GÝRÝÞ ve AMAÇ: Diyabetik nefropati, son dönem böbrek yetmezliðinin en önemli nedenlerinden biridir. Yoðun ve çok yönlü tedavi yaklaþýmlarý ile hastalýðýn ilerlemesi yavaþlatýlabilir ve hatta bazý durumlarda geriletilebilir. Çalýþmamýzda olaðan klinik pratiðimizde izlediðimiz aþikar diyabetik nefropatisi bulunan tip 2 diyabetik hastalarda makroalbüminüri regresyonunun insidansý ve prediktörleri araþtýrýlmýþtýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Kliniðimizde 3-6 yýl süre ile (ortalama: 4.1±1.0 yýl) Tip 2 diyabetes mellitus tanýsý ile takipli, kalýcý makroalbüminürisi (idrar albümin atýlýmý (ÝAA) ?300 mg/24 saat) bulunan 37 eriþkin hasta, hasta bilgileri hastane kayýtlarýndan elde edilmek suretiyle çalýþmaya dahil edilmiþtir. Takip sonrasýnda hastalar, ÝAA’nýn 300 mg/24 saat’in altýna inmesine veya 300 mg/24 saat ve üzerinde sebat etmesine göre iki gruba ayrýlmýþ, her iki grubun laboratuvar ve klinik parametreleri karþýlaþtýrýlmýþtýr.
BULGULAR: Çalýþmaya katýlanlarýn yaþ ortalamasý 62,6 ± 8,4 yýl, diyabet süresi 12,0 ±7,8 yýldý. Tüm hastalar insülin tedavisi almaktaydý. ÝAA 14 hastada (%38) 300 mg/24 saat’in altýna geriledi. ÝAA’da gerileme görülen hastalarýn albüminüri seviyelerinde %71’lik azalma, makroalbüminürisi devam eden hastalarýn albüminüri seviyelerinde %228’lik artýþ saptandý. Kreatinin klirensi her iki grupta da benzer oranda düþüþ gösterdi (sýrasýyla: %22 ve %17; p=0,835). Ýdrar albümin atýlýmýndaki yüzde deðiþim, bazal ve takip sonrasý HbA1c (sýrasýyla: r =0,37 p=0,023 ve r =0,58 p<0,001) ve takip sonrasý trigliserid düzeyleri ile pozitif korelasyon gösterdi. Makroalbüminürisi gerileme gösteren grupta takip sonrasý HbA1c ve ürik asit seviyeleri belirgin olarak düþük iken bazal parametrelerde gruplar arasýnda anlamlý farklýlýk yoktu. Regresyon analizine göre takip sonrasý HbA1c, albüminüri düzeyi için belirleyici yegane faktördü (OR: 8.0, 1.1-59.9, p=0.043).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Makroalbüminürisi bulunan Tip 2 DM hastalar›nda makroalbüminüri regresyonunda etkili olan en önemli faktör iyi glisemik kontroldür.

INTRODUCTION: Diabetic nephropathy is the leading cause of end-stage renal disease. Intensive multifactorial treatments can slow the progression of disease and even reverse it in some instances. In this study the incidence and predictors of regression of macroalbuminuria in patients with type 2 diabetes overt diabetic nephropathy were inves tigated in our routine clinical practice.
METHODS: Thirty seven diabetic patients with persistent macroalbuminuria (urinary albumin excretion, UAE ?300 mg/24 hrs) who followed for 3-6 years (mean: 4.1±1.0 years) in our clinic were included; patient’s data was obtained from hospital records. Patients has divided into two groups according to the degree of UAE: <300 mg/24 hrs and ?300 mg/24 hrs. Baseline and follow-up laboratory and clinical parameters were compared between two groups.
RESULTS: Mean age was 62.6 ± 8.4 years and duration of diabetes was 12.0 ± 7.8 years. All patients in the study were using insulin. UAE regressed in 14 patients (38%) to <300 mg/24 hrs. UAE decreased by 71% in regressors and increased by 228% in patients remaining macroalbuminuric. Creatine clearance was similarly decreased in both groups (22% vs. 17%, p=0.835). The percent change in UAE correlated positively with basal and follow-up levels of HbA1c (r=0.37, p=0.023 and r=0.58, p<0.001) and with follow-up triglyceride (r=0.37, p=0.024). Follow-up HbA1c and uric acid levels were significantly lower in regressors whereas baseline parameters were not significantly different between the groups. In regression analysis follow-up HbA1c was the only significant predictor of the level of albuminuria (OR: 8.0, 1.1-59.9, p=0.043).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Better glycemic control was the sole predictor of regression from macroalbuminuria in type 2 diabetic patient with macroalbuninuria.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Kliniðimizde pulmoner tromboemboli tanýsý konulan 36 olgunun klinik ve laboratuvar özellikleri retrospektif olarak gözden geçirildi. Hastalarýn 20’si (%55.6) kadýn,16’sý (%44.5) erkektir.Yaþ ortalamasý 61.11± 16.1 dir.

We retrospectively evaluated the diagnostic methods of 36 pulmonary thromboembolism patients diagnosed in our clinic. There were 20(55.6%)female and 16(44.4%)male patients with mean age 61.11± 16.1 years.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmada amacýmýz; akut kolesistit nedeniyle konservatif tedavi alan ve 6-8 hafta sonra cerrahi tedavi planlanan hastalarda laparoskopik cerrahi sýrasýnda açýða geçiþ nedenlerinin irdelenmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: 2004 –2009 yýllarý arasýnda akut kolesistit nedeniyle medikal tedavi alan ve 6-8 hafta sonra ameliyat edilen hastalar retrospektif olarak incelendi. Laparoskopik olarak baþlanan ameliyatlardaki açýða geçiþ nedenleri irdelendi.
BULGULAR: Ameliyat edilen 86 hastanýn 16’sýnda (%18.6) açýða geçildi. 8 hastada intraabdominal yapýþýklýklar, 2 hastada anatomik yapý larýn ortaya konulamamasý, 2 hastada safra kesesi kanseri þüphesi, 2 hasta kontrol edilemeyen kanama ve birer hastada diðer organ patolojisi ile duodenum yaralanmasý þüphesi nedeni ile açýða geçildi.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Akut kolesistitte ameliyat zamanlamasý tartýþmalýdýr. Erken veya geç planlanan laparoskopik kolesistektomide gerektiðinde açýða geçmekten kaçýnýlmamalýdýr.

INTRODUCTION: The aim of this study is to assess the reasons for conversion to open procedure in acute cholecytitis treated medically for an interval of 6-8 weeks.
METHODS: Between 2004 and 2009, patients whom were medically treated due to acute cholecystitis operarated following 6-8 weeks time interval are retrospectively evaluated. The cases which were converted to open procedure are recorded. The conversion reasons are retrospectively analyzed.
RESULTS: 86 patients were operated after conser vative treatment of acute cholecystitis. 16 (%18.6) patients had conversion open procedure. The reasons for conversion to open procedure are dense adhesions in 8 cases, discrimation of anatomic landmarks in 2 cases, suspected gallbladder cancer in 2 patients, uncontrolablle hemorrhage in 2cases, suspected another organ pathology in 1 case and suspected duodenal injury in 1 case.
DISCUSSION AND CONCLUSION: The appropriate timing for operation in the treatment of acute cholecystitis remains controversial. If it is necessary, conversion to open procedure during early or delayed interval laparoscopic cholecystectomy following acute cholecystitis could be done.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Rinoplasti, yüz plastik cerrahisinde en çok talep edilen giriþim olarak bilinmektedir. Açýk teknik rinoplasti, midkolumellar ve bilateral marjinal insizyonlar ile yapýlan eksternal bir yaklaþým þeklidir.

Rhinoplasty is considered to be one of the most demanding operations in facial plastic surgery. Open rhinoplasty uses the open or external approach via a mid-columellar and bilateral marginal incision.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Menenjitte, hastalýk patolojisinin daha iyi anlaþýlmasna raðmen taný metodlarý ve tedavi metodlarý hala sorun olmaya devam etmektedir. Geliþmiþ taný ve tedavi yöntemlerine raðmen çocukluk çaðý menenjitleri yüksek oranda mortalite ve morbiditeye neden olarak günümüzde de önemini korumaktadýr.

Meningitis, despite a better understanding of pathologic processes of the disease, the diagnostic methods and treatment still remains a problem. Childhood meningitis can cause high mortality and morbidity in spite of the new advanced diagnostic and treatment methods.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Lipid peroksidasyonu (oto oksidasyon) yaþlanma, ateroskleroz, kanser, inflamatuvar hastalýklar, gibi bazý fizyolojik ve patolojik süreçlerde etkin olan doku hasarýndan sorumlu olan mekanizmalardan biridir.

Lipid peroxidation is known to be one of the important mechanisms taking role in the development of tissue damage observed in various ongoing physiologic and pathologic processes such as aging, atherosclerosis as well as various inflammatory diseases and cancer.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Tarsal tünel sendromu posterior tibial sinirin medial malleol seviyesinde tuzaklanmasý sonucu ortaya çýkan nadir bir tuzak nöropatidir. Bu makalede tarsal tünel sendromu literatür eþliðinde anatomi, etiyoloji, klinik bulgular, taný, tedavi ve tedavi sonuçlarý ýþýðýnda deðerlendirilecektir.

Tarsal tunnel syndrome is an uncommon compression neuropathy of posterior tibial nerve and occurs in tarsal tunnel behind the medial malleolus. This article will review the anatomy, causes, clinical presentation, diagnosis, treatment and the result of treatment with the published reports.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Nötropenik enterokolit veya tifilit, barsaklarýn nekrotizan inflamatuvar akut hastalýðýdýr. Elli bir yaþýnda, kolon adenokarsinomu tanýsý ile sað hemikolektomi uygulanan erkek hasta, adjuvan kemoterapi sonrasý karýn aðrýsý, bulantý, kusma, gaz ve gaita çýkaramama þikayetleriyle baþvurdu.

Neutropenic enterocolitis, also termed typhilitis, is a necrotizing inflammatory acute disease of the bowel. Fifty one-year-old man who underwent right hemicolectomy, presented with abdominal pain, nause, vomiting and costipation following adjuvant chemoterapy treatment.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Apendiks mukoseli apendiks lümenin anormal mukus birikimi nedeniyle geniþleyip kistik bir kitle haline gelmesidir. Kýrk üç yaþýnda erkek hasta 2 gündür devam eden karýn aðrýsý nedeniyle acil servise baþvurdu.

Appendix mucocele of the appendix lumen due to abnormal accumulation of mucus is that expands into a cystic mass. Forty-three-year-old male patient was admitted to the emergency room because of abdominal pain continued for 2 days.

Makale Özeti | Tam Metin PDF