INTRODUCTION: In this study we aimed to evaluate clinical and epidemiological features of diagnosed with insulin - dependent diabetes patients, who were hospitalized in our service last 7 years.
METHODS: In our clinic 41 diagnosis of type 1 diabetes cases between 2006 - 2013 were included in the study. Age, sex, application season and
symptoms, clinical and laboratory findings, family histories of patients’ were recorded. According to the clinical presentation of patients at diagnosis were divided into 4 groups including hyperglycemia, ketosis, diabetic ketoacidosis and coma ketoacidosis.
RESULTS: Type 1 diabetes when analyzed according to age groups with the highest rate of 65% were found in the age range 10-15. The most frequent application of season was winter, the most frequent application of symptoms polyuria, polydipsia, and nausea – vomiting were found. The average of duration of symptoms was 11.3 days before patients’ application. HBA1C measurements could look in 32 cases, and the average was 12.32. When the group of patients classified according to 61% ketoacidosis, 34.1% ketosis, 2.4% ketoacidosis coma and 2.4% hyperglycemia group.
DISCUSSION AND CONCLUSION: The incidence of type 1 diabetes in children is increasing all over the world. Our study also found a higher rate of 61% of diabetic ketoacidosis; still the most important in type 1 diabetes is a leading cause of morbidity and mortality. Our society should create awareness about type 1 diabetes and thus should be targeted to reduce diabetic ketoacidosis.
GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmada son 7 yıldır servisimizde yatan, insüline bağımlı diyabet tanısı alan hastaların klinik ve epidemiyolojik özelliklerini incelemeyi amaçladık.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Kliniğimizde 2006-2013 yılları arasında tip 1 diyabet tanısıyla izlenen 41 olgu çalışma kapsamına alındı. Olguların yaş, cinsiyet, başvuru mevsimi ve yakınması, klinik ve labaratuar bulguları, aile öyküleri kaydedildi. Olgular tanı anındaki klinik tablolarına göre hiperglisemi, ketozis, diabetik ketoasidoz ve ketoasidotik koma olmak üzere 4 gruba ayrıldı.
BULGULAR: Tip 1 diyabetli hastalar yaş gruplarına göre incelendiklerinde en yüksek oran % 65 ile 10-15 yaş aralığında bulundu. En sık başvuru mevsimi kış, en sık başvuru yakınmaları ise poliüri, polidipsi ve bulantıkusma olarak saptandı. Olguların başvuru öncesi ortalama semptom süreleri 11,3 gün idi. HBA1C ölçümleri ise 32 olguda bakılabilmiş olup, ortalama 12,32 idi. Olgular gruplara göre sınıflandırıldığında ise %61’i ketoasidoz, %34,1’i ketozis, %2,4’ü ketoasidotik koma, %2,4’ü ise hiperglisemi, grubundaydı.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Çocuklarda tip 1 diyabet sıklığı tüm dünyada artmaktadır. Çalışmamızda da % 61 gibi yüksek bir oranda bulunan diyabetik ketoasidoz, halen tip 1 diyabetlilerde en önemli mortalite ve morbidite nedenidir. Toplumumuzda tip 1 diyabet konusunda farkındalık oluşturulmalı
ve böylece diyabetik ketoasidoz tablolarını azaltmak hedeflenmelidir.