GİRİŞ ve AMAÇ: Malign özofagus darlıklarına bağlı gelişen disfaji, beslenme bozukluğuna yol açarak mortalite gelişmesine ve altta yatanmalign hastalığın yönetiminin güçleşmesine neden olabilmektedir. Endoskopik stent yerleştirilmesi disfajide hızlı düzelmesağlayabilen palyatif tedavi yöntemlerinden biridir. Çalışmamızın amacı endoskopik stent yerleştirmesi işlemi yaptığımız malign özofagus darlığı olan hastalarda işlemin kısa dönem etkinlik ve güvenilirlik sonuçlarını ve bu hasta kohortuna ait mortalite sonuçlarını göstermektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Ocak 2012-Ocak 2018 arasında malign özofagus darlığı nedeniyle endoskopik stent yerleştirilen kohorta ait hasta kayıtları incelenerek stent takılan hastalara ait demografik veriler, disfaji skorlarındaki değişiklikler, gelişen komplikasyonlar ve mortalite verileri retrospektif olarak incelendi.
BULGULAR: Endoskopik stent uygulanan 46 hastanın yaş ortalaması 67,1±13,3 ve 19’u (%41,3) kadındı. Hastaların 26 (%56.5)’sına özofagus kanseri nedeniyle, 9 (%19.6)’una özofagogastrik bileşke tümörü, 6 (%13)’sına mide tümörü ve 5 (%10.9)’ine akciğer tümörü nedeniyle endoskopik stent uygulanmıştı. En sık patolojik tanı özofagus skuamöz hücreli kanseriydi (%58,6). Hastaların 19 (%41.3)’una tam, 27 (%58.7)’sine ise parsiyel kaplı kendiliğinden genişleyebilen metalik stent yerleştirilmişti. Teknik başarı oranı %100 idi. Stent yerleştirilme sonrası 24. saatte hastaların 40’ı (%86,9) yumuşak gıda ile beslenmeye başlamıştı. 25 (%54.3) hastanın komplikasyon nedeniyle hastaneye tekrar başvurduğu ve en sık gelişen komplikasyonun %56,5 ile retrosternal ağrı olduğu izlendi. 5 (%10,8) hastada endoskopik girişim gerektirecek komplikasyon geliştiği görüldü. Stent uygulanan hastaların 40 (%87)’ında mortalite geliştiği görülmüş, 11 (%27,5) hastanın 3 aydan daha uzun süre hayatta kaldığı saptanmıştır (min-max: 125-512 gün).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Malign disfajisi olan hastalarda kendiliğinden genişleyebilen metalik stent uygulaması komplikasyon gelişimine yol açma potansiyeli olsa da yüksek teknik başarı oranı ve disfajinin hızlı giderilmesine yardımcı olduğu için palyatif tedavide tercih edilebilecek güvenilir bir yöntemdir.
INTRODUCTION: Malignant esophageal obstructions can lead to malnutrition, mortality, and difficulties in managing the underlying malignancy. Endoscopic stent placement is a palliative treatment method that can provide rapid improvement in dysphagia. The aim of this study is to investigate the short term effectiveness and safety of endoscopic stent placement in patients with malignant esophageal obstructions.
METHODS: Patients who underwent endoscopic stent placement due to malignant esophageal strictures between January 2012 and January 2018 were retrospectively reviewed. Demographics, dysphagia scores, complications, and mortality data of the patients with stent placement were evaluated.
RESULTS: The mean age of the 46 patients was 67.1±13.3 years, and 19 (41.3%) were female. Endoscopic stents were placed mostly for esophageal cancer in 26 (56.5%) patients. The most common pathological diagnosis was esophageal squamous cell carcinoma (58.6%). A fully covered self-expanding metallic stent was placed in 19 (41.3%) and a partially covered one in 27(58.7%) patients. The technical success rate was 100%. 40 (86.9%) patients began to eat soft foods, 24 hours after stent placement. The most common complication was retrosternal pain (56.5%). Complications requiring endoscopic intervention occurred in 5 (10.8%) patients. Mortality occurred in 40 (87%) patients, and 11 (27.5%) survived for more than 3 months (Min-max: 125-512 days).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Although the endoscopic placement of a self-expanding metallic stent in patients with malignant dysphagia may have the potential to cause complications, it is a reliable palliative treatment method that can be preferred due to its high technical success rate and rapid relief of dysphagia.