The role of genetic factors in Specific Language Impairment
Bertuğ Sakın1, Hakan Beyaztas2, Selman Aktaş3, Eray Metin Güler4, Hayati Sencer Polat51Department of Speech and Language Therapy, Hamidiye Faculty of Health Sciences, University of Health Sciences, Istanbul, Türkiye.2Department of Medical Biochemistry, Hamidiye Faculty of Medicine, University of Health Sciences, Istanbul, Türkiye.
3Department of Biostatistics, Hamidiye Faculty of Medicine, University of Health Sciences, Istanbul, Türkiye.
4Medical Biochemistry Clinic, Haydarpasa Numune Health Application and Research Center, University of Health Sciences, Istanbul, Türkiye.
5Istanbul Private Cengelkoy Final Anatolian High School, Istanbul, Türkiye.
INTRODUCTION: The objective of this investigation was to determine the impact of genetic factors on SLI and to assess the role of oxidative stress and inflammation in SLI.
METHODS: A sample of 40 children, aged five, diagnosed with SLI by a licensed speech and language therapist, were selected for the study. The levels of oxidative stress (TAS, TOS, TT, and NT) and inflammation (TNF-α, IL-1β, and IL-6) were measured using photometric methods and commercially available kits. DNA damage analysis was performed using the Comet Assay technique.
RESULTS: The results showed that the levels of oxidative stress, inflammation, and DNA damage were significantly higher in the group that did not receive SLT, as compared to the control group. The levels of oxidative stress, inflammation, and DNA damage decreased significantly in the group receiving SLT compared to the group not receiving SLT.
DISCUSSION AND CONCLUSION: This study sheds light on the role of DNA damage in the presence of SLI in children and highlights the significance of oxidative stress and inflammation in specific language impairment. Furthermore, it demonstrates that the levels of DNA damage, oxidative stress, and inflammation change positively with speech and language therapy support in children with specific language impairments.
Özgül Dil Bozukluklarında genetik faktörler
Bertuğ Sakın1, Hakan Beyaztas2, Selman Aktaş3, Eray Metin Güler4, Hayati Sencer Polat51Dil ve Konuşma Terapisi Bölümü, Hamidiye Sağlık Bilimleri Fakültesi, Sağlık Bilimleri Üniversitesi, İstanbul, Türkiye2Tıbbi Biyokimya Bölümü, Hamidiye Tıp Fakültesi, Sağlık Bilimleri Üniversitesi, İstanbul, Türkiye.
3Biyoistatistik Bölümü, Hamidiye Tıp Fakültesi, Sağlık Bilimleri Üniversitesi, İstanbul, Türkiye.
4Tıbbi Biyokimya Kliniği, Haydarpaşa Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Sağlık Bilimleri Üniversitesi, İstanbul, Türkiye.
5İstanbul Özel Çengelköy Final Anadolu Lisesi, İstanbul, Türkiye.
GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmanın amacı, özgül dil bozuklarında genetik faktörlerin etkisinin tespit edilmesi, oksidatif stres ve enflamasyonun özgül dil bozukluklarındaki rolünün ortaya çıkarılmasıdır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmanın katılımcı grubunu; bir dil ve konuşma terapisti tarafından Özgül Dil Bozukluğu tanısı almış, 5 yaş grubu 40 çocuk oluştırmaktadır. Oksidatif stres (TAS, TOS, TT ve NT) ve enflamasyon seviyeleri (TNF-α, IL-1β ve IL-6) satın alınan kitler ile fotometrik yöntemlerle, DNA hasarı analizi Comet Assay ile değerlendirilmiştir.
BULGULAR: Oksidatif stres, enflamasyon ve DNA hasarı düzeyleri, dil ve konuşma terapisi almayan grupta sağlıklı kontrole göre istatistiksel olarak anlamlı ve yüksek bulunmuştur. Dil ve konuşma terapisi alan grupta oksidatif stres, enflamasyon ve DNA hasar seviyelerinin dil ve konuşma terapisi almayan gruba göre istatistiksel olarak anlamlı düştüğü tespit edilmiştir.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Bu çalışma, çocuklarda görülen özgül dil bozukluklarının varlığında DNA hasarının etkisini ortaya koymaktadır. Ayrıca oksidatif stres ve enflamasyonun özgül dil bozukluklarında önemli bir rol oynadığı tespit edilmiştir. Özgül dil bozukluğu olan çocukların dil ve konuşma terapisi desteği almaları durumunda DNA hasarı, oksidatif stres ve enflamasyon düzeylerinin olumlu yönde değiştiği belirlenmiştir.
Corresponding Author: Bertuğ Sakın, Türkiye
Manuscript Language: English