The Success Rate of Interferon-Based Treatments in Chronic Viral Hepatitis C Patients and Factors Affecting Treatment Success
Semiha Çelik Ekinci1, Saadet Yazıcı2, Ayşe Canan Üçışık2, Pınar Ergen2, Özlem Aydın2, Arzu Doğru3, Fatma Gümüşer4, Fatma Yılmaz Karadağ5, Şafak Kızıltaş6, Güralp Taşan7, Celal Ulaşoğlu7, Feruze Yılmaz Enç7, Nail Özgüneş8, İlyas Tuncer7, Mustafa Haluk Vahaboğlu21Department of Infectious Diseases and Clinical Microbiology, University of Health Sciences, Sultan 2. Abdülhamid Han Training and Research Hospital, Istanbul, Turkey2Department of Infectious Diseases and Clinical Microbiology, Göztepe Training and Research Hospital, Istanbul Medeniyet University, Istanbul, Turkey
3Department of Infectious Diseases and Clinical Microbiology, Tuzla State Hospital, Istanbul, Turkey
4Department of Infectious Diseases and Clinical Microbiology, Kahramanmaraş Sütçü İmam University, Kahramanmaraş, Turkey
5Department of Infectious Diseases and Clinical Microbiology, University of Health Sciences, Prof. Dr. İlhan Varank Training and Research Hospital, Istanbul, Turkey
6Department of Gastroenterology, Acıbadem Health Group, Istanbul, Turkey
7Gastroenterology Clinic Department of Göztepe Training and Research Hospital, Istanbul Medeniyet University, Istanbul, Turkey
8Department of Infectious Diseases and Clinical Microbiology, Istanbul Okan University Hospital, Istanbul, Turkey
INTRODUCTION: To examine the treatment success and the factors affecting the treatment success in patients with chronic viral hepatitis C.
METHODS: This retrospective study was conducted by scanning the files of patients with chronic viral hepatitis C, who were followed in Infectious Diseases and Gastroenterology outpatient clinics. Demographic and clinical characteristics (presence of hepatomegaly or splenomegaly, comorbidity treatment protocols, and side effects) were examined.
RESULTS: 418 patients were included in the study. The mean age of the patients was 48.4 (min: 27-max: 76) years. 40.4% (n=169) of the patients were male. Fifty patients had hepatomegaly and 45 had splenomegaly. While 79.9% of the patients had no comorbid disease, 13.4% had diabetes, 5.3% had thyroid dysfunction, and 1.4% had both. Hepatocellular carcinoma was observed in 4 patients, cirrhosis was observed in 29 patients, and side effects were observed in 33 patients. Four patients received ribavirin, 32 patients received classical interferon, 13 patients received pegylated interferon, 69 patients received classical interferon+ribavirin, 297 patients received pegylated-interferon+ribavirin, and three patients received classical in-terferon+ribavirin+pegylated-interferon. Of the patients, 12 resulted in “exacerbation under treatment,” 14 with “partial response,” 89 with “relapse,” 124 with “no response,” and 179 with “sustained virologic response (SVR).” Overall, the most successful results were obtained in patients treated with pegylated interferon+ribavirin. In univariate comparisons, younger age, absence of splenomegaly, and absence of cirrhosis were significant in patients with SVR. In multivariate analysis, combined therapy was found to be independently significantly successful among patients with SVR.
DISCUSSION AND CONCLUSION: In our study, the response rate of patients to interferon-based treatment was 42.8%, while young age, female gender, and absence of organomegaly were determined as factors that increased this rate, and according to multiple analyses, it was determined that combined treatment alone was effective on SVR independently.
Kronik Viral Hepatit C Hastalarında İnterferon Bazlı Tedavilerin Başarı Oranı ve Tedavi Başarısını Etkileyen Faktörler
Semiha Çelik Ekinci1, Saadet Yazıcı2, Ayşe Canan Üçışık2, Pınar Ergen2, Özlem Aydın2, Arzu Doğru3, Fatma Gümüşer4, Fatma Yılmaz Karadağ5, Şafak Kızıltaş6, Güralp Taşan7, Celal Ulaşoğlu7, Feruze Yılmaz Enç7, Nail Özgüneş8, İlyas Tuncer7, Mustafa Haluk Vahaboğlu21Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, Sultan 2. Abdülhamid Han Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İstanbul, Türkiye2Göztepe Eğitim ve Araştırma Hastanesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, İstanbul Medeniyet Üniversitesi, İstanbul, Türkiye
3Tuzla Devlet Hastanesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, İstanbul, Türkiye
4Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Kahramanmaraş, Türkiye
5Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, Prof. Dr. İlhan Varank Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İstanbul, Türkiye
6Gastroenteroloji Anabilim Dalı, Acıbadem Sağlık Grubu, İstanbul, Türkiye
7İstanbul Medeniyet Üniversitesi Göztepe Eğitim ve Araştırma Hastanesi Gastroenteroloji Kliniği, İstanbul, Türkiye
8İstanbul Okan Üniversitesi Hastanesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, İstanbul, Türkiye
GİRİŞ ve AMAÇ: Kronik viral hepatit C'li hastaların tedavi başarısını ve tedavi başarısını etkileyen faktörleri incelemek.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu retrospektif çalışma; İnfeksiyon Hastalıkları ve Gastroenteroloji polikliniklerinde takipli kronik viral hepatit C’li hastaların dosyaları taranarak yapıldı. Demografik ve klinik özellikler (hepatomegali veya splenomegali varlığı, komorbidite tedavi protokolleri ve yan etkileri) incelendi.
BULGULAR: Çalışmaya 418 hasta dâhil edildi. Hastaların yaş ortalaması 48,4 (min: 27-max: 76) yıldı. %40,4’ü (n=169) erkekti. 50 hastada hepatomegali, 45’inde splenomegali mevcuttu. Hastaların %79.9'unda komorbidit hastalık yokken, %13.4'ünde diyabet, % 5.3'ünde tiroid disfonksiyonu, %1.4'ünde her ikisi de vardı. 4 hastada hepatoselüler karsinom, 29 hastada siroz, 33’ünde ise yan etki gözlendi. 4 hasta ribavirin, 32 hasta klasik-interferon, 13 hasta pegile-interferon, 69 hasta klasik-interferon+ribavirin, 297 hasta pegile-interferon+ribavirin, 3 hasta klasik-interferon+ribavirin+pegile-interferon almıştı. Hastaların 12’si “tedavi altında alevlenme”, 14’ü “kısmi yanıtlı”, 89’u “nüks”, 124’ü “tam yanıtsız”, 179’u ise “kalıcı viral yanıt (KVY)” ile sonuçlandı. Genel olarak, en başarılı sonuçlar pegile interferon + ribavirin ile tedavi edilen hastalarda elde edildi. Tek değişkenli karşılaştırmalarda,KVY'li hastalarda genç yaş, splenomegali yokluğu ve siroz olmaması anlamlıydı. Çok değişkenli analizde, kombine tedavinin,KVY'li hastalar arasında bağımsız olarak anlamlı olduğu bulundu.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Bu çalışmamızda hastaların interferon bazlı tedaviye yanıt oranı %42,8 olup, genç yaş, kadın cinsiyet, organomegali yokluğu bu oranı arttıran fartörler olarak belirlenirken, çoklu analize göre de, kombine tedavi verilmesinin tek başına bağımsız olarak KVY üzerine etkili olduğu belirlenmiştir
Corresponding Author: Semiha Çelik Ekinci, Türkiye
Manuscript Language: Turkish