Retrospective Study Of The Cases Followed In Our Intensive Care Unit In Terms Of Nosocomial Infection

INTRODUCTION: We aimed to evaluate retrospectively the patients who had been followed in our intensive care unit for 2 years in terms of types of nosocomial infection, effective pathogens, risk factors and antibiotic susceptibility of effective microorganisms.
METHODS: When 506 patients who were in intensive care of our hospital between September 2009 and January 2012 were analyzed retrospectively, 58 patients with diagnosis of nosocomial infection were evaluated. Identification of microorganisms and tests of antibiotic susceptibility were carried out in microbiology laboratory of our hospital. Effective microorganisms were identified through microbiological methods and their antibiotic susceptibilities were determined through disc diffusion method in accordance with ‘National Committee for Clinical Laboratory Standarts (NCCLS)’.
RESULTS: It was seen that 135 nosocomial infections developed in patients. While the most frequently developing infection was Ventilator Associated Pneumonia (VAP) (84), it was seen that 30 bacteremia, 14 nosocomial urinary system infections, 5 soft tissue infections and 2 nosocomial pneumonia developed. While the number of gram negative agents isolated in devoloping nosocomial infections was 105, acinetobacter spp (36;%34,3) was isolated as the most frequent agent.13 out of acinetobacters isolated in accordance with resistance pattern of microorganisms were determined as XDR and 20 of them were MDR.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Antibiotic resistance among nosocomial infection agents is increasing in intensive care units. We have the opinion that determination of microorganism profile by following closely in intensive care units might be a guide in empiric treatment.

Yoğun Bakim Ünitemizde Takip Edilen Olgularin Nazokomial Enfeksiyon Açisindan Retrospektif Olarak İncelenmesi

GİRİŞ ve AMAÇ: Yaklaşık 2 yıl boyunca yoğun bakım ünitemizde takip edilen hastaları, nazokomial enfeksiyon türleri, etken patojenleri, risk faktörleri ve etken mikroorganizmaların antibiyotik duyarlılıkları açısından retrospektif olarak değerlendirmeyi amaçladık.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Eylül 2009-Ocak 2012 tarihleri arasında hastanemiz yoğun bakımında yatan 506 hasta geriye dönük incelendiğinde nasokomial enfeksiyon tanısı alan 58 hasta değerlendirilmiştir. Mikroorganizma tanımlaması ve antibiyotik duyarlılık testleri hastanemiz mikrobiyoloji laboratuvarında yapılmıştır. Etken mikroorganizmalar mikrobiyolojik yöntemlerle identifiye edilip antibiyotik duyarlılıkları ‘National Committee for Clinical Laboratory Standarts (NCCLS)’ önerilerine uygun disk difüzyon yöntemi ile belirlenmiştir.
BULGULAR: Hastalarda toplam 135 hastane enfeksiyonu geliştiği görülmüştür. En sık gelişen enfeksiyon VİP iken (84), 30 bakteriyemi, 14 nozokomiyal üriner sistem enfeksiyonu, 5 yumuşak doku enfeksiyonu ve 2 nozokomiyal pnömoni geliştiği görüldü. Gelişen nozokomiyal enfeksiyonlarda izole edilen gram negatif etken sayısı 105 iken, acinetobacter spp (36; %34,3) en sık etken olarak izole edildi. Mikroorganizmanın direnç paternine göre izole edilen acinetobakterlerden 13’ü XDR 20’si ise MDR olarak belirlendi.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Yoğun bakımlarda nasokomial enfeksiyon etkenleri arasında antibiyotik direnci gitgide artmaktadır. Yoğun bakım ünitelerinde mikroorganizma profilinin yakın takip edilerek belirlenmesinin amprik tedavide yol gösterici olabileceği kanaatindeyiz.