The Effects of Epiretinal Membrane on the Treatment of Diabetic Macular Edema with Intravitreal Ranibizumab
Yalçın Karaküçük, Süleyman OkudanDepartment of Ophthalmology, Selcuk University, Faculty of Medicine, Konya, TurkeyINTRODUCTION: This study aimed to compare the response to ranibizumab therapy in naive diabetic macular edema (DME) patients with and without an epiretinal membrane (ERM).
METHODS: A retrospective chart review was performed on 71 eyes in 71 DME patients. The patients were divided into a DME without ERM [ERM (-)] group (n=34) and DME with ERM [ERM (+)] group (n=37). Best-corrected visual acuity (BCVA), central macular thickness (CMT) and subfoveal choroidal thickness (SFCT) were evaluated.
RESULTS: There were no significant differences in age or gender distribution between the patients in the ERM (-) and ERM (+) groups (p=0.052, p=0.96, respectively). In both groups, CMT showed a significant decrease during the first, second and third months (p<0.01 for each in both groups). Therefore, BCVA increased in both groups and made significant gains from the second month (p=0.044 in the ERM (-) group and p=0.006 in the ERM (+) group). CMT and BCVA values did not differ significantly between the ERM (-) and ERM (+) groups in the baseline, first month, second month or third month. In the ERM (-) group, SFCT values decreased significantly as compared to baseline in the first month, second month and third month (p=0.001, p<0.001, p<0.001, respectively). In the ERM (+) group, the first month SFCT value did not change significantly (p=0.389), but it decreased significantly in the second month and third month as compared to baseline (p<0.001, p<0.001, respectively).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Based on studying patients for three months, we determined that a series of three monthly injections of ranibizumab ensured a statistically significant improvement in visual acuity and a decrease in CMT and SFCT in diabetic patients with or without ERM.
Diabetik Makula Ödeminin Ranibizumab ile Tedavisinde Epiretinal Membranın Etkisi
Yalçın Karaküçük, Süleyman OkudanSelçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi Göz Hastalıkları Anabilim Dalı, Konya, TürkiyeGİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışma daha önce tedavi almamış, epiretinal membranı (ERM) olan ve ERM' si olmayan diabetik makula ödemli (DME) hastalarda ranibizumab tedavisinin yanıtını karşılaştırmayı amaçlamaktadır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Diabetik makula ödemi olan 71 hastanın 71 gözü geriye dönük olarak değerlendirildi. Hastalar DME' si olup ERM' si olmayan [ERM(-)] grup (𝑛 = 34) ve DME' si ve ERM’ si olan [ERM(+)] grup (𝑛 = 34) şeklinde ayrıldı. En iyi düzeltilmiş görme keskinliği (BCVA), merkezi makula kalınlığı (CMT) ve foveaaltı koroid kalınlığı (SFCT) değerlendirildi.
BULGULAR: ERM (-) ve ERM (+) hastalar arasında yaş ve cinsiyet dağılımı açısından anlamlı fark yoktu (p=0.052, p=0.96, sırasıyla). Her iki grupta CMT birinci, ikinci ve üçüncü ayda anlamlı bir azalma gösterdi (her iki grupta herbiri için p<0.01). Aynı zamanda, her iki grupta BCVA ikinci aydan itibaren anlamlı artış gösterdi (ERM (-) grupta p= 0.044 ve ERM (+) grupta p=0.006). ERM (-) ve ERM (+) grupta CMT ve BCVA başlangıçta, birinci ayda, ikinci ayda ve üçüncü ayda anlamlı farklı değildi. ERM (-) grupta SFCT başlangıç değerleri ile karşılaştırıldığında birinci ayda, ikinci ayda ve üçüncü ayda anlamlı şekilde azaldı (p=0.001, p<0.001, p<0.001, sırasıyla). ERM (+) grupta SFCT başlangıç değerleri ile karşılaştırıldığında birinci ayda değişmedi (p=0.389) fakat ikinci ve üçüncü ayda anlamlı olarak azaldı (p<0.001, p=0.001, sırasıyla).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Üç aylık çalışmaya dayanarak, aylık uygulanan üç ranibizumab enjeksiyonunun, ERM' si olan veya olmayan diabet hastalarında istatistiksel açıdan anlamlı olarak görsel aktivitede iyileşme ve CMT ve SFCT' de düşüş sağladığını saptadık.
Manuscript Language: English