Socio-Demographic Evaluation of Patients Followed in the Pediatrics Clinic and Emergency Department with a Diagnosis of Intoxication
Halil Alkaya1, Tamay Gurbuz1, Tugba Altintas2, Cagatay Nuhoglu11İstanbul Haydarpaşa Numune Training and Research Hospital, Department of Pediatrics2Department of Health Management, Üsküdar University, Üsküdar, Istanbul, Türkiye
INTRODUCTION: This study aims to retrospectively analyze the demographic, sociocultural, and clinical characteristics of childhood poisoning cases. The study evaluates the types of substances causing poisoning, their distribution by age group, hospital admission times and treatment approaches.
METHODS: Poisoning cases in individuals under 18 who presented to the Pediatric Emergency Department of Haydarpaşa Numune Training and Research Hospital in 2017 were retrospectively examined. Patients' age, gender, cause of poisoning, treatment methods and clinical data were recorded. NCSS 2007 program was used for statistical analyses.
RESULTS: The study included 112 children. Poisoning occurred at home in 94.6% of cases; 58.0% were suicide attempts and 42.0% were accidental. The most common toxic substances were antidepressants (18.8%) and analgesics (17.9%). Poisoning involved self-administration in 41.1% and others’ medications in 53.5%. Depression was the most common comorbid condition (27.4%).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Poisoning is a significant health issue, particularly in children under five and over twelve. Education for families, psychological support and early intervention are essential. Teaching young children not to taste unknown substances, encouraging adolescents in confidence-building and problem-solving, increasing adolescent health centers and restricting over-the-counter drug sales could reduce poisoning incidents.
Pediatri Kliniği ve Acil Serviste Entoksikasyon Tanısı ile Takip Edilen Hastaların Sosyo-Demografik Değerlendirmesi
Halil Alkaya1, Tamay Gurbuz1, Tugba Altintas2, Cagatay Nuhoglu11İstanbul Haydarpaşa Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı2Sağlık Yönetimi Bölümü, Üsküdar Üniversitesi, Üsküdar, İstanbul, Türkiye
GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışma, çocukluk çağı zehirlenme vakalarının demografik, sosyokültürel ve klinik özelliklerini retrospektif olarak analiz etmeyi amaçlamaktadır. Çalışmada, zehirlenmeye neden olan maddelerin türleri, yaş gruplarına göre dağılımları, hastaneye başvuru zamanları ve tedavi yaklaşımları değerlendirilmektedir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: 2017 yılında Haydarpaşa Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Acil Servisi’ne başvuran 18 yaş altı zehirlenme vakaları retrospektif olarak incelendi. Hastaların yaşı, cinsiyeti, zehirlenme nedeni, tedavi yöntemleri ve klinik verileri kaydedildi. İstatistiksel analizler için NCSS 2007 programı kullanıldı.
BULGULAR: Çalışmaya 112 çocuk dahil edildi. Zehirlenmelerin %94,6’sı evde meydana geldi; %58,0’i intihar girişimi, %42,0’i kazara zehirlenme vakasıydı. En sık karşılaşılan toksik maddeler antidepresanlar (%18,8) ve analjezikler (%17,9) idi. Zehirlenmelerin %41,1’i kişinin kendi kullandığı ilaçlarla, %53,5’i ise başkasına ait ilaçlarla gerçekleşti. En sık görülen eşlik eden durum depresyondu (%27,4).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Zehirlenme, özellikle beş yaş altı ve on iki yaş üstü çocuklarda önemli bir sağlık sorunudur. Aile eğitimi, psikolojik destek ve erken müdahale büyük önem taşımaktadır. Küçük çocuklara bilinmeyen maddeleri tatmamaları öğretilmeli, ergenlere özgüven geliştirme ve problem çözme becerileri kazandırılmalı, ergen sağlık merkezleri artırılmalı ve reçetesiz ilaç satışları sınırlandırılmalıdır. Bu önlemler, zehirlenme vakalarının azaltılmasına katkıda bulunabilir.
Manuscript Language: English