INTRODUCTION: The number of laparoscopic hernia repair is increasing due to decreased post-operative pain and fast recovery. However, long learning curve and need of laparoscopic skills are important problems for common practice of laparoscopic hernia repair. In this study, we presented our experience with laparoscopic totally extraperitoneal (TEP) repair especially focusing on the learning curve.
METHODS: The patients who underwent laparoscopic TEP repair in S.B.Ü Haydarpaşa Numune Training and Research Hospital Department of General Surgery between January 2010 and December 2016 were included in the study. The patients who were operated between 2010–2013 and 2014–2016 consisted of Groups 1 and 2, respectively. All demographic data of patients were recorded. MedCalc Statistical Software version 12.7.7 (MedCalc Software bvba, Ostend, Belgium; 2013) was used in statistical analysis. P<0.05 was accepted as statistically significant.
RESULTS: There were a total of 600 patients and cases of 716 laparoscopic TEP repair during study period. There were 15 (4.8%) recurrences in Group 1 and 4 (1%) in Group 2. Complications in Groups 1 and 2 consisted of bleeding (n= 9: 3.0% vs. 7: 1.7%) chronic pain (n=5: 1.6% vs. 3: 0.8%), hematoma (n=9: 3.0% vs. 7: 1.7%), wound infection (n=4: 1.3% vs. 4: 0.9%), and seroma (n=11: 3.5% vs. 9: 2.2%).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Both the rates of complications (recurrence and other complications) as well as the duration of operation decreased with the increase of the surgeon’s experience at the beginning and the following period in laparoscopic hernia repair. Early period operational insufficiency may play an important role in recurrent herniation.
GİRİŞ ve AMAÇ: Postoperatif dönemde ağrının azalması ve hızlı iyileşme gibi temel avantajları nedeniyle günümüzde laparoskopik herni onarımları artmaktadır. Ancak laparoskopik total ekstraperitoneal (TEP) onarım, ileri laparoskopik beceri gerektirmesi ve nispeten uzun öğrenme eğrisi gibi nedenlerle ülkemizde geniş uygulama alanına henüz kavuşamamıştır. Bu çalışmada laparoskopik TEP onarımındaki tecrübelerimizi sunarken, öğrenme eğrisi dönemindeki sonuçlarımızı değerlendirmeyi amaçladık.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Ocak 2010-Aralık 2016 tarihleri arasında S.B.Ü Haydarpaşa Numune E.A.H Genel Cerrahi Kliniğinde laparoskopik TEP onarımı yaptığımız hastalar çalışmaya dahil edildi. 2010-2013 yılları arasında opere edilen hastalar Grup 1, 2014-2016 yılları arasında opere edilen hastalar Grup 2 olarak ayrıldı. Tüm hastaların demografik bulguları kayıt edildi. Gruplara göre nüks gelişen ve yeniden opere edilen hastalar belirlendi. İstatiksel analiz MedCalc Statistical Software version 12.7.7 (MedCalc Software bvba, Ostend, Belgium; 2013) programı kullanılarak gerçekleştirilmiştir. İstatistiksel anlamlılık düzeyi p<0,05 olarak belirlenmiştir.
BULGULAR: Çalışma döneminde toplam 600 hasta ve 716 laparoskopik TEP onarımı gerçekleştirildiği tespit edildi. Grup1’de 15 (% 4.8) hastada nüks gelişirken Grup 2’de 4 (%1) hastada nüks gelişti. G1’de 9 (3.0) hastada kanama, 5(1.6) hastada kronik ağrı, 9 (3.0) hastada hematom, 4(1.3) hastada yara yeri enfeksiyonu ve 11(3.5) hastada seroma gelişmiştir. G2’de 7(1.7) hastada kanama, 3(0.8) hastada kronik ağrı, 7(1.7) hastada hematom, 4 (0.9) hastada yara yeri enfeksiyonu ve 9(2.2) hastada seromadan biri gelişmiştir
TARTIŞMA ve SONUÇ: Sonuç olarak laparoskopik herni onarımında başlangıç ve sonraki dönem incelendiğinde hem komplikasyon (nüks ve diğer komplikasyonlar) oranları hem de operasyon süresi cerrahın tecrübesinin artmasıyla azalmıştır. Erken dönemde operasyonel teknik yetersizlik rekürren herni oluşumunda önemli rol oynayabilir.