve kontrol grubunda 30 (22 erkek, 8 kadýn) idi. Yaþ ortalamasý, amputasyon grubunda 41.8±14.09 yýl ve kontrol grubunda 43.3±18.68 yýl idi. Amputasyon grubunda kontrol grubuna göre tüm LSAS ve HADS skorlarý daha yüksek ve SF-36 skorlarý daha düþüktü (p<0.05). 5 yýldan daha uzun süre önce ampute edilen hastalar, 5 yýldan daha kýsa süre önceki hastalara göre daha yüksek LSAS sosyal korku ve HAD depresyon skorlarýna sahipti (sýrasýyla; p=0.035, p=0.024). Çalýþan hastalarda iþsiz hastalara göre daha düþük HAD depresyon ve HAD toplam skorlarý vardý (sýrasýyla; p=0.008, p=0,049). Týbbi komplikasyonlar nedeniyle ampute edilen hastalarda, travmatik amputasyonlu hastalara göre anksiyete skorlarý daha yüksekti (sýrasýyla; p=0.005, p=0.016).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Sosyal fobi, depresyon ve düþük yaþam kalitesi majör alt ekstremite amputasyonlu hastalarda sýk karþýlaþýlan sorunlardýr. Beþ yýldan sonra, sosyal fobinin artacaðý, depresyonun ise ciddiyeti ile birlikte azalacaðý unutulmamalýdýr. Bu nedenle, amputasyonlu hastalar psikiyatrik danýþmanlýk almalý ve tedavi edilmelidir. Ayrýca, yaþam kalitesini yükseltmek için daimi istihdam olanaklarý saðlamak önemlidir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Aort stenozu en sýk ve tehlikeli doðal kapak hastalýðýdýr; 65 yaþ üstündeki insanlarýn %2-4’ ünde görülmektedir[1]. Ancak cerrahi tedavisinin özellikle yaþlý ve yandaþ hastalýðý olanlarda riskleri çok fazladýr[2]. Bu retrospektif çalýþmada hastanemizde yapýlan TAVÝ prosedürlerini inceleyip deðerlendirdik.

YÖNTEM ve GEREÇLER: Materyal ve metod: Etik kurul izni alýndýktan sonra Haziran 2012 ile Aralýk 2014 arasý retrospektif olarak taranarak ilk 100 hastanýn demografik verileri, STS, EuroSCORE, aort kapak gradientleri, anestezi yöntemi ve monitorizasyon ve postoperatif komplikasyonlar kaydedildi. Tüm veriler ortalama ± standart deviasyon olarak verildi.

BULGULAR: Sonuçlar: Sonuçlarý toplanan 100 hastanýn yaþ ortalamasý 78,6 ± 6,7 olarak bulundu. Hastalarýn 65’ i kadýndý. Ortalama pulmoner arter basýncý 46,9 ±14,2 mmHg, ortalama basýnç gradienti (PG) 48,8 ± 10,7 mmHg, TAVÝ iþlemi öncesi en yüksek PG deðeri 75,5 ± 17,1 mmHg; sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu ise %51,2 ± 14,2 olarak ölçüldü. Ortalama STS deðeri 7,8 ± 4,7 ve ortalama EuroSCORE deðeri ise %34,9 ± 14,1 olarak bulundu. Tüm hastalara monitorizasyon için transözofageal ekokardiyografi probu ve geçici bir pacemaker yerleþtirildi. Takýlan kapak hastalarýn % 56’ sýnda geniþleyebilen CoreValve, % 43’ ünde Edwards Sapiens XT Valve idi. Ýþlem tamamlandýktan sonra vasküler yaralanma olmadýðýný kontrol etmek amacýyla son bir femoral anjiyografi yapýldý. Ekstübasyon sonrasý hastalar koroner yoðun bakýma transfer edildi. Postoperatif dönemde hastalarýn %11’ inde minör komplikasyon geliþti.


TARTIÞMA ve SONUÇ: Sonuç: Bu retrospektif araþtýrmamýzýn sonuçlarýna dayanarak iþlem basamaklarý titizlikle takip edildiðinde TAVÝ iþleminin ciddi aort stenozu olan hastalarda düþük komplikasyon oranlarý olan bir giriþim olduðunu söyleyebiliriz. Anestezist giriþimin öncesinde, sýrasýnda ve sonrasýnda ekibin önemli bir üyesi olmalýdýr. Devam etmekte olan prospektif ve retrospektif çalýþmalar bu göreceli yeni tekniðin endikasyonlarý, anestezi tipi, prosedürün nerede yapýlmasý gerektiði gibi tartýþmalara ýþýk tutacaktýr.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Yüksek miyopinin tedavisi için implante edilen bir fakik iris kýskaçlý göz içi lensinin (fGÝL) uzun dönem sonuçlarýný deðerlendirmek.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Artiflex (Ophtec BV, Hollanda) ya da Veriflex (Abbott Medical Optics Inc., Kalifornia) fGÝL’i implante edilen hastalarýn dosyalarý retrospektif olarak deðerlendirildi. Beþ yýl takip süresi bulunan hastalar çalýþma kapsamýna alýndý. Hastalarýn ameliyat öncesindeki ve ameliyat sonrasý beþinci yýldaki manifest refraksiyonlarýnýn sferik eþdeðerleri (SE), düzeltilmemiþ görme keskinlikleri, düzeltilmiþ görme keskinlikleri, santral endotel hücre yoðunluklarý ve komplikasyonlar deðerlendirildi.
BULGULAR: Çalýþmaya 23 hastanýn 23 gözü alýndý. Ameliyat öncesi ortalama SE -10,71D±2,84 D idi ve ameliyat sonrasý beþinci yýlda -1,60D±0,80 D olarak tespit edildi. Ameliyat öncesindeki ve ameliyat sonrasý beþinci yýldaki ortalama düzeltilmemiþ görme keskinlikleri sýrasýyla 1,47±0,22 logMAR ve 0,26±0,16 logMAR idi (p<0,05). Ameliyat öncesindeki ve ameliyat sonrasý beþinci yýldaki ortalama düzeltilmiþ görme keskinlikleri sýrasýyla 0,26±0,15 logMAR and 0,17±0,12 logMAR idi (p<0,05). Ortalama endotel sayýsý ameliyat öncesinde 2526±268 hücre/mm2 iken, beþinci yýlda 2357±295 hücre /mm2 olarak bulundu (p<0,05) Ameliyat sonrasý dönemde, iki hastamýzda steroid kaynaklý geçici göz içi basýncý artýþý saptandý.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Ameliyat sonrasý 5. yýlda Artiflex/Veriflex fGÝL implantasyonu etkili ve güvenli bulanmuþtur. Ancak 5 yýllýk takip süresi endotelyal güvenlik profilini ortaya koymak açýsýndan yeterli deðildir

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Makrofaj migrasyon inhibitör faktör (MIF) geninin promotor bölgesindeki -173 G/C polimorfizmi yüksek MIF seviyeleri ile iliþkili olup çalýþmamýzda bu polimorfizm ile akut pankreatit (AP) oluþumu ve þiddeti arasýndaki iliþki araþtýrýldý.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþmaya 62 AP hastasý ve 83 saðlýklý gönüllü alýndý. Hastalarýn demografik, klinik, laboratuvar ve radyolojik bulgularý kaydedildi ve kan örneklerinde genetik analiz yapýldý.
BULGULAR: Hastalarýn 35’i kadýn 27’si erkek, ortalama yaþ 51’dir. AP þiddeti 37 hastada hafif, 21 hastada orta þiddette ve 4 hastada þiddetli bulundu. Hasta ve kontrol gruplarýnda genotip ve allelik daðýlým istatistiksel olarak farklýydý (p<0.001; p=0.03). Hafif, orta ve þiddetli AP gruplarý arasýnda anlamlý farklýlýk bulunmamakla birlikte orta þiddette ve þiddetli AP gruplarýnda CC genotipi ve C allel sýklýðý, hafif AP grubunda ise GG genotipi daha yüksek olmaya eðilimli idi. SIRS geliþen dokuz hastanýn sekizinde CC genotipi saptandý ve C allel sýklýðý % 88.9 idi. Lökosit sayýsý CC genotipinde ve C allel grubunda daha yüksek bulundu.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Bulgularýmýza göre CC genotipi ve C allel sýklýðý AP oluþumu ile iliþkili olmakla birlikte, AP þiddeti dikkate alýndýðýnda istatistiksel anlamlýlýk kanýtlanamamýþtýr.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmamýzda, ülkemizde lokalize prostat kanserli hastalara üroloji uzmanlarý önderliðindeki ekip tarafýndan uygulanan brakiterapi serisinin kýsa dönem sonuçlarý sunulmaktadýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Kliniðimizde Eylül 2003 - Ocak 2007 tarihleri arasýnda prostat kanseri nedeniyle prostat brakiterapisi yapýlan 41 hasta deðerlendirildi. Tüm hastalarda biyopsi ile kanýtlanmýþ adenokarsinom mevcuttu. Hastalara, genel anestezi altýnda, intraoperatif-interaktif planlama ile periferal yükleme yöntemine göre LDR prostat brakiterapisi uygulandý. Tüm hastalarýn ameliyat öncesi ve takiplerindeki Prostat Spesifik Antijen (PSA) seviyeleri, Uluslararasý Prostat Semptom Skoru (IPSS) ve Uluslararasý Erektil Fonksiyon Ýndeksi (IIEF) deðerleri kaydedildi.
BULGULAR: Hastalarýn operasyon öncesi ortalama PSA, Gleason skoru ve prostat volümleri sýrasýyla 7.7±5 ng/ml (4-22.5), 5.8±0.9 (4-8) ve 36.8±12.6 ml (15-58 ml) idi. Hastalarýn ortalama yaþý 62.3±6.3 (52-76) idi. Ortalama takip süresi 36.5 (7-60) aydý. Brakiterapi sonrasý 3. (1.4±1.3 ng/ml) ve 6. (1.0±0.7 ng/ml) aylardaki PSA deðerleri operasyon öncesi deðerlerden istatistiksel anlamlý olarak daha düþüktü (p<0.05). Operasyon öncesi (12.1±5.3) ve operasyon sonrasý 3. ve 6. aylardaki IPSS deðerleri (sýrasýyla 13.5±6.5, 11.7±7.5, p>0.05) karþýlaþtýrýldýðý zaman anlamlý bir fark olmadýðý görüldü. Operasyon öncesi (14.2±2.6) ve operasyon sonrasý 3.ve 6. aylardaki IIEF deðerleri (sýrasýyla, 11.3±6.5, 10.8±7.5, p>0.05) karþýlaþtýrýldýðý zaman da anlamlý bir fark bulunmadý. Operasyon sonrasý 2 hastada kronik üriner retansiyon geliþti ve bir hastaya kronik üriner retansiyon, bir hastaya da artmýþ alt üriner sistem yakýnmalarý nedeni ile brakiterapiden 6 ay sonra TURP uygulandý. Toplam 41 hastanýn sadece bir tanesinin 1.ay kontrol dozimetrisinde soðuk kaldýðýnýn (yetersiz radyoaktivite) gözlenmesi üzerine hasta EBRT’ye yönlendirildi.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Son dönemlerde kullanýmý giderek azalmasýna raðmen Brakiterapi, lokalize prostat kanseri tedavisinde etkili, güncel kýlavuzlarda önerilen bir yöntemdir

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Lumbar spinal stenosis (LSS) etyolojisi halen tam bilinmemekle birlikte multifaktöryel bir hastalýktýr. Aterosklerozis sebebiyle azalmýþ kan akýmýnýn spinal dejeneratif deðiþiklikleri hýzlandýrdýðý düþünülür, ancak kan lipid profili ile spinal stenosis geliþimi arasýnda bir iliþki olup olmadýðý bilinmemektedir. Biz bu çalýþmada, cerrahi yapýlmýþ olan LSS olgularý ile, dar kanal bulgularý olmayan olgularý karþýlaþtýrarak; hiperlipideminin spinal stenosis etyolojisindeki rolünü deðerlendirmeyi hedefledik
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþmamýzda eþit sayýda kadýn ve erkekten oluþan ve 60-70 yaþ aralýðýndaki iki ayrý grubun kan lipid deðerleri (total kolesterol, trigliserid, LDL kolesterol, HDL kolesterol) retrospektif olarak incelenip karþýlaþtýrýldý. Grup 1 (LSS grubu); kliniðimizde opere edilmiþ olan 40 LSS olgusu (20 kadýn/20 erkek), Grup 2 (kontrol grubu); nonspesifik sebeplerle (baþ aðrýsý vs) polikliniðe baþvurmuþ olan hastalardan oluþturuldu.
BULGULAR: Grup 1 ve Grup 2 nin HDL ve LDL düzeyleri açýsýndan istatistiksel olarak anlamlý bir farklýlýk bulunmamaktadýr. Grup 1’ in VLDL düzeyi, Grup 2’ den istatistiksel olarak anlamlý düzeyde yüksektir (p: 0.000; p<0.05). Grup 1’ in trigliserid düzeyi, Grup 2’ den istatistiksel olarak anlamlý düzeyde yüksektir (p: 0.000; p<0.05).
TARTIÞMA ve SONUÇ: VLDL ve trigliserid düzeyleri ile spinal stenosiz geliþimi arasýnda bir iliþki olduðu düþünülmektedir. Ancak HDL ve LDL ile böyle bir iliþki söz konusu deðildir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Kataraktý ve düþük-orta düzeyde astigmatý olan hastalarda astigmatizmayý azaltmak için uygulanan limbal gevþetici insizyon uygulanan manüel metodla VERION sisteminin kýyaslanmasý.
YÖNTEM ve GEREÇLER: VERION sistemi yardýmýyla astigmatik koreksiyon yapýlan 22 hastanýn 38 gözü ile, manuel metod uygulanan 24 hastanýn 40 gözü retrospektif olarak kýyaslandý.
BULGULAR: Ameliyat sonrasý 1. ve 6. ay ortalama düzeltilmemiþ görme keskinliði, düzeltilmiþ görme keskinliði, sferik ve silindirik deðerleri açýsýndan iki grup arasýnda anlamlý bir farklýlýk yoktu (p deðerleri sýrasýyla, 0.054, 0.068, 0.946, 0.957, 0.971, 0.947, 0.254 ve 0.195).Birinci grubun 1. ve 6. ay ortalama silindrik deðerleri, ikinci gruba göre daha düþüktü, ancak aradaki fark istatistiksel olarak anlamlý deðildi (p=0.254 ve p=0.189).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Düþük-orta düzeydeki astigmatý düzeltmek için katarakt cerrahisi esnasýnda uygulanan limbal gevþetici insizyonlar tatmin edici sonuçlar vermektedir.Bunun için uygulanan manuel metodla VERION sistemi arasýnda anlamlý bir fark yoktur

Plummer-Vinson Sendromu; disfaji, demir eksikliði anemisi ve özofageal web ile giden klinik bir durumdur. Son yýllarda beslenme ile iliþkili bozukluklarýn olmamasý ve demir eksikliði anemisinin erken teþhis ve tevdisinden dolayý sýklýkla görülmemektedir. Plummer-Vinson sendromunun nadir nedenlerinden biri çölyak hastalýðýdýr. Çölyak hastalýðý ile birlikte Plummer-Vinson sendromunun birlikteliði ile seyreden literatürde az sayýda vaka billdirilmiþtir. Bu vakada nadir birliktelik olmasýna raðmen günümüzde de halen görülebildiðini ve akýlda tutulmasý gerektiðini dikkat çekmek amaçlý yazýya aldýk.

Guillain-Barre sendromu(GBS) hýzla geliþen motor zaafiyetle prezente olan, periferik sinir sisteminin immün aracýlý bir hastalýðýdýr. GBS hastalarýnda kranial sinir tutulumlarý nadir olmayýp, sýklýkla fasial ve faringeal kaslarda güçsüzlük þeklindedir. Ekstraokuler kas tutulumlarý ve özellikle oftalmopleji olmaksýzýn pitoz nadiren karþýlaþýlan klinik prezentasyonlar olup teþhiste güçlük yaratabilir. Hastalýðýn baþlangýç bulgularý olarak bilateral pitoz ve hafif jeneralize güçsüzlük tespit edilen genç erkek bir vakayý tartýþma eþliðinde sunduk.