GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu araþtýrma; hastanelerde ortopedik týbbi malzemelerin satýn alýnmasý, depolanmasý ve klinikte kullanýlmasý aþamalarýnda yaþanan sorunlarý belirlemek, çözüm önerilerini ortaya koymak ve ortopedik malzemelere odaklanmanýn nedenlerini belirlemek amacýyla yapýlmýþtýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Araþtýrmada yüzyüze görüþme ile çalýþmacýlar tarafýndan hazýrlanan anket yöntemi kullanýlmýþ ve 2011 yýlýnda uygulanmýþtýr. Araþtýrmada tesadüfi örnekleme yöntemi seçilmiþ ve anketi eksiksiz yanýtlayan 181 kiþi örneklem olarak belirlenmiþtir. Eksik doldurulan 9 anket deðerlendirmeye alýnmamýþtýr. Ankette beþli Likert ölçeði uygulanmýþ ve anketin deðerlendirilmesinde SPSS 15,0 istatistik yazýlýmý kullanýlmýtýr.
BULGULAR: Araþtýrma kapsamýna; ortopedi ve travmatoloji hekimleri ve satýnalma ile depo sorumlularý dahil edilmiþtir. Asistanlar kapsam dýþýnda býrakýlmýþtýr. Anketi, araþtýrma konusunda deneyimli yetkililerin doldurmasý saðlanmýþtýr.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Genel olarak ortopedik malzemelerin klinikte kullanýlmasý aþamasýnda %72.4, satýn alýnmasý aþamasýnda %66.9 ve depolanmasý aþamasý nda %52.5 oranýnda sorun yaþandýðý belirlenmiþtir. Bu sorunlara yönelik farklý çözüm önerileri tespit edilmiþtir. Ortopedik týbbi malzemelere odaklanmanýn en önemli nedeni, hizmet kalitesini arttýrmak olarak belirlenmiþtir. Araþtýrmanýn üst yönetimin ortopedik týbbi malzemelerle ilgili yönetsel kararlarýnda destekleyici olacaðý varsayýlmaktadýr.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Yoðun bakým ünitesinde (YBÜ) yatak baþý yükseltme ventilatör iliþkili pnömoniden (VÝP) korunmak için kolay ve etkili yöntemdir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþmamýzda YBÜ’nde bu uygulamanýn her gün hatýrlatýlmasýnýn uygulamaya katkýsý olup olmadýðýný araþtýrmayý amaçladýk.
BULGULAR: Ýleriye dönük kohort çalýþma 22 yataklý göðüs hastalýklarý YBÜ’de Aralýk 2010 ve Ocak 2011 de yapýldý. Çalýþma yürütücüleri dýþýnda ünitedeki diðer çalýþanlarýn gözleme dayalý çalýþmadan haberi yoktu. Aralýk ayýnda her gün sabah 08: 00 de ve akþam 17: 00 de 22 YBÜ yataðý için hasta baþlarýnýn 30–45 derecede veya düz olup olmadýklarý kayýt edildi.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Ocak ayýnda her gün yatak sorumlu hemþirelerine yatak baþý yükseltmesi söylendi ve 08: 00 ve 17: 00? de yatak baþý durumu tekrar kayýt edildi. Enfeksiyon hemþiresi her iki ayda VÝP olgularýný kayýt etti. Aralýk ayýnda 1 hastada VÝP geliþti ve 12. gün yaþamýný yitirdi. Ocak 2011 de 3 VÝP, 1 aspirasyon pnömonisi ve 4 hasta toplam 64 gün YBÜ de yatýrýldý, 1 hasta yaþamýný yitirdi. YBÜ’lerinde yatak baþý yükseltilmesi gereði her gün, belli saatlerde, nöbet þifti deðiþiminde hatýrlatýlmasý uygun olmayan yatak baþ pozisyon sayýlarýný azaltýr. Bu yöntem YBÜ kalýþ gününü kýsaltýr, ülke gelirine katký, enfeksiyona baðlý mortalitede azalma saðlar.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Ýntestinal metaplazinin Helicobacter pylori enfeksiyonu ile sýký bir birliktelik gösterdiði, Helicobacter pylorinin intestinal metaplazi patogenezinde kolaylaþtýrýcý rol oynadýðý birçok kaynakta bildirilmiþtir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalýþmanýn amacý Siverek bölgesindeki Helicobacter pylori sýklýðýný belirlemek ve intestinal metaplazi ile birlikteliðini saptamaktýr.
BULGULAR: Toplam 157 olguya ait endoskopik biyopsi materyalini retrospektif olarak deðerlendirdik.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Helicobacter pylori 69 (%43,9) hastada pozitif olarak saptandý. Helicobacter pylori earlýðý ile intestinal metaplazi arasýnda anlamlý bir iliþki bulunamadý.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmada, hastanemizde mamografi ve ultrasonografi ile tespit edilen ve sonrasýnda patolojik deðerlendirilmesi yapýlan lezyonlarýn BI-RADS skorlarý ile patolojik sonuçlarýnýn karþýlaþtýrýlmasý, her kategori için sensitivite, spesifisite, pozitif ve negatif prediktif de¤erlerin hesaplanmasý, bulgularýn literatür ile karþýlaþtýrýlmasý ve kliniðimizin performansýnýn deðerlendirilmesi amaçlanmýþtýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþmamýza Mayýs 2008 ve Aralýk 2010 tarihleri arasýndaki 32 aylýk dönemde, Haydarpaþa Numune Eðitim ve Araþtýrma Hastanesi Radyoloji Kliniði mamografi ünitesine baþvuran 9703 olgunun mamografi tetkikleri ve ek olarak yapýlan ultrasonografileri dahil edildi. Bu incelemeler ile tespit edilen ve sonras›nda kliniðimizde biyopsi uygulanan ya da hastanemizde opere edilen lezyonlarýn patolojik sonuçlarý ile BI-RADS skorlarý karþýlaþtýrýldý.
BULGULAR: Patolojik taný verilen toplam 419 hastadan kategori 1, 2, 3 grubunda yer alanlar benign yani hastalýk açýsýndan radyolojik olarak negatif kabul edildi. Benzer þekilde kategori 4 ve 5 grubunda yer alanlar ise radyolojik olarak malign yani pozitif kabul edildi. Kategori 1, 2 veya 3 grubunda yer alan toplam 175 hastadan 169’u benign, 6’sý malign idi. Kategori 4, 5 grubunda ise toplam 244 hastadan 136’sý benign, 108’i malign idi. Bu þekilde yapýlan gruplamalar patoloji sonuçlarý ile karþýlaþtýrýlarak sensitivite, spesifisite, doðruluk, pozitif prediktif de¤er(PPD) ve negatif prediktif deðer(NPD) hesaplandý. Kategori gruplamasý için sensitivite % 94,5, spesifisite % 55,4, pozitif prediktif deðer % 43,0, negatif prediktif deðer % 95,6 olarak bulundu.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Çalýþmamýzda elde edilen sensitivite, spesifisite, pozitif prediktif deðer ve negatif prediktif deðerler literatürdeki benzer çalýþmalar ile uyumlu bulunmuþtur. Ayrýca çalýþmamýz sýrasýnda, benign olarak kategorize edilmelerine karþýn klinisyenlerin talebiyle çok sayýda hastaya yapýlan biyopsilerin, beklendiði gibi benign sonuçlar verdiðini ve bu durumun zaman, emek ve maliyet artýþýna neden olduðunu gördük. Yani BI-RADS uygulamasýnýn sadece radyoloji kliniði tarafýndan deðil, meme hastalýklarýnýn taný ve tedavisinde rolü bulunan diðer dallara mensup hekimler tarafý ndan da benimsenmesinin yöntemin etkinliðini artýracaðýný düþündük.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Son yýllarda pnömoni tedavisinde erken ve etkili antibiyotiklerin kullanýmý ile akciðer apselerin insidansý azalsa da, hala nadir olarak görülmektedir. Bu çalýþmada, kliniðimizde nekrotizan akciðer enfeksiyonlarýna baðlý, piyojenik bakterilerle oluþan, akciðer apsesi tanýsý alan olgularýn etyolojik ve klinik özelliklerini deðerlendirmeyi amaçladýk.
YÖNTEM ve GEREÇLER: 2002–2008 yýllarý arasýnda Süreyyapaþa Hastanesi 3. kliniðinde, 11 akciðer apseli ( K/E = 2/9, yaþ ortalamasý: 44( 23-65 yýl )) olgu geriye dönük olarak incelendi.
BULGULAR: En yaygýn risk faktörü pnömoni tedavisinin gecikmesi, diyabet ve yaþtý (sýrasýyla: n= 4, 3, 3). En sýk semptom öksürük-balgam ve halsizlikti (sýrasýyla: n=9, 6). Apselerin radyolojik yerleþiminde fark yoktu. Bakteriyolojik çalýþmalar etkeni belirlemede yardýmcý olmadý. Ayýrýcý taný ve bakteriyolojik örnekleme amacýyla bronkoskopi kullanýldý (n=9 ). Tedavide, genellikle 4 haftadan 4 aya kadar uzayan sürelerde, amoksisilin-sulbaktam ve/veya clindamisin kullanýldý. Tüm olgular klinik ve laboratuar olarak düzelirken; radyolojik olarak 5 olguda tam düzelme, 5 olguda sekelli düzelme görüldü. 1 olguda radyoloji ayný kaldý, cerrahi gerektiren vaka olmadý.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Sonuç olarak; kliniðimizde takip edilen akciðer apseli olgularda etkeni saptamada yetersiz kalýnsa da ampirik tedavi ile baþarýlý sonuçlar alýnmýþtýr.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý, Yozgat’ta yaþayan gebelerin normal vaginal doðum ve sezaryen seksiyonun pelvik taban saðlýðý üzerine olan etkilerini anlama düzeylerini belirlemektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Kliniðimize Temmuz 2011-Ocak 2012 arasýnda baþvuran toplam 322 hasta göre bu kesitsel çalýþmaya dahil edildi. Hastalar maternal eðitim düzeylerine göre dört gruba bölündü. Grup 1 hiç okula gitmeyen kadýnlardan oluþuyordu. Grup 2’deki hastalarýn ilköðretim diplomasý vardý. Grup 3’teki kadýnlarýn lise diplomasý vardý. Grup 4 üniversite mezunu deneklerden oluþuyordu. Katýlan kadýnlara yüz yüze görüþme metodu ile ayrýntýlý bir anket uygulandý. Hem demografik bilgiler hem de deneðin vaginal doðum ya da sezaryen seksiyo sonrasý pelvik tabanýn durumu hakkýndaki bilgileri deðerlendirildi.
BULGULAR: Anne eðitim düzeyi ile gebelerin doðum þeklinin pelvik taban üzerine olan etkileri hakkýndaki farkýndalýklarý arasýndaki iliþki araþtýrýldý. Deneklerin eðitim düzeyi arttýkça vaginal doðum ya da sezaryen seksiyonun üriner inkontinansý artýrýp artýrmadýðý sorularýna ‘hayýr’ yanýtlarýnýn yüzdesi de anlamlý þekilde artmaktaydý (p<0.05). ilginç bir þekilde, hastalarýn %65.9’u pelvik taban kas egzersizlerinin mesane ve/veya barsak problemlerini azaltmaya yardým edip etmediði sorusuna ‘evet’ dedi (p<0.05).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Çalýþmamýza katýlan hastalar doðum þekli ne olursa olsun, gebelik sonrasý üriner inkontinansý n arttýðýný ifade ettiler. Pelvik taban kaslarýný kuvvetlendirici egzersizlerin doðum sonrasý üriner ve/veya fekal inkontinansý azaltýcý etkisi olduðuna inananlar anlamlý þekilde daha fazlaydý.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Son 20 yýlda, perinatal ve neonatal týp alanýndaki geliþmelere paralel olarak prematüre doðan bebeklerin yaþam oranlarý artmýþtýr. YDYBÜ’de yatarak takip edilen gestasyon yaþý 36 hafta ve altýnda olan 59 prematüre bebek alýndý ve bu bebeklerin demografik özellikleri, klinik bulgularý ve prognozlarý deðerlendirildi.
YÖNTEM ve GEREÇLER: En yüksek mortalite oranlarý doðum aðýrlýklarý 999 gr altýnda (%31,5) ve gestasyon yaþý 28 hafta ve altý olan olgularda (%26,3) saptandý. Olgularýn ventilatörde (SIPPV/SIMV+VG) kalma süreleri 4,52±10,2 gün, CPAP süreleri ise 1,5±2.12 gün idi.
BULGULAR: Tüm olgularda BPD oran› %6,7, 28 haftanýn altýndaki bebeklerde %15,8 idi. Doðum aðýrlýklarýna ve gestasyon yaþýna göre BPD gözlenme oranlarý arasýnda istatistiksel olarak ileri düzeyde anlamlý farklýlýk saptanmadý (p>0,05). Doðum aðýrlýklarýna ve gestasyon yaþý 28 hafta ve altý olan olgularda IVK (evre 2-3) oraný anlamlý düzeyde yüksekti (p<0,01). PR oraný %6,7, 1000 gr altýndaki olgularda %18,8 idi. PR oraný 500-999 gr arasýnda olan olgularda anlamlý þekilde yüksek saptandý (p: 0,027).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Sonuç olarak, YDYBÜ’mizde takip edilen 28 hafta ve 1000gr altýndaki bebeklerde saðkalým oranlarý yüksektir, ayrýca BPD, PR, ÝVK ve NEK gibi erken neonatal komplikasyon oranlarý düþüktür.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Faktör V Leiden (FVL) gen mutasyonu, tromboza eðilim yaratan genetik risk faktörleri arasý nda en sýk görülenlerden biridir. Bu çalýþmada son iki yýlda Haydarpaþa Numune Eðitim ve Araþtýrma Hastanesine tromboz saptanan olgularda, FVL gen mutasyonunun sýklýðýný, arteriyel ve venöz tromboz ile iliþkisini araþtýrmayý amaçladýk.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Gözlemsel, olgu- kontrollü, retrospektif olarak tasarlanan çalýþmaya, 2008-2010 tarihleri aras›nda nöroloji, genel cerrahi, iç hastalýklarý kliniklerinde yatarak veya ayaktan izlenen, arteriyel ve/veya venöz trombozu klinik olarak saptanan ve radyolojik yöntemler ile de trombozu kanýtlanmýþ ve FVL gen mutasyonu tetkiki yapýlmýþ olgular alýndý. Periferik kandan DNA izolasyonu sonrasý nda FVL 1691 nükleotid mutasyonu Real-time PCR yöntemi ile çal›fl›ld›. PCR’› takiben 100-300 ngr genomik DNA kullan›larak erime e¤risi analizi ile mutasyon varlýðý deðerlendirilmiþtir. Çalýþmada elde edilen bulgular deðerlendirilirken, istatistiksel analizler için NCSS (Number Cruncher Statistical System) 2007&PASS 2008 Statistical Software (Utah, USA) programý kullanýldý.
BULGULAR: Çalýþmaya 67 trombozlu olgu ve kontrol grubu olarak 22 olgu alýndý. Trombozlu grubun yaþ ortalamasý 42,94±14,52 (Ortalama ± 1 Standart Sapma), cinsiyet daðýlýmý 37 (%55,2) kadýn, 30 (%44,8) erkek iken; kontrol grubunun yaþ ortalamasý 42,09±11,19 (Ort. ± 1SD), cinsiyet daðýlýmý 13 (%59,1) kadýn, 9 (%40,9) erkek þeklindeydi. Çalýþmamýzda 67 trombozlu olgunun 18(%26.9)inde, 22 kontrol grubunun 5(%22.7)’inde FVL mutasyonu pozitif bulundu. Trombozlu grupta FVL mutasyonu pozitif saptan 18 olgunun 16(%23.9)’s›nda FVL heterozigot mutant, 2(%3)’sinde ise homozigot mutant bulundu.
TARTIÞMA ve SONUÇ: FVL mutasyon sýklýðý ülkemizde, gen polimorfizminden söz ettirecek kadar yaygýn olmakla birlikte tek baþýna heterozigot mutant varlýðý, santral/periferik, gerek arteryel, gerekse venöz tromboz için bir risk faktörü gibi görünmemektedir. Olgu sayýsýnýn az olmasý nedeni ile homozigot mutant olgularýn tromboz risk deðerlendirilmesini yapamamakla birlikte, FVL gen mutasyonunun varlýðýnda, tromboz riski ilave diðer genetik ve edinsel risk faktörlerine baðlý gibi görünmektedir.

Nöbet sonrasý iki taraflý humerus anatomik boyun kýrýðý geçirilmesi ve sonrasýnda osteonekroz geliþmesi çok az görülen bir durumdur. Bu yazýda her iki omuz bölgesinde çýkýk olmaksýzýn hareket kýsýtlýlýðý ve aðrý ile baþvuran, radyolojik deðerlendirmesinde her iki humerus anatomik boyun kýrýðý tespit edilen ve çok kýsa süre içinde her iki humerus baðýnda osteonekroz geliþmiþ olan 33 yaþýnda erkek hasta sunuldu. Tonik-klonik nöbetlerin eþlik ettiði “Stiffman sendromu” (SMS) tanýsý konulan hastaya öncelikle sað omuz için parsiyel protez uygulandý. Sol taraf için cerrahi planlanan hastada tekrarlayan nöbetler yeni bir giriflime izin vermedi. Genel vücut katýlýðý ve sistemik sorunlar nedeniyle hasta kaybedildi. Belirgin travma ve dislokasyon olmayan anatomik boyun kýrýklarýnýn ayýrýcý taný sýnda nöbetle iliþkili sendromlar göz önüne bulundurulmalýdýr.

Aksesuar meme seyrek nadir olarak görülmektedir. Asemptomatik kitleler veya kol hareketlerinin kýsýtlanmasý veya aðrý gibi belirtiler ile karþýmýza çýkabilir. Meme hattý boyunca yada meme hattý dýþýndaki yerlerde bulunmasý durumunda tanýsal zorluk nedenleri arasýndadýr. Aberran meme dokusu bulunan hastalara malignite ihtimali, fonksiyonel þikayetler ve kozmetik sebeplerde göz önünde bulundurarak, erken dönemde eksizyonel biyopsi uygulanmalýdýr. Bu olgu sunumumuzda bilateral aksiler yerleþim gösteren bir olgu nedeniyle aksesuar meme konusu gözden geçirilmitir.

Sistosarkoma phyllodes nadir bir meme tümörüdür. Tümör fibroepitelyal veya epitelyal ve stromal hücre bileþenidir. Bu tümörler genellikle iyi huyludur. Fibroadenomdan gelen phyllodes tümörü ayýrt etmek için spesifik bir belirti veya radyolojik görüntü yoktur. Bu nedenle taný için histolojik inceleme þarttýr. Tedavinin en önemli bileþeni geniþ cerrahi eksizyondur: Mastektomi sadece yeniden eksizyonlara raðmen normal doku elde edilemez ise gereklidir. Aksilla tutulumu nadir olup, rutin aksiller diseksiyon endike deðildir. Neyse ki, bu tümörlerin çoðu iyi huylu ve hastalýðýn yerel tekrarýný önlemek en önemli faktör olduýu gerçeði göz önüne alýndýðýnda, serbest doku yayýlýmý cerrahisinde meme koruyucuda maksimum alan iþleme alýnýr.Bu olgu sunumunda, meme koruyucu cerrahi uygulanan kadýn hastada benign sistosarkoma phyllodes tanýsý sunulmaktadýr.

Lipoma arboresens, etyolojisi bilinmeyen nadir bir intra-artiküler lezyondur. Genellikle dizde yerleþir. Sinoviyal membranýn yaygýn villöz proliferasyonu, subsinoviyal membranýn ve subsinoviyal yað dokusunun hiperplazisiyle karakterizedir. Yavaþ geliþen aðrýsýz þifllik en sýk bulgudur. Bu makalede lipoma arboresens için nadir bir lokalizasyon olan el bileði yerleþimli olgu sunulmuþtur.