Our Clinical Experiences on Pediatric Head Trauma Cases

INTRODUCTION: Head injury is an important cause of morbidity and mortality in the pediatric age group. In this study, we aim to share our experience in the management of childhood head trauma cases.
METHODS: Data on the clinical, radiological and demographic characteristics of our children patient group who had head trauma followed by our clinic between the years of 2017 and 2019 were analyzed retrospectively in this study.
RESULTS: 77.6% of the children fell from a height, 10.2% of them were vehicle accidents and 12.2% of them were isolated head trauma. 56.1% of children are between 0-2 years old, 19.4% between 3-7 years old and 24.5% between 8-17 years old. The rate of falling from height in children aged 0-2 years (96.4%), 3-7 age (57.9%) and 8-17 age (50%) groups were significantly higher than children. GKS scores ranged from 4 to 15, with an average of 14.63±1.58 and a median of 15. While 92.9% of the cases were mild head trauma, 5.1% of the cases were middle head trauma, and 2% were severe head trauma. Considering the findings of IT, Linear fracture was found in 49%, epidural hematoma in 42.9%, contusion in 21.4%, subdural hematoma in 19.4%, SAK in 14.3% and collapse fracture in 10.2%. While 77.6% of the children did not have surgery, hematoma surgery was performed in 15.3%, decompressive surgery in 3.1%, hematoma and decompressive surgery in 4.1%. There was an inverse, 50.5% and statistically significant correlation between the initial GCS score and blood sugar.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Head trauma, which is a preventable cause of morbidity and mortality, is important in pediatric neurosurgery patient follow-up. Early diagnosis and treatment in these patients reduce many severe consequences from disabilities to death.

Pediatrik Kafa Travması Olgularına Ait Klinik Deneyimlerimiz

GİRİŞ ve AMAÇ: Kafa travmaları; çocuk yaş grubunda önemli bir morbidite ve mortalite nedenidir. Bu çalışmada amacımız; çocukluk çağı kafa travması olgularının yönetimi ile ilgili tecrübelerimizi paylaşmaktır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: 2017 ve 2019 yılları arasında kliniğimizce takip edilen kafa travması geçiren çocuk olgularımızın klinik, radyolojik ve demografik özelliklerine dair veriler retrospektif olarak incelendi
BULGULAR: Çocukların %77.6’sında yüksekten düşme, %10.2’sinde taşıt kazası ve %12.2’sinde izole kafa travması görülmüştür. Çocukların %56.1’i 0-2 yaş, %19.4’ü 3-7 yaş ve %24.5’i 8-17 yaş grubu arasındadır. 0-2 yaş grubu çocuklarda yüksekten düşme görülme oranı (%96.4); 3-7 yaş (%57.9) ve 8-17 yaş (%50) grubu çocuklardan anlamlı şekilde yüksektir. Giriş GKS’ leri 4 ile 15 arasında değişmekte olup, ortalaması 14.63±1.58, medyanı 15’tir. %92.9 olgu hafif kafa travması iken, %5.1 olgu orta kafa travması, %2 olgu ise ağır kafa travmasıdır. BT bulgularına bakıldığında; %49’unda lineer fraktür, %42.9’unda epidural hematom, %21.4’ünde kontüzyon, %19.4’ünde subdural hematom, %14.3’ünde SAK ve %10.2’sinde çökme fraktürü tespit edilmiştir. Çocukların %77.6’sına cerrahi uygulanmazken, %15.3’üne hematom cerrahisi, %3.1’ine dekompresif cerrahi, %4.1’ine ise hematom ve dekompresif cerrahi birlikte uygulanmıştır. Giriş GKS puanı ile kan şekeri arasında ters yönlü, %50.5 düzeyinde ve istatistiksel olarak anlamlı bir korelasyon bulunmaktadır.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Önlenebilir bir morbidite ve mortalite sebebi olan kafa travmalarının pediatrik beyin cerrahisi hasta takibinde yeri önemlidir. Bu hastalarda erken tanı ve tedavi sakatlıklardan ölüme kadar pek çok ciddi sonucu azaltmaktadır.