INTRODUCTION: Mechanical ventilation is frequently applied in 3rd level intensive care units. Some patients may require re-intubation due to positive fluid balance, electrolyte imbalances, prolonged mechanical ventilation, protein-energy imbalances or age. Re-intubation causes increases in morbidity and mortality in intensive care. Hence we investigated the rates and causes of re-intubation in our clinic.
METHODS: We retrospectively analyzed the files of patients hospitalized in intensive care during the 18-month period from 01.06.2018 to 01.01.2019.We recorded patients with successful intubation and patients who were reintubated.
RESULTS: 84 patients who met the criteria were included in the study. The patients were studied under two groups, namely 43 re-intubed patients (51.2%) and 41 successfully extubated patients (48.8%). Mean age, apache II values and comorbidity rates of the re-intubation group were statistically significantly higher than of the successful extubation group. The rate of inotrope treatment (48.8%) in the re-intubation group was statistically significantly higher than in the successful extubation group (14.6%). No statistically significant difference was found between re-intubation and successful extubation groups in terms of energy and protein intake.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Mechanical ventilation treatment in intensive care can usually be finished without any problems. However, some patients may need mechanical ventilation treatment again. Reintubation can occur as an unexpected result of mechanical ventilation and increase mortality in intensive care. Reintubation-mortality relationship has been shown in many studies. Our study reports that mortality rate is approximately twofold in re-intubed patients. Therefore, before planning the extubation of patients, correcting the main problem causing respiratory support and reviewing other risk factors that may cause reintubation, will reduce the risk of reintubation.
GİRİŞ ve AMAÇ: Mekanik ventilasyon tedavisi genellikle 3.düzey yoğun bakımlarda sık uygulanmaktadır. Hastaların bir kısmı pozitif sıvı dengesi, elektrolit dengesizlikleri, uzamış mekanik ventilasyon süresi, protein-enerji dengesizlikleri veya yaş nedeniyle reentübasyona ihtiyaç duyabilirler. Reentübasyon ise yoğun bakımda morbidite ve mortalitenin artmasına neden olmaktadır. Bu nedenle kliniğimizde reentübasyon oranlarını ve nedenlerini araştırdık.
YÖNTEM ve GEREÇLER: 01.06.2018 tarihinden 01.01.2019 tarihine kadar olan 18 aylık dönemde yoğun bakıma yatan hastaların dosyalarını retrospektif olarak inceledik. Extübasyonu başarılı olan hastaları ve reentübe edilen hastaları kaydettik.
BULGULAR: Çalışmaya kriterleri karşılayan 84 hasta dahil edildi. Hastaların 43’ü (%51.2) reentübasyon ve 41’i (%48.8) başarılı extübasyon olmak üzere 2 grup altında incelenmiştir. Reentübasyon grubunun yaş ortalamaları, apache II değerleri ve komorbidite oranları başarılı extübasyon grubundan istatistiksel olarak anlamlı düzeyde daha yüksektir. Reentübasyon grubunda inotrop tedavisi görülme oranı (%48.8), başarılı extübasyon grubundan (%14.6) istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek bulunmuştur. Reentübasyon ve başarılı extübasyon grupları arasında aldığı enerji ve protein miktarı açısından istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmamıştır.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Yoğun bakımda uygulanan mekanik ventilasyon tedavisi genellikle sorunsuz bir şekilde sonlandırılmaktadır. Ancak hastaların bir kısmında tekrardan mekanik ventilasyon tedavisine başlamak gerekebiliyor. Reentübasyon, mekanik ventilasyonun beklenmeyen bir sonucu olarak karşımıza çıkabilmekte ve yoğun bakımda mortaliteyi artırabilmektedir. Reentübasyon-mortalite ilişkisi birçok çalışmada gösterilmiştir. Yaptığımız çalışmada reentübe olan hastalarda mortalite oranının yaklaşık 2 kat daha fazla olduğunu tespit ettik. Bu nedenle hastaların extübasyonu planlanırken solunum desteğine neden olan esas problem düzeltildikten sonra reentübasyona neden olabilecek diğer risk faktörlerinin gözden geçirilmesi olası bir reentübasyon riskini azaltacaktır.