INTRODUCTION: Clinical correlates of the proposed restrictive type Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD/R) is not well established in adolescents. There is still contraversy on the validity of ADHD/R as a distinct entity from ADHD predominantly inattentive (ADHD/I). This study aims to define the clinical symptoms of of ADHD/R and compare of ADHD/R with other subtypes of ADHD in adolescents.
METHODS: A total of 87 adolescents (mean: 143 months, 73.5% male) with a DSM-V ADHD diagnosis were included. ADHD subtypes, including the proposed restrictive subtype, were diagnosed based on clinical interview, parental reports and teacher reports. Study measures, included the Turgay DSM-IV based ADHD rating Scale (T-DSM-IV-S) parent and teacher forms, Conners' Parent Rating Scale (CPRS) and Conners' Teacher Rating Scale (CTRS-R).
RESULTS: 39 adolescents (44.8%) had ADHD combined (ADHD/C), 33 (37.9%) had ADHD/I and 15 (17.2%) had ADHD/R subtype. Regarding gender, no significant difference was found between ADHD/I and ADHD/R. Regarding the parent-rated scales; the total, hyperactivity, conduct problems and oppositional scores of T-DSM-IV-S; and the total, hyperactivity and learning problems scores of CPRS were found to be higher in adolescents with ADHD/I when compared to those with ADHD/R (p<0.05). Among the teacher-rated scores; no significant difference was found between ADHD/I and ADHD/R, except for the T-DSM-IV-S inattentivess score. Several scores of the study scales, including the total and hyperactivity scores, were found to be higher in adolescents with ADHD/C when compared to ADHD/R (p<0.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: When compared to those with ADHD/R, adolescents with ADHD/I had higher scores on most of the parent-rated externalized behavioral problem scores. Our findings suggest that the differences between ADHD/R and ADHD/I are mainly based on the presence and severity DSM symptom dimensions. Future studies are needed to clarify the correlates of ADHD/R in adolescents with ADHD.
GİRİŞ ve AMAÇ: Önerilmiş olan kısıtlı tip Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğunun (DEHB-S) klinik özellikleri ergenlerde yeterli düzeyde belirlenmemiştir. DEHB-K’nin Dikkat Eksikliğinin önde geldiği DEHB’den (DEHB-DE) ayrı bir klinik durum olup olmadığı hala tartışılan bir konudur. Bu çalışmada ergenlerde DEHB-S’nin klinik özelliklerinin tanımlanması ve DEHB-K’nin diğer alt tiplerle karşılaştırılması hedeflenmiştir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Total olarak DSM-V DEHB tanısı olan 87 ergen (yaş ortalaması: 143 ay, %73.5’i erkek) çalışmaya alındı. Aralarında DEHB-S’nin de bulunduğu DEHB alt tipleri klinik görüşme, ebeveyn bildirileri ve öğretmen bildirilerine dayanarak belirlendi. Çalışma ölçümleri Turgay DSM-IV’e dayalı Çocuk ve Ergen Davranış Bozuklukları Tarama ve Derecelendirme Ölçeği (T-DSM-IV-S), Conners Ebeveyn Derecelendirme Ölçeği (CEDÖ) ve Conners Öğretmen Derecelendirme Ölçeği (CÖDÖ-R) oluşturuldu.
BULGULAR: 39 ergende (%44.8) DEHB kombine tip (DEHB/K), 33 (%37.9)’ünde DEHB/DE and 15 (%17.2) had DEHB/S alt tipi olduğu bulundu. Cinsiyet açısından, DEHB/S ve DEHB/DE grupları arasında fark yoktu. Ebeveyn-derecelendirme ölçeği sonuçlarına göre; T-DSM-IV-S’nin total, hiperaktivite, davranım problemleri ve karşıt olma skorları ve CEDÖ’nün total, hiperaktivite, öğrenim problemleri skorları DEHB/DE’de DEHB-S’ya göre daha yüksekti (p<0.05). Öğretmen derecelendirme ölçeklerinde T-DSM-IV-S dikkat eksikliği skorları dışında iki grup arasında fark yoktu. Çalışma ölçeklerinden, aralarında total ve hiperaktivite skorlarının da bulunduğu, çok sayıda alt skor DEHB-K grubunda DEHB-S grubuna göre daha yüksek olarak bulundu.
TARTIŞMA ve SONUÇ: DEHB-S grubu ile karşılaştırıldığında, DEHB-DE’li ergenler pek çok ebeveyn derecelendirme ölçeği eksternalize davranış problemi açısından göre daha yüksek skorlar aldı. Bulgularımız DEHB-S ve DEHB-DE’ alt tipleri arasında farkların büyük oranda DSM belirti kümesi varlığı ve şiddeti olduğunu düşündürmektedir. Ergenlerde DEHB-S’nın klinik özelliklerinin belirlenmesi için gelecek çalışmalara ihtiyaç vardır.