GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu retrospektif çalýþma ile ülkemizin iki farklý bölgesinde yaþayan ve iki farklý branþ tarafýndan deðerlendirilen çocuklardaki deri hastalýklarý prevalansýný araþtýrmayý amaçladýk.
YÖNTEM ve GEREÇLER: 2010 yýlýnda Kahramanmaraþ Elbistan Devlet Hastanesi Dermatoloji polikliniðine baþvuran 0-16 yaþ arasýndaki 2307 çocuk ile Ýstanbul Paþabahçe Devlet Hastanesi Pediatri polikliniðine dermatolojik þikayetlerle baþvuran 418 çocuk, otomasyon dosya sisteminden retrospektif olarak analiz edildi. Toplam 2725 hasta demografik verilere ve tanýlara göre gruplandýrýldýlar.
BULGULAR: 0-16 yas arasýndaki 2725 çocuk hastanýn 1470’i kýz (%53.9), 1255’i erkekti (%46.1). Hastalarýn ortalama yaþý 9,5 ± 5.2 yýldý. En sýk görülen hastalýk grubu enfeksiyöz hastalýklar olup (%25.8), bunu ekzemalar (%21.2), akne (%17.3) ve diðer gruplar (%16.6) izlemekteydi. Enfeksiyöz hastalýklar içinde 412 hasta (%15.1) ile viral hastalýklar en sýk görülendi. Ekzema grubu içinde kontakt dermatit 194 hasta (%7.1) ile en sýk görülendi. Genel olarak bakýldýðýnda tüm hastalýklar içinde %17.3 ile akne ilk sýrada yer almaktaydý. Hastalýk gruplarýnýn polikliniklere göre daðýlýmýnda; dermatoloji kliniðinde en sýk görülen 3 hastalýk akne (%20.3), viral infeksiyonlar (%14.2) ve kontakt dermatit (%8.2) iken pediatri kliniðinde en sýk görülen 3 hastalýk ürtiker (%23.2), viral infeksiyonlar (%19.9) ve diaper dermatitti (%19.4).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Pediatrik dönemde görülen deri hastalýklarý ile ilgili epidemiyolojik veriler az olduðu için pediatri ile ilgili diðer branþlarla iþ birliði içerisinde gerçekleþtirilecek olan geniþ çaplý epidemiyolojik çalýþmalarýn; saðlýk eðitim proðramlarýnýn düzenlenmesi ve koruyucu hekimlik açýsýndan yararlý olabileceðini düþünmekteyiz.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Çalýþmamýzda gliserol trinitrat, esmolol ve lidokainin entübasyona hemodinamik yanýt üzerine olan etkilerini araþtýrmayý amaçladýk.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Etik kurul onayý alýnmasýnýn ardýndan ASA I–II risk grubunda, ortalama ameliyat süresi 45–90 dk olacak 90 olgu çalýþmaya alýnarak rastgele 3 gruba ayrýldý. Grup G (gliserol trinitrat)’ye 25 μg gliserol trinitrat, Grup E (esmolol)’ye 1 mg/kg esmolol ve Grup L (lidokain)’ye 1,5 mg/kg lidokain intravenöz (iv) uygulandý. Propofol ve roküronyum bromür ile anestezi indüksiyonu saðlandý. indüksiyonu takiben ve entübasyon sonrasý hemodinamik deðerler kayýt edildi. Entübasyon sonrasý sistolik arteriyel kan basýncýnýn kontrol deðerinin %20 üzerine çýkmasý halinde 50 μg fentanil uygulandý. Anestezi idamesine %65 N2O - %35 O2 karýþýmý içinde %2 sevoþuran ile devam edildi.
BULGULAR: Gruplar arasýnda entübasyona hemodinamik yanýtý baskýlama açýsýndan anlamlý farklýlýk olmadýðý belirlendi. Ancak Grup L’de entübasyon aþamasýndaki KAH, SKB ve DKB’ý kontrol deðerlerine göre anlamlý arttý (p<0.05). Grup E’de entübasyonla KAH ve SKB’ýnda anlamlý bir artýþ olmadý. Entübasyon sonrasý opioid tüketimi Grup L’de daha fazlaydý (p<0.05).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Entübasyona reþeks yanýtý baskýlamakta çalýþma dozlarýnda kullanýlan üç ilacýn da yetersiz olduðu, ancak esmololün entübasyona baðlý hemodinamik yanýtý daha iyi önlediði kanýsýna varýldý.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Non alkolik yaðlý karaciðer hastalýðý (NAFLD) son dönem karaciðer hastalýðýna ilerleyebilen ve önemi her geçen gün daha da artan klinik ve patolojik bir durumdur. NAFLD’ye metabolik sendrom (MS) sýklýkla eþlik edebilmekte ve bu durum prognozu olumsuz yönde etkilemektedir. Bu çalýþmanýn amacý poliklinið imizde NAFLD tanýsý alan hastalarýmýzda MS sýklýðýný ve MS bileþenlerin daðýlýmýný incelemektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Ýç hastalýklarý polikliniðimizde en az 3 aydýr sebat eden alanin aminotransaminaz (ALT) ve/veya aspartat aminotransaminaz (AST) yüksekliði bulunan, iki radyoloji uzmaný tarafýndan ultrasonografik görünüm itibariyle NAFLD lehine bulgu saptanmýþ, viral hepatit markýrlarý, otoimmün hepatit markýrlarý, monotest, seruloplazmin, alfa-1 antitripsin tetkikleri yapýlarak kronik karaciðer hastalýðýnýn diðer nedenleri dýþlanmýþ ve bu þekilde NAFLD tanýsý almýþ 28 hasta çalýþmaya dahil edildi (Grup I). Kontrol grubu olarak yaþ ve cinsiyet açýsýndan hasta grubu ile benzerlik gösteren 28 saðlýklý gönüllü (Grup II) alýndý. Olgularýn açlýk kan þekeri, lipid profili, ALT, AST, total protein, albümin, ürik asit testleri incelendi, arteryel kan basýncý deðerleri, vücut aðýrlýklarý, boylarý, bel çevreleri ölçülerek kaydedildi. Alkol kullanýmý bulunan, viral ve/veya otoimmün hepatiti bulunan, böbrek yetmezliði, KOAH, karaciðer sirozu, DM tanýlarý bulunan, NAFLD‘ye neden olabilecek ilaç kullanan hastalar çalýþma dýþý býrakýldý. MS tanýsýnda NCEP ATP III’ün 2005’de revize edilen taný kriterleri kullanýldý. istatistiksel analizler için SPSS for Windows 16.0 programý kullanýldý.
BULGULAR: NAFLD’li 28 olgunun 21’i kadýn, 7’si erkek, yaþ ortalamasý 49.57±7.85’di. Kontrol grubunun 24’ü kadýn, 4’ü erkek, yaþ ortalamasý 47.00±7.09’du. Yaþ ve cinsiyet açýsýndan gruplar arasýnda istatistiksel anlamlý farklýlýk bulunmadý (p>0.05). Gruplar vücut aðýrlýðý, boy, beden kitle indeksi açýsýndan benzer bulunmakla birlikte, NAFLD’li hastalarýn bel çevreleri kontrollere göre anlamlý yüksek bulundu (p<0.05). Açlýk kan þekeri, trigliserid, LDL, total kolesterol, ALT, AST, serum albümin, ürik asit düzeyleri hasta grubunda istatistiksel anlamlý yüksek, HDL anlamlý düþük bulundu (p<0.05). Sistolik kan basýncý ve diyastolik kan basýncý Grup I’de Grup II’ye oranla istatistiksel anlamlý yüksek bulundu (p<0.05). Grup I’de MS sýklýðý %75 (21 hasta), Grup II’de %21.43 (6 hasta) idi; gruplar arasýndaki fark ileri derecede anlamlý bulundu (p<0.001).
TARTIÞMA ve SONUÇ: NAFLD’li hastalar MS bileþenlerinin tümü açýsýndan yüksek risk altýndadýr. Tedavide tüm bu bileþenlerin kontrolü ayrý ayrý hedeþenmeli, kilo kontrolü yanýnda bel çevrelerinin ideal seviyelere getirilmesi de mutlaka tedavi hedeþerinin arasýnda yer almalýdýr.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Gastrointestinal stromal tümörler (GiST), gastrointestinal sistemi tutan, normalde barsak duvarý nda bulunan intestinal pace maker hücrelerin (interstisyal Kajal hücreleri-ICC) veya bu hücrelerin prekürsörlerinin neoplastik transformasyonundan orijin aldýðý düþünülen mezenkimal tümörlerdir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: GiST patogenezinde çeþitli hücre siklus regülatörleri özellikle p16 nýn önemli rolü mevcuttur ancak, prognostik deðeri hakkýnda tartýþmalar devam etmektedir. p16 protein kaybýnýn yüksek riskli GiST’ler ile baðlantýlý olduðu düþünülmektedir.
BULGULAR: Son zamanlardaki çalýþmalarda p16 protein ekspresyonu kötü prognostik faktör olarak deðerlendirilmektedir. Bu çalýþmada; 1999-2009 yýllarý arasýnda Haydarpaþa Numune Eðitim ve Araþtýrma Hastanesinde GiST tanýsý alan 43 olguya ait parafin blok ve rapor arþivi incelendi.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Ýmmunhistokimyasal yöntem ile p16INK4a çalýþýldý. Sonuçlar ýþýk mikroskopisinde boyanma yoðunluklarý açýsýndan deðerlendirildi. p 16 ile kuvvetli (+++) boyanma gösteren tüm olgular risk kategorizasyonuna göre yüksek risk grubuna dahildi. Çok düþük, düþük, intermediate risk grubundaki olgularýn hiçbirinde p16 ile kuvvetli boyanma saptanmadý. Bu sonuç istatistiksel olarak anlamlý olup immunohistokimyasal yöntem ile p 16 ekspresyonunun belirlenmesinin GiST lerde baðýmsýz ve uygun bir prognostik parametre olarak kullanýlabileceðini göstermiþtir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Geliþimsel kalça displazisi (GKD) çocukluk döneminde sýk görülen, tanýnýn gecikmesi durumunda morbiditeye neden olabilen bir hastalýktýr. Bu çalýþmanýn amacý yenidoðan döneminde GKD tanýsýnda tarama amaçlý yapýlan kalça ultrasonografisinin(USG) önemini literatür eþliðinde incelemektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Ocak 2010- Kasým 2010 tarihleri arasýnda çocuk polikliniðine yenidoðan döneminde baþvuran 181 hasta ailelerin onamý alýndýktan sonra çalýþmaya alýndý. Doðumsal anomalileri olan bebekler çalýþma dýþý býrakýldý. Fizik muayenesinde anomali saptanmayan hastalara GKD saptanmasý amacýyla 6- 12 hafta arasý USG incelemesi yapýldý.
BULGULAR: Çalýþmaya dahil edilen 181 olgunun 108’i (% 59,7) kýz, 73’ü (% 40,3) erkek idi. Beþ olguda (% 2.8) GKD saptandý. inceleme sonucu Graf metoduna göre sýnýþandýrýldýðýnda 80’i (%44,2) tip Ia, 96’sý (%53) tip Ib, 4’ü (%2,2) tip iIave 1’i (%0,6) tip IIb kalça saptandý. Çalýþmamý zda tip IIa, IIb, III ve IV kalçalar displazik kabul edildi. Displazik kalça saptanan olgularýn tamamý nýn cinsiyeti kýz ve sol taraf etkilenmiþti. Patolojik GKD saptanan olgulara tedavi olarak çift bez önerildi ve dört hafta sonra kontrole çaðrýldý. Kontrolde sadece 1 hastada düzelme olmadýðý saptandý ve atele alýndý. Bu olgunun takibinde displazinin düzeldiði saptandý.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Literatürde saðlam çocuk takibinde fizik muayenenin dikkatli þekilde yapýlmasý ve risk faktörü varsa 4- 6 haftada USG istenmesi önerilmektedir. GKD tanýsýnýn erken konulmasý hem hastanýn yaþam kalitesini artýrmakta hem de ileri ki süreçte gerekebilecek cerrahi giriþimleri önleyebilir. Bu nedenle non invaziv, ucuz, kolay ulaþýlabilir ve radyasyon içermemesi gibi avantajlarý nedeniyle USG GKD’ nin erken dönemde tanýsýnda önemli bir yer tutmaktadýr.

Ýmmünoloji ve genetik, týbbýn hýzlý geliþen bilim dallarýdýr. Bu geliþmenin sonucu gittikçe artan yeni ve kendine özgü terminolojiler ve teknikler ortaya atýlmaktadýr. Öte yandan immünoloji ve genetik diðer týp dallarýyla taný ve tedavi alanlarýnda entegre olmuþtur. Bu derlemede immünoloji ve genetik bilimlerinin temel terimleri sunulmuþtur.

Çocukluk çaðýnda megaloblastik aneminin en sýk görülen sebebi vitamin B12 ve folik asit eksikliðidir. Eksikliði olan küçük çocuklar irritabilite, kusma, apati, hipotoni gibi nörokognitif retardasyon ve anemi,pansitopeni gibi hematolojik belirtiler gösterirler. Biz bu olguda, kliniðimize yorgunluk, megalobalastik anemi ile seyreden soluklukla getirilen 11 aylýk bebeði sunduk. Annenin serum vitamin B12 konsantrasyonu düþüktü. Bebeklik döneminde diyete baðlý vitamin B12 eksikliði az görülür. Rapor edilen olgular genellikle annelerinin vit B12 düzeyi düþük, anne sütü ile beslenen bebeklerdir. Biz, vitamin B12 düzeyleri sadece hematolojik parametreler deðil ayný zamanda çocuklarýn nörolojik geliþimleri içinde çok önemli rol oynadýðýndan, hamilelik ve laktasyon dönemi boyunca tüm annelerin hayvansal kaynaklý gýdalarla ve vit B12 takviyeli vitaminlerle desteklenmesi gerektiði sonucuna vardýk.

Sývý-elektrolit dengesizliði özellikle yoðun bakým ünitelerinde tedavi gören hastalarýn en önemli sorunlarýndan biridir. Bu sorunlardan gerek hipernatremi, gerek hiperpotasemi ayrý bir öneme sahiptir. Olgu sunumlarýmýzda peroperatif dönemde elektrolit dengesizliklerini belirlediðimiz ve baþarýlý þekilde tedavi ettiðimiz iki olgumuzu sunarak konuyu tartýþmayý amaçladýk.