GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý; öksürük ve soðuk algýnlýðý (ÖSA) ilaçlarýnýn, çocuklarda kullaným yaþý ile ilgili yapýlan düzenlemelerden hekimler arasýnda farkýndalýklarýnýn tespit edilmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: XXXXX ilinde çocuk yaþ grubuna hizmet veren 180 hekime, 12 sorudan oluþan anket formu daðýtýldý. Anket formunun birinci kýsmýnda demografik özelliklere yönelik sorular, ikinci kýsýmda ise kullaným yaþý deðiþikliðine gidilen ilaçlar ile ilgili bilgiler soruldu.
BULGULAR: Çalýþmaya alýnan 180 hekimden 91’i (% 50,56) ÖSA ilaçlarýnýn kullaným yaþý ile ilgili yeni bir düzenlemeden haberdardý. Buna raðmen, çalýþmada yer alan sadece 5 hekim ( % 2,77) ilaçlarýn tümü için yeni düzenlemeye uygun yaþ tercihinde bulunduðu tespit edildi.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Hekimlerin ÖSA ilaçlarýnýn kullaným yaþý ile ilgili yeni düzenlemeler hakkýndaki farkýndalýklarý çok düþük bulundu. Hastane ve aile hekimliði bilgi yönetim sistemlerine güncel ilaç rehberlerinin entegre edilmesi, bu tür eksiklerin ortadan kaldýrýlmasýna ciddi katkýda bulunacaktýr.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Mesane kanseri tedavisinde açýk radikal sistektomi (ARS) ile robot yardýmlý radikal sistektomi (RYRS) operasyonlarýnýn onkolojik ve fonksiyonel sonuçlarýný karþýlaþtýrmak.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Kliniðimizde 2009 ile 2017 yýllarý arasýnda mesane kanseri nedeniyle opere edilen 47 hasta çalýþmaya dahil edildi. Data prospektif olarak kaydedildi ve retrospektif olarak incelendi. Hastalarýn preoperatif ve postoperatif sonuçlarý Student Paired t test ve Mann Whitney U testi ile, saðkalým eðrisi Kaplan-Meier analizi kullanýlarak yapýldý.
BULGULAR: Çalýþmaya alýnan 47 hastadan 34’ü ARS ve 13’ü RYRS operasyonu geçirmiþtir. ARS grubunun yaþ ortalamasý 61.7, RYRS grubunun yaþ ortalamasý 62 idi (p=0.904). ARS grubunda ortalama operasyon süresi (ortalama 6 saat) RYRS grubundan (ortalama 7saat) istatistiksel anlamlý olarak daha kýsa bulundu (p=0,001). Tahmini kan kaybý ARS grubunda [350 (100-800) ml], RYRS grubundan [150 (100-400)ml] istatistiksel olarak anlamlý þekilde daha fazlaydý (p=0,001). Postoperatif komplikasyon oranlarý iki grup arasýnda benzerdi (p>0.05). Hastanede kalýþ süreleri açýsýndan iki grup arasýnda istatistiksel anlamlý fark saptanmadý (p=0,596). Pozitif cerrahi marjin oranlarý ve çýkarýlan lenf nodu sayýsý açýsýndan iki grup arasýnda istatistiksel anlamlý fark izlenmedi (p>0,05). Ortalama genel sað kalým süresi ARS grubunda 42,7 ay iken RYRS grubunda 51,3 ay olarak bulundu (p=0,893).
TARTIÞMA ve SONUÇ: RYRS, ARS ile karþýlaþtýrýlabilir onkolojik sonuçlara sahiptir. ARS daha kýsa operasyon süresine sahip olsa da, RYRS peroperatif daha az kan kaybý ve hýzlý oral beslenmeye geçiþ nedeniyle avantajlar saðlamýþtýr.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Hemodiyalize giren hastalarda mitral ve aortik kalsifikasyonun varlýðý ve derecesinin tespiti, aortik sertliðin saptanmasý ve kemik mineral dansitesi(KMD) ile vasküler kalsifikasyonun iliþkilendirilmesi ile risk faktörlerinin belirlenmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþmaya hemodiyaliz programýnda olan hastalar alýndý. Mitral ve aortik kalsifikasyon ve aort sertliðinin varlýðý için ekokardiyografi yapýldý. KMD lumbal ve femoral bölge ile AV fistülün olmadýðý kolun radial bölgesinden dual enerji x -ray absorbsiyometre(DEXA) kullanýlarak ölçüldü. KMD deðerleri T ve Z skorlarý olarak sýnýflandýrýldý.
BULGULAR: Çalýþmaya 16 kadýn, 36 erkek hasta alýndý. Mitral kapak kalsifikasyonu 22(%42.3), aort kapak kalsifikasyonu 25(%48.1) hastada saptandý. Aort kapak kalsifikasyonu ve aort sertliði ile yaþ ve PTH arasýnda anlamlý iliþki saptandý. Aort sertliði ile kalsiyum-fosfor çarpýmý arasýnda iliþki saptandý. Radial bölge Z skoru ile aort sertliði arasýnda iliþki saptandý. Radial bölge t skoru her iki cinste de osteoporoz ile uyumluydu; radial bölge KMD sonuçlarý cinsiyet ve diyalizin süresi ile iliþkili saptandý.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Yaþ hem aortik kapak kalsifikasyonu hem de aort sertliði ile iliþkiliyken, aortik ve mitral kapak kalsifikasyonu ve aortik sertlik ile femoral, lumbal ve radial bölge kemik mineral dansitometre sonuçlarý arasýnda iliþki saptanmadý, radial bölge KMD sonuçlarýnýn diyalizin süresi ile anlamlý olarak azaldýðý görüldü. Radial bölgenin DEXA sonuçlarý hemodiyaliz hastalarýnda kemik dansitesi hakkýnda daha doðru bilgi verebilir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Çalýþmamýzýn ana amacý, idrar kaçýran aþýrý aktif mesane ve stres tip idrar kaçýrmasý olan hastalardaki fiziksel aktivite ve denge deðiþikliklerini, kontrol bireylere oranla objektif ve subjektif ölçütler eþliðinde karþýlaþtýrmaktýr. Ýkincil amaç ise, bu deðiþikliklerle idrar kaçýrma þiddet ölçütleri arasýndaki iliþkiyi deðerlendirmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Hastanemiz üroloji polikliniðine baþvuran, idrar kaçýrma nedeniyle transobturator teyp operasyonu uygulanan veya aþýrý aktif mesane (ýslak) semptomlarý bulunan toplam 14 hasta ile herhangi bir alt üriner sistem yakýnmasý olmayan 11 kiþi çalýþmaya dahil edildi.Ýdrar kaçýrma þiddeti subjektif olarak ICIQ-SF, IIQ-7, UDI-6, OAB-V8 ile, objektif olarak pad testi ile deðerlendirilirken, fiziksel aktivite IPAQ-SF ve tarafýmýzca hazýrlanan ‘Hareket Etmekten Kaçýnma Sorgulama Anketi’ ile deðerlendirildi. Denge deðerlendirmesi ise genel stabilite endeksi, göz açýk ve göz kapalý testleri ile yapýldý. Ayrýca, hastalara Tinetti denge ve yürüme testi, Berg ölçeði, Kalk ve yürü testi uygulandý.
BULGULAR: Ortanca yaþ 48(39-68) idi. Yaþam kalite deðerlendirmelerinde, fiziksel rol kýsýtlýlýðý hariç tüm parametrelerde istatistiksel anlamlý düþüþ belirlendi. Hasta grubunda, kontrol grubuna göre fiziksel aktivite düzeyinde anlamlý azalma olduðu saptandý. Ortanca metabolik eþdeðer (MET) skoru hasta grubunda 697(49-2400) karþýlýk kontrol grubunda 2100(580-2900) idi (p=0,001). Ayný þekilde “hareket etmekten kaçýnma anket” skoru hasta grubunda medyan 21.5 iken kontrol grubunda 16 olarak saptandý (p=0,004).Ýki grup arasýnda denge ve yürüme ölçümleri açýsýndan anlamlý fark gözlendi. Hastalarýn ortalama Tinetti denge ve yürüme testi, berg ölçeði, kalk ve yürü test, göz açýk test ve göz kapalý test deðerleri kontrol grubuna göre anlamlý olarak düþük iken stabilometri testi her iki grupta benzerdi. Korelasyon analizinde, denge testleri ile objektif ve subjektif idrar kaçýrma ölçütleri arasýnda iliþki bulunmadýðý, ancak “hareket etmekten kaçýnma anketi” ile idrar kaçýrma þiddeti arasýnda pozitif korelasyon olduðu saptandý.

TARTIÞMA ve SONUÇ: Ýdrar kaçýran hastalarda, kontrol bireylere göre fiziksel aktivite kýsýtlanmýþ, yaþam kalitesi azalmýþ, denge muayene ve ölçümlerinde anlamlý bozulma saptanmýþtýr. Bununla birlikte, idrar kaçýrmanýn objektif ve subjektif þiddet ölçümleri ile denge ölçekleri arasýnda anlamlý bir korelasyon saptanmamýþtýr.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmada tanýsý konulmamýþ plevral efüzyonlarda tek port video yardýmlý torakoskopik cerrahinin(VATS) diagnostik etkinliðini deðerlendirmeyi amaçladýk.
YÖNTEM ve GEREÇLER: 2014 ila 2018 yýllarý arasýnda Saðlýk Bilimleri Üniversitesi Antalya Saðlýk Uygulama ve Araþtýrma Merkezinde tanýsý konulamamýþ plevral efüzyon nedeniyle VATS uygulanan hastalarýn týbbi kayýtlarý incelendi. Yaþlarý 35 ila 88 arasýnda deðiþen (ortalama yaþ: 64,12) hastalarýn 41’i (%55,4) erkek ve 33’ü (%44,5) kadýndý. VATS iþlemi hastalarýn genel durumlarýna göre genel anestezi altýnda ya da local anestezi ve sedasyon eþliðinde uygulandý. Plevral drenaj ve/veya biopsi 1-2 cm insizyon yapýlarak tek port üzerinden gerçekleþtirildi. Ýþlem sonrasýnda port giriþinden tek bir göðüs dreni yerleþtirildi. Göðüs dreni en az 3 gün tutularak günlük drenaj miktarý 100 ml altýna düþtüðünde dren çekildi. Dren çekildikten bir gün sonra taburcu edilen hastalara ameliyat sonrasý 30. güne poliklinik randevusu verilerek klinik deðerlendirme yapýlarak kontrol akciðer grafileri istendi.
BULGULAR: Tüm hastalarda plevral sitoloji ve elli üç (%71,6) hastada plevral biopsi alýndý. Plevral biopsilerin patolojik inceleme sonuçlarýnýn %65,6’nda malign plevral hastalýk, %43,4’nda selim plevral hastalýk ve %3,7’nde tüberküloz tespit edildi. 74 hastanýn 60’nda (%81) VATS’ýn taný koydurucu olduðu tespit edildi. Plevrayý en sýk tutan akciðer kanseri tipinin adenokanser (%78,5) olduðu tespit edildi. Metastatik tümörlerin ise en sýk akciðerden (%46,6) ve ikinci sýklýkta memeden (%26,6) kaynaklandýðý gözlendi. Ýntraoperatif mortalite gözlenmedi.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Tek port VATS iþlemi, tanýsý konulamamýþ plevral patolojilerin taný ve tedavilerinde iyi tolere edilen güvenli bir iþlemdir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Primer açýk açýlý glokom (PAAG) olgularýnda santral kornea kalýnlýðý ile optik sinir baþý (OSB) parametreleri ve retina sinir lifi tabakasý (RSLT) arasýndaki iliþkinin üç boyutlu spektral alan optik koherens tomografisi (3D-OKT) ile deðerlendirilmesi.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu kesitsel çalýþmada, PAAG olan 144 hastanýn (79 kadýn, 65 erkek) toplam 144 gözü çalýþmaya dahil edildi. Olgular kalýn kornea grubu (Grup 1) ve ince kornea grubu (Grup 2) olarak sýnýflandýrýldý. Grup 1, SKK< 540μm ve Grup 2 SKK≥ 540μm olan gözleri temsil etti. OSB ve peripapiller RSLT kalýnlýðýnýn topografik ölçümleri 3D-OKT kullanýlarak yapýldý. Sonuçlar, santral kornea kalýnlýðý ile korele edildi.
BULGULAR: Olgularýn yaþ ortalamasý 63.6 ± 12.7 (47-69 yýl) idi. Her iki grup arasýnda yaþ, cinsiyet, sferik eþdeðer refraksiyon kusuru ve ortalama göz içi basýncý açýsýndan istatistiksel olarak anlamlý fark yoktu (sýrasýyla p = 0,52, p = 0,45, p = 0,34, p = 0,65). Olgularýn ortalama SKK'ý 556,6 ± 34,37 μm (468-635 μm) ve ortalama disk alaný 2.52 ± 0.47 mm2 (1.76-3.99 mm2) idi. SKK, çukurluk alaný (p = 0.03), çukurluk disk alaný oraný (p <0.005), yatay çukurluk disk oraný (p = 0.04) ve çukurluk hacmi (p <0.005) ile negatif korelasyon gösterirken, rim alaný (p = 0.025), rim hacmi (p = 0.015) ve inferior RSLT (p <0.005) ile pozitif korelasyon saptandý. Ýki grup arasýnda optik disk alaný, dikey çukurluk disk oraný, ortalama RSLT ve superior RSLT açýsýndan anlamlý fark yoktu (sýrasýyla p = 0.81, p = 0.516, p = 0.13, p = 0.14).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Santral kornea kalýnlýðý ince olan primer açýk açýlý glokom olgularýnda, çukurluk disk oraný, nöroretinal rimve retina sinir lifi tabakasý ile deðerlendirilen glokomatöz optik sinir hasarý daha yüksek oranda bulunmuþtur.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Psoriasis vulgaris (PV), geçmiþte deriye sýnýrlý, kronik, tekrarlayýcý bir hastalýk olarak kabul edilirken son yýllarda kronik sistemik inflamatuar bir hastalýk olduðu düþünülmektedir. Lipoprotein (a) [Lp(a)] fosfolipidler, kolesterol ve apolipoprotein B-100 türevinden oluþan, karaciðerde sentez edilen ve düþük dansiteli lipoprotein (LDL) benzeri moleküler yapýya sahip bir lipoproteindir. Serum düzeyleri diyetle alýnan lipid miktarýndan ve yaþam tarzý deðiþikliklerinden etkilenmemektedir. Bu çalýþmada psoriasis vulgaris hasta grubu ile saðlýklý grup arasýnda kan lipid düzeylerini ve Lp(a) düzeylerini karþýlaþtýrmayý ve bu þekilde psoriasisin ateroskleroza eðilim yaratýp yaratmadýðýnýn incelenmesi amaçlanmýþtýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Klinik ve/veya histopatolojik olarak kronik plak tip psoriasis vulgaris tanýsý alan 44 hasta ve herhangi bir hastalýðý olmayan saðlýklý 48 kiþi kontrol grubu olarak çalýþmaya alýndý. Hastalardan gece açlýðý sonrasý sabah venöz kan örnekleri alýnarak serum total kolesterol düzeyi, serum trigliserit düzeyi, serum yüksek dansiteli (HDL) kolesterol düzeyi, serum LDL kolesterol düzeyi, serum çok düþük dansiteli (VLDL) kolesterol düzeyi ve serum Lp (a) düzeyleri ölçüldü.
BULGULAR: Total kolesterol, trigliserid, HDL, LDL, VLDL kolesterol düzeyleri psoriasis ve saðlýklý kontrol gruplarý arasýnda istatistiksel olarak anlamlý bir fark yoktu (sýrasýyla p=0,071; p=0,374; p=0,060; p=0,421; p=0,759). Psoriasis grubundaki Lp (a) düzeyleri ise saðlýklý kontrol grubuna göre daha yüksekti (p<0,001).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Çalýþmamýzýn sonuçlarýna göre psoriasis hastalarýndaki yüksek Lp (a) deðerlerinin normal popülasyona göre aterosklerozun geliþimine daha fazla yatkýnlýk saðlayabileceði düþünülebilir. Diðer taraftan kardiyovasküler hastalýklarý olan psoriasisli hastalarda Lp(a) düzeyinin tayini aterosklerotik ve vazookluziv patolojilerin deðerlendirilmesinde uygun bir taný aracý olabilir

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Genel cerrahi pratiðinde pek çok farklý nedenle stoma oluþturulmaktadýr. Stoma kapatýlmasý her ne kadar minör bir cerrahi iþlem olarak deðerlendirilse de ciddi komplikasyonlar ve uzun hastanede yatýþ süreleri ile iliþkili olabilmektedir. Bu çalýþmamýzda Santulli enterostomi ve konvansiyonel teknikler ile oluþturulmuþ ostomilerin kapatýlmasý sonuçlarýný karþýlaþtýrmayý amaçladýk.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Ocak 2008 ile Aralýk 2016 tarihleri arasýnda kliniðimizde jejunal veya ileal seviyeli stoma oluþturulmuþ 305 hasta çalýþmaya dahil edildi. Santulli tekniði ile ostomi oluþturulan hastalar çalýþma grubuna ve konvansiyonel tekniklerle stoma oluþturulan hastalar kontrol grubuna dahil edildi. Hastalarýn demografik verileri, stoma kapama tekniði, oral alým ve yatýþ süreleri deðerlendirildi.
BULGULAR: Ortanca yaþý 67 (17-83) olan 199 erkek ve 106 kadýn hasta çalýþmaya dahil edildi. Toplamda hastalarýn %76,7’sine loop ostomi, %11,8’ine bitiþik ostomi, %6,2’sine santulli enterostomi ve %5,3’üne end ostomi açýlmýþtý. Stomalarýn %24,7’si acil þartlarda oluþturulmuþtu ve %5,2’si jejunal seviyedeydi. Ostomi açýlmasýndan kapatýlmasýna dek geçen ortalama süre açýsýndan iki grup benzerdi (24,9 ve 24,1 hafta, p=0.73). Ostomi kapatýlmasýnda santulli grubunda stapler kullanýmý daha sýktý (%63,2 ve %34,6, p= 0.01). Santulli grubunda ostomi kapatýlmasý sonrasý oral alým daha erken (2 ve 4 gün, p< 0.001) ve hastanede yatýþ süresi daha kýsaydý (3 ve 6 gün, p= 0.001).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Santulli enterostomi özellikle proksimal seviyede stoma oluþturulmasý gereken olgularda iyi bir alternatif olduðu bilinmektedir. Çalýþmamýzda Santulli enterostominin diðer tekniklere göre stoma kapatýlmasý esnasýnda da daha avantajlý olduðu saptanmýþtýr.

Gevþek iris sendromu (GIS) ilk kez 2005 yýlýnda Chang ve arkadaþlarý tarafýndan alfa blokör kullanan hastalarda tariflenmiþtir. Tamsulosin, selektif alfa adrenerjik reseptör antagonisti olup benign prostat hiperplazisinin tedavisinde sýklýkla reçete edilmektedir ve ameliyat sýrasýnda GIS geliþimi ile güçlü bir iliþkisi olduðu gösterilmiþtir. GIS geliþimine neden olabilen diðer ilaçlar ise alfuzosin, doksazosin, terazosin, finasterid, labetalol, mianserin, klorpromazin, donepezil ve diðer antipsikotik ajanlardýr. Literatüre bakýldýðýnda GIS geliþimine iliþkin patofizyolojik deðerlendirmenin çok açýk olmadýðý gözlenmektedir. Yapýlan çalýþmalarýn çoðu tamsulosin temel alýnarak yapýlan karþýlaþtýrma çalýþmalarý veya olgu sunumlarý þeklindedir. Biz bu çalýþmada bu patofizyolojiye farklý bir bakýþ açýsý kazandýrarak ve biraz da hipotetikal olarak ilaçlarýn kimyasal bileþiklerini inceledik. Kimyasal formüllerini ve farmakolojik etkilerini birlikte irdeledik. Tamsulosini, GIS yapan diðer alfa blokörler ile karþýlaþtýrdýðýmýzda yapýsýnda bulunan sülfonamid gurubunun bir neden olabileceðini düþündük.

Genel anestezi indüksiyonu ve idamesi için kullanýlan halojenize inhaler anestezik ajanlar, geçici transaminaz yüksekliðinden ölümcül olabilen hepatik nekroza kadar deðiþen aralýkta karaciðer hasarýna neden olabilirler. Bu yan etkileri nadir görülür ancak ciddi morbidite ve mortaliteye yol açabilir. Biz burada obezite cerrahisi için genel anestezi alan ve sonrasýnda ciddi transaminaz yüksekliði geliþen bir hastayý sunuyoruz.

Nuck kanalý hidroseli kadýnlarda çok nadir görülen bir durumdur. Otuz yaþýnda kadýn hasta kliniðimize sað kasýk bölgesinde ele gelen siþlik þikayeti ile baþvurdu. Ultrasonografik bulgularý Nuck kanalý hidroseli ile uyumlu idi. Hidroselin cerrahi rezeksiyonu yapýldý ve histopatolojik bulgularýn taný ile uyumlu olduðu tespit edildi.

Psikolojik polidipsi, psikiyatrik rahatsýzlýðý olan hastalarda %20’ye varan oranlarda görülebilmektedir.Polidipsi, su intoksikasyonu olarak tanýmlanan ve ölümcül olabilen hiponatremiyle sonuçlanabilir. Su intoksikasyonlarýnda, baþ aðrýsý, bulantý, nöbet ve komaya varansemptomlar gözlenebilir.
Bu olgu sunumunda; yirmi sekiz yaþýnda, þizofreni tanýsý olan hastada geliþen hiponatremi ve buna baðlý geliþen ensefalopati tablosu güncel literatür eþliðinde deðerlendirilmektedir. Hastamýzda, su intoksikasyonuna baðlý geliþen hiponatremi, nöbet, serebral ödem bulunmaktaydý. Yoðun bakýma alýnan hastanýn tedavisi yapýlarak 3.günde dahiliye servisine taburcu edildi.